Kadim kültürlerin önemli teması “hayat ağacı” inanışlara göre, dallarıyla gökyüzüne doğru uzanan, köküyle yerin derinliklerine inen bu ağaç bir anlamda diriliği ve sonsuzluğu simgelemektedir. “Evrenin direği, barısın, bereketin, bilimin, sağlığın, hikmetin, kudretin sembolü” gibi soyut kavramlar yüklenmiş olan hayat ağacı geçmişten günümüze dek Anadolu’da farklı halk topluluklarının yaşantılarında önem arz etmiş, sanatlarında, el emeklerinde somutlasan tasvir unsurları olarak yer almıştır. Anadolu Selçuklularının, dini ve sivil mimari eserlerinin bezemelerinde, şifahanelerin taçkapı ve cephelerinde hayat ağacı motiflerini çok sık kullandıkları bilinmektedir. Günümüzdeki sağlık merkezlerinin ve hastanelerin görevini yapmış olan Anadolu Şifahaneleri (Bimarhane), aynı zamanda eğitim kurumları olarak da işlev kazanmıştır. Bilgi ve tecrübe aktarımına dayanan uygulamalı tıp eğitimleri verilmiştir. Drog hazırlamadan beslenmeye, İbn-i Sina öğretilerindeki sağlıklı yasam prensiplerinden hastalık sebeplerine kadar sağlığı bir bütün ele almayı öğrenen hekimler yetiştirilmistir. Denebilir ki sağlık, canlılık, dirilik ve ebediyet temaları, Anadolu coğrafyasında hayat ağacı tasvirleri ile en güzel ifade şekillerini bulmuştur. Tarihi sürece bakıldığında hayat ağacı motifleri, toplumların kültürlerinde, hafızasında geleneklerinde geçmişten günümüze Anadolu irfanı örnekleri ile birlikte yer almaktadır.