Ficus pumila L., which provides a green wall appearance with its very close texture, is not commonly grown in Turkey despite its significance. Among the studies published so far, there is no record of successful micropropagation of Ficus pumila species. Thus, the objective of the present study was to propagate Ficus pumila with tissue culture, and to expand the use of the species in Turkey. Various growth regulators and doses (IAA, BA, BA + Kinetin) were tested in studies where Murashige and Skoog (MS) compounds are used commonly as nutrient media. Plant leafs and leaf stems were used as explant. It was possible to obtain plants with different explant and nutrient media combinations. Cultures were kept in climate chamber at 23 ° C temperature and 70% humidity and in 16 hours light and 8 hours dark photoperiodic conditions. In the present study, it was observed that the combination of BA dose and cytokinin in BA and MS were successful in the findings. The highest shoot formation was obtained in MS medium supplemented with 1 mg / l BA doses and combinations.
Çok sık olan dokusuyla tamamen yeşil bir duvar görüntüsü veren Ficus pumila L., bu özelliği ile önem kazanasına rağmen ülkemizde bu türün kullanımı pek yaygın değildir. Bugüne kadar yayınlanan bilgiler arasında Ficus pumila türlerinde mikro çoğaltımın çok başarılı sonuçlar taşıdığına ilişkin bir kayıt bulunmamaktadır. Bu sebeple çalışmanın amacı Ficus pumila’nın doku kültürü ile çoğaltılmasını sağlamak, bununla birlikte ülkemizde kullanımını yaygın hale getirmek. Besin ortamı olarak Murashige ve Skoog (MS) bileşiminin yaygın olarak kullanıldığı çalışmalarda değişik büyüme düzenleyicileri ve dozları (IAA, BA, BA+Kinetin) denenmiştir. Eksplant olarak da bitkinin yaprak ve yaprak sapları kullanılmıştır. Farklı eksplant ve besin ortamı kombinasyonlarından bitki elde etmek mümkün olmuştur. Kültürler 16 saat aydınlık 8 saat karanlık fotoperyodik koşullarda, 23 °C sıcaklıkta ve % 70 nem ile iklim dolabında tutulmuştur. Bu çalışmada da ortaya konulan bulgular ışığında BA dozunun ve BA ile sitokinin kombinasyonlarında MS ortamında başarılı olduğu gözlemlenmiştir. En yüksek sürgün oluşumu 1 mg/l BA doz ve kombinasyonlarının eklendiği MS ortamında elde edilmiştir.
___
Var, M. 2010. Bitki Tanıma ve Değerlendirme II Ders Notları. Trabzon. (Unpublished).
Tanrıverdi, F. 2001. Peyzaj Mimarlığı Bahçe Sanatının Temel İlkeleri ve Uygulama Metodları. Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 643, Erzurum.
Pamay, B. 1993. Bitki Materyali II. Odunsu Kökenler-Çiçekli Çalılar, Sarmaşıklar, Kaktüsler ve Sukkulent Bitkiler, Saz ve Kamışlar. Orhan Ofset. İstanbul.
Murashige, T., and F. A. Skoog. 1962. A revised medium for rapid growth and bioassays with tobacco tissue cultures. Plant Physiology 15: 473-97.
V. Kumar, A. Radha, and S. K. Chitta.1998. In vitro plant regeneration of fig (Ficus carica L. cv. gular) using apical buds from mature trees. Plant Cell Reports. Volume 17 (9): 717-720.
Hu, T. W., and C. C. Liu. 1985. The selection, propagation and cultuvation of Ficus awkeotsang Makino. Harvest Farm Magazine 35 (5): 1-5. (in Chinese).
Hu, T. W., C. C. Liu, and C. K. Ho. 1986. Natural variation of receptacle fruits of female jelly-fig (Ficus awkeotsang Makino). Bull. Taiwan For. Res. Inst. New Series 1 (2): 139-153. (in Chinese).
Güçlü, K. 1999. İç Mekan Bitkileri (İkinci Baskı), Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Notları No:148, Erzurum.
Economou A. S, and P. E. Read. 1986. Microcutting production from sequential reculturing of hardy deciduous azalea shoot tips. Horticultural Science 21: 137-139.
Chen, M. H. 1987. A Tissue Culture Technique For Seed Germination And Asexual Propagation Of The JellyFig (Ficus pumila L. var. Awkeotsang (Mak.) Corner. Bot. Bull. Academia Sinica 28: 185-189.