Biçim Odaklı Öğretim Modeline Göre Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi

İnsanlar arasında iletişimi sağlayan dillerin oldukça karmaşık bir yapısı vardır. Bukarmaşık yapı, özellikle yabancı dil öğrenme sırasında ortaya çıkmaktadır. Dil öğrenenlerde hedefdildeki girdi, hem anlam hem de biçim açısından aynı anda işlenmektedir. Bunun tam olaraksağlanabilmesi için öğretim malzemelerinde zenginleştirilmiş bir içerik kullanılması zorunluolmaktadır. Dili kavrayarak öğrenmek, hedef dilde yeterli düzeyde dil bilgisinin yanı sıra dilikullanım bilgisine de sahip olmakla mümkündür. Ayrıca dil öğrenme sürecinde, etkileşimnoktasının hayatla bağlantılı olması ve seçilen temaların içeriğinin zengin, dilbilgisi ögelerinikullanmaya elverişli olması gerekmektedir. Bu nedenle dil öğretim programları için hazırlananöğrenme araçları çok boyutlu bir yaklaşımla hazırlanmalıdır. Bu çalışmada, Türkçenin yabancı dilolarak öğretimi için, literatür taramasıyla elde edilen içerik alanlarına uygun içerik odaklı girdilerHeuristik yaklaşımla belirlenmiştir.

Teaching Turkish As A Foreign Language in Accordance With The Form-Focused Teaching Model

Languages that communicate among people have a very complex structure. This complex structure emerges especially during foreign language learning. In language learners, the input in the target language is processed simultaneously in terms of both meaning and form. In order to achieve this, an enriched content of teaching materials is required. Understanding the language is possible by having sufficient knowledge of the target language as well as using the language. Moreover, in the language learning process, the point of interaction must be connected to life and the content of the themes chosen should be rich and suitable for the use of grammar elements. Therefore, learning materials prepared for language teaching programs should be prepared with a multi-dimensional approach. In this study, the functional inputs for the teaching of Turkish as a foreign language in accordance with the content areas obtained by literature review were determined by the Heuristic approach.

PDF

___

British Council (2010). Eaquals core ınventory for general English https://englishagenda.britishcouncil.org
Caracelli, V. J. & Greene, J. C. (1993). Data analysis strategies for mixed-method evaluation designs. Educational Evaluation and Policy Analysis, 15(2), 195-207.
Common European framework of reference for languages: learnıng, teachıng, assessment (2018). https://rm.coe.int/cefr-companion-volume-with-new-descriptors-2018/1680787989
Clayton, M. J. (1997). Delphi: A technique to harness expert opinion for critical decision making tasks in education. Educational Psychology: An International Journal of Experimental Educational Psychology,17(4), 373-386.
Cornish, E. (1977). The study of the future: An introduction to the art andscience of understanding and shaping tomorrow’s world. Transaction Pub.
Creswell, J. W. (2012). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. SAGE Publications, Incorporated.
Çeçen, M. A. & Çiftçi, Ö. (2011). Türkçe derslerinde tematik eğitim ve metin-tema-alt tema ilişkisi üzerine bir araştırma. G. L. Uzun ve Ü. Bozkurt (Ed.), Türkçenin Eğitimi Öğretiminde Kuramsal ve Uygulamalı Araştırmalar içinde. (s. 445-457). Essen: Die Blaue Eule.
Değer C. A., Çetin, B., Köleci O. E. (2018). Kuramdan Uygulamaya Yabancılara Türkçe Dilbilgisi Öğretimi. Pegem Yayıncılık.
Doğan, C. & Doğan, S. (2011). Yabancı dil öğretiminde dil bilgisi-çeviri yöntemi ve çağdaş yabancı dil öğretiminde vazgeçilmezlik nedenleri, 1 st International Conference on Foreign Language Teaching and Applied Linguistics, s. 256-260, 5-7 Mayıs, Sarajevo.
Ellis, R. (2001). Investigating form-focused instruction. Form-Focused İnsruction And Second Language Learning, s. 1-46, Malden: Blackwell Publishers.
Güler, İ. (2004). Dil öğretimi, dil bilgisi ve Arapça, Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(2), 169-182.
Hamamcı, Z & Hamamcı, E. Yabancı dil öğretiminde biçim odaklı öğretim modeli. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(1), 37-43.
Helmer, O. (1977). Problems in futures research: Delphi and causal cross-impact analysis. Futures, 9(1), 17-31.
Hiles, D. (2001). Heuristik inquiry and transpersonal research.CCPE, London - October, 2001.
Keeney, S., Hasson, F., ve Mc Kenna, H. P. (2001). A critical review of the Delphi techniqueas a research methodology for nursing. International Journal of Nursing Studies, 38(2), 195-200.
Koçdar, S. & Aydın, C. H. (2013). Açık ve uzaktan öğrenme araştırmalarında Delfi tekniğinin kullanımı. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(3), 31-44.
Sebzecioğlu, T. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe dilbilgisi öğretimi üzerine dilbilim temelli uygulamalar. Kesit Akademi Dergisi, 2(3).
Linstone, H. A. & Turoff, M. (2011). Delphi: A brief look back wardand forward. Technological Forecasting and Social Change,78(9), 1712-1719.
Sackman, H. (1974).Delphiassessment: Expertopinion, forecasting and group process. Santa Monica, CA: Rand Corporation.
Turoff, M. & Hiltz, S. R. (2001). Computer Based Delphi Processes. London: Kingsley.
Wissema, J. G. (1982). Trends in technology forecasting. R & D Management, 12(1), 27-36.