Sezen KÖSE, Zeynep ASLAN, Ş. Senem BAŞGÜL, Seylan ŞAHİN, Şebnem YILMAZ, Serhat ÇITAK, A. Ertan TEZCAN

Bir eğitim ve araştırma hastanesi çocuk psikiyatrisi polikliniğine yönlendirilen adli olgular

Amaç: Çocukluk çağında yaşanan stres verici yaşantılar, özellikle cinsel istismar, çocuğun psikolojisine ve yaşam kalitesine zarar vermektedir. Adli psikiyatrik değerlendirme, mahkeme karar süreci için bilgi sağlama ve bilirkişiliği içerdiği gibi, çocuktaki olası psikiyatrik bozukluğun saptanması ve çocuğun korunabilmesi açısından da önemlidir. Bu nedenle polikliniğimize adli makamlarca rapor düzenlenmesi amacıyla yönlendirilen çocukların incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Adli makamlarca Ocak 2007-Aralık 2009 tarihleri arasında haklarında rapor düzenlenmesi amacıyla hastanemizin çocuk psikiyatrisi polikliniğine yönlendirilen 4-18 yaşları arasındaki 73 olgunun (45 kız, 28 erkek) dosya bilgileri geriye dönük olarak incelenmiştir. Sosyodemografik özellikler, psikopatoloji, zeka düzeyi, doğum yeri, adli istekler ve zanlının özellikleri her olgu için ayrı bir kayıt formu tutularak değerlendirilmiştir. Sonuçlar: Olguların 65’i (%89) cinsel istismar sonrası değerlendirilmek üzere gönderilmiştir. Olguların %61.6’sı, cinsel istismar grubunun %66.2’si kızdır. Mahkeme isteklerinin %86.3'ü çocuğun ruhsal durumunun değerlendirilmesidir. Cinsel istismara uğramış çocuklarda saptanan psikiyatrik tanılar travma sonrası stres bozukluğu (%32.3), uyum bozukluğu (%20), akut stres bozukluğu (%16.9), depresif bozukluklardır (%13.8). Olguların %16.9’unda aktif psikiyatrik bozukluk saptanmamıştır. Zeka düzeyi 42 (%64.6) olguda normaldir. Cinsel istismar zanlılarının %20.4'ü 18 yaşından küçük, %26.4’ü yabancı, %56.6’sı tanıdık (9 olgu ensest mağduru-%13.8) ve %17’si arkadaşlarının aracılığı ile tanışılan kişilerdir. Tartışma: Mahkemenin en sık isteği cinsel istismarın ardın-dan ruhsal durumun değerlendirilmesi olarak saptanmıştır. Cinsel istismar ardından değerlendirilen çocukların %83.1’inde aktif psikiyatrik bozukluk saptanmıştır. En sık saptanan tanı travma sonrası stres bozukluğudur ve bu bulgu literatür bilgileri ile tutarlıdır. Özellikle cinsel istismar gibi stres verici yaşam olaylarının çocukların ruh sağlığını olumsuz etkilediği açıktır. (Anadolu Psikiyatri Dergisi 2011; 12:221-225)

PDF

___

1. Avcı A, Yolga Tahiroğlu A. Çocuk ergen psikiyatrisi ve adli-tıbbi yaklaşım/değerlendirme. 4th Mediterranean Academy of Forensic Sciences Meeting (14-18 October 2009, Belek/Antalya), Workshops, CVs & Abstracts Tam metin CD’si, Antalya, 2009, s.14-16.
2. Paolucci EO, Genuis ML, Violato C. A meta-analysis of the published research of the effects of child sexual abuse. J Psychol 2001; 135:17-36.
3. Hebert M, Parent N, Daignault I, Tourigny M. A typological analysis of behavioural profiles of sexually abused children. Child Maltreat 2006; 11:203-216.
4. Bernard-Bonnin AC, Hébert M, Daignault IV, Allard-Dansereau C. Disclosure of sexual abuse, and personal and familial factors as predictors of post-traumatic stress disorder symptoms in school-aged girls. Paediatr Child Health 2008; 13:479-486.
5. Schetky DH. Child and Adolescent Forensic Psychiatry. BJ Sadock, VA Sadock (Eds.), Kaplan & Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry, eighth ed., New York, Lippincott Williams & Wilkins, 2005, p.3490-3534.
6. Nurcombe B. Child Sexual Abuse I: Psychopathology. J Psychiatry 2000; 34:85-91.
7. McLeer SV, Deblinger E, Henry D, Orvaschel H. Sexually abused children at high risk for post-traumatic stress disorder. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 1992; 31:875-879.
8. Finkelhor, D. Sex abuse and sexual health in children: current dilemmas for the pediatrician. Schweiz Med Wochenschr 1994; 124:2320-2330.
9. Bahali K, Akçan R, Tahiroglu AY, Avci A. Child sexual abuse: seven years in practice. J Forensic Sci 2010; 55:633-636.
10. Kendall-Tackett KA, Williams LM, Finkelhor D. Impact of sexual abuse on children: A review and synthesis of recent empirical studies. Psychol Bull 1993; 113:164-180.
11. Taner Y, Gökler B. Çocuk istismarı ve ihmali, psikiyatrik yönleri. Hacettepe Tıp Derg 2004; 35:82-85.
12. Putnam FW. Ten-year research update review: child sexual abuse. J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2003; 42:269-278.
13. Molnar BE, Buka SL, Kessler RC. Child sexual abuse and subsequent psychopathology: results from the National Comorbidity Survey. Am J Public Health 2001; 91:753-760.
14. Ozbaran B, Erermis S, Bukusoglu N, Bildik T, Tamar M, Ercan ES, et al. Social and emotional outcomes of child sexual abuse: a clinical sample in Turkey. J Interpers Violence 2009; 24:1478-1493.
15. Esparza D. Maternal support and stress response in sexually abused girls ages 6-12. Issues Ment Health Nurs 1993; 14:85-107.
16. Elliott AN, Carnes CN. Reactions of nonoffending parents to the sexual abuse of their child: A review of the literature. Child Maltreat 2001; 6:314-331.
17. Ovayolu N, Uçan Ö, Serindağ S. Çocuklarda cinsel istismar ve etkileri. Fırat Sağlık Hizmetleri Derg 2007; 2:13-22.
18. Dubowitz H. Preventing child neglect and physical abuse. Pediatr Rev 2002; 23:191-196.
19. Yolga Tahiroğlu A, Avcı A, Çekin N. Çocuk istismarı, ruh sağlığı ve adli bildirim zorunluluğu. Anadolu Psikiyatri Derg 2008; 9:1-7.
20. Kara B, Biçer Ü, Gökalp A. Çocuk İistismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47:140-151.
21. Balcıoğlu İ. Şiddet ve Toplum. İstanbul, Bilge Yayınları, 2001, s.203.