Tuğba CAMCIOĞLU, Özlem YILDIZ, Belma AĞAOĞLU

DEHB tanısı konmuş çocukların anne babalarında DEHB sıklığı

Amaç: DEHB olan çocukların anne-babalarında DEHB belirti sıklığının araştırılması, DEHB belirtileri olan anne-babaların çocuklarında bozukluğun belirti şiddeti ve eş hastalanma düzeyinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: DEHB tanısı konmuş 7-16 yaşları arasındaki 81 çocuk ve kontrol grubu olarak, DEHB tanısı konmayan, yaş, cinsiyet, zeka düzeyi açısından eşleştirilen 60 çocuk ile toplam 282 anne-baba çalışmaya alınmıştır. Çocuklar Okul Çağı Çocukları için Duygulanım Bozuklukları ve Şizofreni Görüşme Çizelgesi Şimdi ve Yaşam Boyu Şekli-Türkçe Uyarlaması ve DSM-IV’e dayalı görüşmelerle değerlendirilmiştir. Çocuklardaki DEHB belirtileri Conners Anababa Derecelendirme Ölçeği (CADÖ-48) ve Çocuk ve Ergenlerde Davranış Bozuklukları için DSM-IV’e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği (ÇEDBÖ) ile, Anne-Babalar Wender-Utah Derecelendirme Ölçeği (WUDÖ) ve Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeği ile (DEHÖ-E) değerlendirilmiştir. Bulgular: DEHB olan çocukların anne-babalarının WUDÖ ve DEHÖ-E puan ortalamaları kontrol grubundan anlamlı oranda yüksektir. WUDÖ ve DEHÖ-E puanları ile çocukların ÇEDBÖ ve CADÖ-48 puanları arasında pozitif korelasyon olduğu saptanmıştır. Yaşam boyu DEHB belirtileri gösteren anne-babaların çocuklarında ek tanı sıklığı, yaşam boyu DEHB belirtisi olmayan anne-babaların çocuklarından anlamlı oranda yüksek bulunmuştur. Sonuç: DEHB olan çocukların anne-babalarında kontrol grubuna göre DEHB belirti düzeyinin daha yüksek olduğu, DEHB’li anne-babaların çocuklarında DEHB belirti şiddeti ve eş hastalanma oranının DEHB’si olmayan anne-babaların çocuklarına göre yüksek olduğu saptanmıştır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2011; 12:212-220)

ADHD rate in parents of children with ADHD

Objective: The purpose of this study was to investigate the rate of ADHD symptoms of the parents of children with ADHD, and the severity of symptoms and comorbidity in children with parental ADHD. Methods: Eighty-one children between ages of 7-16 with a diagnosis of ADHD and their parents who were referred to the outpatient clinic and as the control group 60 children who did not have a diagnosis of ADHD and with similar features such as age, sex and mental status with the patient group were enrolled in the study. All children were assessed with K-SADS-PL-T and with interviews based on DSM-IV. The symptoms of children were evaluated by the Conners Rating Scale for Parents (CPRS) and the Turgay DSM-IV-Based Child and Adolescent Behavior Disorders Screening and Rating Scale (T-DSM-IV-S). Parents were assessed with the Wender-Utah Rating Scale (WURS) and with the Adult Attention Deficit Hyperactivity Scale (ADHS-A). Results: The parents of the ADHD group had statistically higher scores of WURS and ADHS-A compared with the control group. Positive correlations were found between WURS and ADHS-A scores of the parents and T-DSM-IV-S and CPRS scores of the children. Prevalence of comorbidity in children with parental ADHD according to WURS and ADHS-A was higher than children with no parental ADHD. Discussion: It was concluded that ADHD symptom levels was increased in the parents of children with ADHD in comparison to the control group. And also the severity and the comorbidity of ADHD was higher in children with parental ADHD. (Anatolian Journal of Psychiatry 2011; 12:212-220)

PDF

___

1. Amerikan Psikiyatri Birliği (APA). Mental Bozuklukların Tanısal ve Sayımsal El Kitabı, Gözden Geçirilmiş Dördüncü Baskı (DSM-IV-R). E Köroğlu (Çev. Ed.), Ankara, Hekimler Yayın Birliği, 2000.
2. Larsson JO, Larsson HMA, Lichtenstein P. Genetic and environmental contributions to stability and change of ADHD symptoms between 8 and 13 years of age: a longitidunal twin study. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2004; 43:1267-1275.
3. Mick E, Farone SV. Age-dependent decline of symptoms of attention deficit hyperactivity disorder: Impact of remission, definition and symptom type. Am J Psychiatry 2000; 157:1156-1160.
4. Biederman J, Farone SV, Keenan K, Benjamin J, Krifcher B, Moore C, et al. Further evidence for familygenetic risk factors in attention deficit hyperactivity disorder: patterns of comorbidity in probands and relatives psychiatrically and pediatrically referred samples. Arch Gen Psychiatry 1997; 49:728-738.
5. Faraone SV, Biederman J, Spencer T, Wilens T, Seidman LJ, Mick E, et al. Attention deficit hyperactivity disorder in adults: an overview. Biol Psychiatry 2000; 48:9-20.
6. Bradley JD, Golden CJ. Biological contributions to the presentation and understanding of attention-deficit/hyperactivity disorder: a review. Clin Psychol Rev 2001; 21:907-929.
7. Donelly CL. Adult attention deficit disorder: brain mechanisms and life outcomes. Am J Psychiatry 2002; 159:1951.
8. Sprich S, Biederman J, Crawford MH, Mundy E, Farone SV. Adoptive and biological families of children and adolescents with ADHD. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 39:1432-1437.
9. Adler AL. Clinical presentations of adult patients with ADHD. J Clin Psychiatry 2004; 65:8-11.
10. Hirshfeld-Becker DR, Petty C, Micco JA, Henin A, Park J, Beilin A, et al. Disruptive behavior disorders in offspring of parents with major depression: associations with parental behavior disorders. J Affect Disord 2008; 111:176-184.
11. Monuteaux MC, Fitzaurice G, Blacker D, Buka SL, Biederman J. Specificity in the familial aggregation of overt and covert conduct disorder symptoms in a referred attention-deficit hyperactivity disorder sample. Psychol Med 2004; 34:1113-1127.
12. Murphy KR, Adler LA. Assessing attention-deficit/hyperactivity disorder in adults: Focus on rating scales. J Clin Psychiatry 2004; 65:12-17.
13. Ward MF, Wender PH, Reimherr FW. The Wender Utah Rating Scale: an aid in the retrospective diagnosis of childhood attention deficit hyperactivity disorder. Am J Psychiatry 1993; 150:885-890.
14. Turgay A. Adult ADD/ADHD DSM-IV Based Diagnostic Screening and Rating Scale, Ontario, Canada, 1995.
15. Brown TE. Brown Attention-Deficit Disorder Scales. San Antonio, Tex, The Psychological Corporation, 1996.
16. Young S. The YAQ-S and YAQ-I: Development of self and Informant Questionnaires Repoting on Current Adult ADHD Symptomalogy, Comorbidity and Associated Problems. Pers Individ Dif 2004; 36:1211-1223.
17. Endicott J, Spitzer RL. A diagnostic interview: the schedule for affective disorders and schizophrenia. Arch Gen Psychiatry 1978; 35:837-844.
18. Orvaschel H, Puig-Antich J, Chambers W, Tabrizi MA, Johnson R. Retrospective assessment of prepubertal major depression with the Kiddie-SADS-E. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1982; 21:392-397.
19. Kaufman J, Birmaher B, Brent D, Rao U, Flynn C, Moreci P, et al. Schedule for affective disorders and schizophrenia for schoolage children-present and lifetime version (K-SADS-PL): initial reliability and validity data. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1997; 36:980-988.
20. Gökler B, Ünal F, Pehlivantürk B. Okul çağı çocukları için duygulanım bozuklukları ve şizofreni görüşme çizelgesi-şimdi ve yaşam boyu şekli-Türkçe uyarlaması’nın geçerlik ve güvenirliği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2004; 11:109-116.
21. Öncü B, Ölmez Ş. Wender-Utah Derecelendirme Ölçeği Türkçe formunun erişkin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu’nda geçerlik ve güvenilirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi 2005; 16:252-259.
22. Günay Ş, Savran C, Aksoy UM, Maner F, Turgay A, Yargıç İ. Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğinin dilsel eşdeğerlilik, geçerlik güvenirlik ve norm çalışması. Türkiye’de Psikiyatri 2006; 8:98-104.
23. Turgay A. Çocuk ve Ergenlerde Davranım Bozuklukları için DSM-IV’e Dayalı Tarama ve Değerlendirme Ölçeği. Toronto, Integrative Therapy Institude, 1995.
24. Ercan ES, Amado S, Somer O, Çıkoğlu S. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ve yıkıcı davranım bozuklukları için bir test bataryası geliştirme çabası. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 2001; 8:132-142.
25. Conners CK. Clinical use of Rating scales in diagnosis and treatment of attention-deficit/ hyperactivity disorder. Pediatr Clin North Am 1996; 46:857-870.
26. Dereboy Ç, Şenol S, Şener Ş, Dereboy F. Conners Kısa Form Öğretmen ve Ana Baba Derecelendirme Ölçeklerinin geçerliliği. Türk Psikiyatri Dergisi 2007; 18:48-58.
27. Aydın H, Diler RS, Yurdagül E, Uğuz Ş, Şeydaoğlu G. DEHB tanılı çocukların ebeveynlerinde DEHB oranı. Klinik Psikiyatri Dergisi 2006; 9:70-74.
28. Biederman J, Faraone SV, Milberger S, Curtis S, Chen L, Marrs A, et al. Predictors of persistence and remission of ADHD: results from a four year prospective follow-up study of ADHD children. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1996; 35:343-351.
29. Harvey E, Danforth JS, McKee TE, Ulaszek WR, Friedman JL. Parenting of children with attention-defecit/ hyperactivity disorder (ADHD): The role of parental ADHD symptomatology. J Atten Disord 2003; 7:31-42.
30. Evans SW, Vallano G, Pelham W. Treatment of parenting behavior with psychostimulant: A case study of an adult with attention deficit hyperactivity disorder. J Child Adolesc Psycopharmachol 1994; 4:63-69.
31. Rucklidge JJ, Kaplan BJ. Psychological functioning of women identified in adulthood with attention deficit hyperactivity disorder. J Atten Disord 1997; 2:167-176.
32. Loeber R, Burke JD, Lahey BB, Winters A, Zera M. Oppositional defiant and conduct disorder: a review of the past 10 years, Part I. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000; 39:1468-1484.
33. Kendziora KT, O’Leary SG. Dysfunctional parenting as a focus for prevention and treatment of child behavior problems. Advance Child Clin Psychol 1993; 15:175-206.
34. Schachar RJ, Wachsmuth R. Family dysfunction and psychosocial adversity: Comparison of attention deficit disorder, conduct disorder, normal and clinical controls. Can J Behav Sci 1991; 23:332-348.