Bağımlılıkta düzenli egzersizin benlik saygısına etkisi

Amaç: Türkiye'de de giderek artan bir sorun olduğu bilinen alkol veya herhangi bir yasa dışı madde bağımlılığı, kişinin ruhsal ve bedensel sağlığını, güvenliğini ve yaşam kalitesini bozmaktadır. Hastaların yaşamlarının pek çok alanında ciddi bozulmalara yol açan bağımlılığın tedavisi de oldukça zorlayıcıdır. Birincil tedavi farmakolojik yöntemlerle yapılır. Ek olarak ruhsal-toplumsal yöntemlerle tedavi desteklenir. Çalışmamızda birçok psikiyatrik bozukluğun tedavisinde kullanılabileceği düşünülen düzenli egzersiz yapmanın alkol veya madde bağımlısı hastaların benlik saygıları, beden algılarına ve sosyal uyumlarına katkısını incelemeyi amaçladık. Yöntem: Çalışma Tokat ve Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi olmak üzere iki ayrı AMATEM (Alkol Madde Bağımlılığı Araştırma Tedavi ve Eğitim Merkezi) kliniğinde yapıldı. Tokat merkezindeki hastalara hastanede yattıkları bir aylık süre boyunca her gün bir saatlik ders, dinamik esneme ile başlanıp üç gün aerobik, iki gün de pilates eğitimi ile en son statik esneme dersi verildi. Diğer klinikte ise sadece tıbbi tedavi uygulandı. Hastalara tedavi başlangıcında ve bitiminde Beden Algısı Ölçeği (BAÖ), Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve Sosyal Uyum Kendini Değerlendirme Ölçeği (SUKDÖ) uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda iki grupta da tedavi sonrası BAÖ, Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği ve SUKDÖ puanlarında düşme, iyiye gidiş oldu. Tıbbi tedavi kullanılması ile BAÖ, SUKDÖ ve benlik saygısı ölçek puanlarının düşmesi beklenen bir sonuçtur. Fakat tedavilerine egzersiz eklenen grupta bu düşüş sadece ilaç tedavisi gören gruba göre daha fazla düzeyde gerçekleşmiştir. Tedavilerine düzenli egzersiz eklenen grupta, yalnız ilaç tedavisi gören gruba göre ölçek puan ortalamalarında istatistiksel olarak daha fazla düşüş oldu. Tartışma: Sonuç olarak bağımlılık tedavisinde egzersiz eklemenin terapötik yanıt üzerinde olumlu etkilerinin olabileceği görüldü. Daha güvenilir sonuçlara ulaşılabilmesi için daha büyük örneklem gruplarında ve daha uzun süreli çalışmalar planlanmasına ve uygulanmasına gerek vardır.

The effect of regular exercise on self-esteem in addiction

Objective: Alcohol or any illicit substance addiction known to be an increasing problem in Turkey is very disturbing the mental and physical health, safety and quality of life of a person. The addiction that causes serious deterioration in many areas of patients' lives is also quite challenging. Primer treatment is done by pharmacological methods. In addition, treatment is supported by psychosocial methods. Our study, we aimed to examine the contribution of regular exercise, which is thought to be useful in the treatment of many psychiatric disorders, to effect of regular exercise on self-esteem, body sense and social adjustment. Methods: We conducted our study in two different AMATEM (Alcohol Substance Abuse Research and Treatment Center) clinics, in the Tokat and Elazığ Mental Health and Diseases Hospital. During the one month period, the patients in the Tokat center were hospitalized for one hour each day: the course was started with dynamic stretching, three days with aerobics, two days with plates training and finally with static stretching. In the other clinic, only medical treatment was applied. Physical Sensation Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale and Social Adjustment Self-Assessment Scale were applied at the beginning and end of the illness treatment. Results: In our study, the Body Sense Scale and Rosenberg Self-Esteem Scale and Social Adjustment Self-Assessment Scale Scores decreased after treatment in both groups. With the use of medical treatment, the Body Sense Scale, Rosenberg Self-Esteem Scale and Social Adjustment Self-Assessment Scale Scores are expected to decrease. However, in the group that included the treatment with the treatment, this decrease occurred only at a higher level than in the group treated with medication. There was a statistically more decrease in the mean score of the scale compared to the group receiving only medication in the group with regular exercise. Conclusion: Regular exercise attachment in addiction treatment may have positive effects on therapeutic response. However, in order to achieve more reliable results, it is necessary to plan and implement larger sample groups and longer working hours.

PDF

___

1. World Drug Report launched by UNDOC in Stockholm. United Nations Office on Drugs and Crime (UNDOC). United Nations: New York, 2013.
2. Sarra L, Hedden J, Kennet R, Lipari G, Medley PT, Tice RTI. Behavioral Health Trends in the United States: Results from the 2014 National Survey on Drug Use and Health. United States: Rocville MD/HHS Publication, 2015.
3. Yüncü Z, Saatçioğlu H, Aydın C, Özbaran B, Altıntoprak E, Köse S. Bir şehir efsanesi: Madde kullanmaya başlama yaşı düşüyor mu? Literatür Sempozyum 2014; 1(4):43-50.
4. Bouchery EE, Harwood HJ, Sacks JJ, Simon CJ, Brewer RD. Economic costs of excessive alcohol consumption in the US. Am J Prev Med 2011; 41:516-524.
5. Kaminer Y, Bukstein OG. Adolescent Substance Abuse: Psychiatric Comorbidity and High Risk Behaviors. Second ed., New York: Routledge, Taylor & Francis, 2008.
6. Hovardaoğlu S, Özdemir YD. Vücut Algısı Ölçe- ğinin Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması, Şizofrenik ve Major Depresif Hastaların Beden İmgelerinden Doyum Düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1990.
7. Rosenberg M. Society and the Adolescent SelfImage. New Jersey: Princeton University Press, 1963.
8. Çuhadaroğlu F. Adolesanlarda Benlik Saygısı. Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Ankara, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi, 1986.
9. Bosc M, Dubini A, Polin V. Development and validation of a social functioning scale, the Social Adaptation Self-Evaluation Scale. Eur Neuropsychopharmacol 1997; 7(1):57-70.
10. Akkaya C, Sarandöl A, Esen-Danacı A, Sivrioğlu EY, Kaya E ve Kırlı S. Sosyal Uyum Kendini Değerlendirme Ölçeği (SUKDÖ) Türkçe formunun geçerlik ve güvenilirliği çalışması. Türk Psikiyatri Derg 2008; 19(3):292-299.
11. Arıkan Z. Alkol ve madde bağımlılığında tedavi ve genel ilkeleri. Türkiye Klinikleri Psikiyatri Özel Derg 2010; 3(1):28-38.
12. DiClemente CC, Nidecker M, Bellack AS. Motivation and stages of change among individuals with severe mental illness and substance abuse disorders. J Subst Abuse Treat 2008; 34:25-35.
13. Eleman B, Akvardar Y, Koçuk N, Akdede BB. Examination of the relationship between treatment motivation and neuropsychological test performance in patients with alcohol dependency. J Dependence 2015; 16(3):119-126.
14. Martinsen EW. Physical activity in the prevention and treatment of anxiety and depression. Nord J Psychiatry 2008; 62:25-29.
15. Demir R. Fiziksel aktivite/egzersize çevresel ve sosyal etkiler-FA bariyerleri. Turkiye Klinikleri J Physiother Rehabil-Special Topics 2016; 2:141- 145.
16. Taşcı G. Depresyon Tedavisinde Egzersiz Eklemenin Terapötik Cevap Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Uzmanlık Tezi, Elazığ, Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2016.
17. Zheng W, Qiang L, Jingxia L, Yingqiang X, Tong G, Qiong C, Dongbin C, Yutao X. Tai Chi for Schizophrenia: A Systematic Rewiew. Shanghai Arch Psychiatry 2016; 28(4):185-194.
18. Edenfield TM. Exercise and Mood: Exploring the Role of Exercise in Regulating Stress Reactivity in Bipolar Disorder. Doctoral Dissertation, University of Maine, 2007.
19. Torres ER, Sampselle CM, Gretebeck KA, Ronis DL, Neighbors HW. Physical activity effects on depressive symptoms in Black adults. J Health Dispar Res Pract 2010; 4(2):70.
20. Evenson KR, Wen F. Measuring physical activity among pregnant women using a structured oneweek recall questionnaire: evidence for validity and reliability. Int J Behav Nutr Phys Act 2010; 7(1):21-22.
21. National Institute for Health and Care Excellence. Depression in Adults: The Treatment and Management of Depression in Adults. National Collaborating Centre for Mental Health. NICE Clinical Guideline, BMJ 2009.
22. Danielsson L, Papoulias I, Petersson EL, Carlsson J, Waern M. Exercise or basic body awareness therapy as add-on treatment for major depression: a controlled study. J Affect Disord 2014; 168:98-106.
23. Er Y. Aerobik Antremanların Beden Algısı Üzerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya, Selçuk Üniversitesi, 2015.
24. Erşan E, Doğan O, Doğan S. Beden Eğitimi ve Antrenörlük Bölümü öğrencilerinde benlik saygısı düzeyi ve bazı sosyodemografik özelliklerle iliş- kisi. Klinik Psikiyatri Derg 2009; 12:35-42.
25. Cheng SL, Sun HF, Yeh ML. Effects of an 8-week aerobic dance program on health-related fitness in patients with schizophrenia. J Nurs Res 2017; 25(6):429-435.
26. Çelikkol A. Ruh Sağlığı için Egzersiz. İstanbul: Pedam Yayınları, 2007.
27. Avan A, Carvalho P, Varela S, Cancela JM. Effects of water-based exercise training on the cognitive function and quality of life of healthy adult women. J Phys Act Health 2017; 6:1-21.
28. Awick EA, Ehlers DK, Aguiñaga S, Daugherty AM, Kramer AF, McAuley E. Effects of a randomized exercise trial on physical activity, psychological distress and quality of life in older adults. Gen Hosp Psychiatry 2017; 49:44-50.
29. Dolan LB, Barry D, Petrella T, Davey L, Minnes A, Yantzi A, Marzolini S, Oh P. The Cardiac Rehabilitation Model Improves Fitness, Quality of Life, and Depression in Breast Cancer Survivors. J Cardiopulm Rehabil Prev 2017; doi: 10.1097.
30. Wang Y, Shan W, Li Q, Yang N, Shan W. Tai Chi exercise for the quality of life in a perimenopausal women organization: a systematic review. Worldviews Evid Based Nurs 2017; 14(4):294-305.