Önder ERKASLAN, N. Aslı KAYA, Özgün DİLEK

Türkiye'de endüstri ürünleri tasarımcısında aranan niteliklerin lisans eğitim programları ve kariyer siteleri üzerinden karşılaştırmalı analizi

alındığında, mesleğin iş tanımı hala belirsizdir. Endüstri Ürünleri Tasarımı (EÜT) ve Endüstriyel Tasarım (ET) eğitimi veren kurumlar, mezunlarının sektöre yaptığı katkılarının yanında, piyasayı geliştirmek amacıyla kendilerini de sürekli gözden geçirmek, eksikliklerini gidermek; sanayinin beklentilerine cevap vermek durumundadır. Bu çalışmanın amacı Türkiye’deki Endüstri Ürünleri Tasarımı ve Endüstriyel Tasarım mezunlarının istihdamında sanayinin, endüstriyel tasarımcı kimliğini nasıl algıladığını, iş tanımları üstünden tespit edilmesini kapsar. Bu çalışma üç safhada yürütülmüştür: öncelikle derinlemesine bir literatür araştırmasının ardından, Türkiye’de Endüstri Ürünleri Tasarımı ve Endüstriyel Tasarım lisans eğitimi veren on üniversitenin mevcut ders programları ve içerikleri incelenmiş, Türkiye’deki yedi web portalındaki 2009 yılı son dört ayı içerisinde yayınlanmış iş ilanları taranıp incelenerek, sanayinin gözündeki endüstriyel tasarımcısının profili çıkarılmıştır. Bu çalışmanın sonucu, hem tasarım eğitimi ve mesleği hem de mezunların istihdamında endüstrinin talepleri ve beklentilerinin tatmini açısından önemlidir.

Comparative analysis of recruitment qualifications of industrial designers in Turkey through undergraduate education programs and online recruitment resources

Although, “industrial designer” is a well known title, determination of IndustrialDesign as a profession is still unclear through its application in the sector. The Schools of Industrial Design should constantly revise their curricula and overview their deficiencies in order to provide a better correlation between their graduates and the needs of the industry, despite of the immense contribution to the sector, made by their past graduates. The aim of this study is to ascertain the role of industrial designer from the gaze of industry by analyzing the specifications stated in the job adverts for the recruitment of Industrial Designers. This study was conducted in three phases: In the first phase an in-depth literature review was completed. The second phase is dedicated through identification of Industrial Designer in terms of education institutions. In order to realize this, the curricula and course contents of Industrial Design undergraduate programs, selected among ten universities in Turkey were analyzed. The third phase was directed towards an identification of the profile of industrial designer from the perspectives of industry. Thus the analysis were made through an investigation of the job opportunities available in the industrial design profession announced in seven major job searching websites in last 4 months in 2009. The results of this study becomes crucial for all parties, since it helps to satisfy the recruitment expectations of industrial design education, the industry as well as the graduates.

PDF

___

Binicioğulları, N. (2008). Türkiye ve AB’de KOBİ’lerin Rekabet Edebilirliği için Teknolojik Yeniliğin Önemi. Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale.
Cooper, R. ve M. Press (1995). The Design Agenda: A Guide to Successful Design Management. John Wiley & Sons, UK.
Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) 9. Kalkınma Planı (2006). Mükerrer Resmî Gazete, Sayı:26215.
Er, H.A, F. Korkut, Er Ö. (2003). U.S. Involvement in the Development of Design in the Periphery: The Case History of Industrial Design Education in Turkey 1950s–1970s. Design Issues: Sayı 19.2, s.17-35.
Er, H.A. (1998). 1990’lı yıllarda Türkiye’de Endüstriyel Tasarım, Yapı, 199, 112-118.
Er, H. A. (1998). “Türkiye'de Endüstriyel Tasarım Eğitimi: Dün ve Bugüne Dair İki Saptama”,(der.) H.A. Er ve Ö. Er, Endüstriyel Tasarım Eğitimi: İTÜ Endüstriyel Tasarım Toplantıları 1998-99 Bildirileri İTÜ Endüstri Ürünleri Tasarımı Bölümü, Nisan 2004, İstanbul.
Er, H.A. (1993). The State of Design: Towards anAssessment of the Development of Industrial Design in Turkey. METU Journal of Faculty of Architecture, Sayı 13, 1-2, s.31- 51.
Kaya, N. A. (2008). Eskişehir Kent Merkezinde Kullanılan Dış Mekan Fitness Spor Aletlerinin Antropometrik Ölçülerinin Değerlendirilmesi ve Bir Tasarım Önerisi Geliştirilmesi. Anadolu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Endüstriyel Tasarım Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
Kındı, M. (2007). Türkiye'de Endüstriyel Tasarım İş Piyasası ve İstihdam Düzeyinde Temel Karakteristikleri. İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Endüstri Ürünleri Tasarımı Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Korkut, F., G. Hasdoğan (1998). The profession of industrial design in Turkey: the correspondence between education and practice. IDATER 98, Loughborough University, s. 125-131.
Kusiak, A. (1992). Concurrent Engineering Automation, Tools And Techniques, Wiley- Interscience, USA.,1992.Aktaran: Göloğlu, C., veA. Sezeroğlu (2007). "Endüstriyel Ürün Geliştirmede Kalite Fonksiyon Yayılımı Uygulaması", Teknoloji Dergisi, Cilt 10, Sayı 1, s49-59.
Vanchan, V. veA.Macpherson (2008). The Recent Growth Performance of US Firms in the Industrial Design Sector: An Exploratory Study. Industry and Innovation, Sayı 15, No. 1, s.1-17.
Kinay, H. F. (2006). Girişimcilik, Kalkınma ve Rekabet İlişkisi, Kütahya’da Kobilerin Girişimcilik Profili. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı,Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
Süel, A.B. (2007). Türk Endüstrisinde Firma İçi Çalışan Endüstriyel Tasarımcının Rolü: Üreticilerin ve Tasarımcıların Algıları. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Endüstri Ürünleri Tasarımı Anabilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Wang, K. (2008). Research of the recruiting qualifications of the ID profession and their implication in ID education, Computer-Aided Industrial Design and Conceptual Design, CAID/CD 2008, Kunming, China, ss. 851-854.