Sanat var olduğundan bu yana şiir ve müzik gerek tematik gerek biçimsel olarak birbirlerinintamamlayıcısı olmuştur. Şiir, müzikten ritmi alarak ahenkli söyleyişi; müzikse şiirden sözleri alarak şarkı,türkü vb. formları oluşturmuştur. Osmanlı sanat zevkini ortaya koyan bir duyuş ve düşünüş tarzınınifadesi olarak Klasik Türk Musikisi ile Divan şiiri birlikteliği ise, bu çerçevede verilebilecek en önemliörneklerdendir. Türk musiki tarihine bakıldığında hafızalara yer etmiş çoğu şarkının sözlerinin bir Divanşairi tarafından kaleme alındığı, bazı bestekârların aynı zamanda şair oldukları görülür. İki ayrı türolmasına rağmen Osmanlı sanatı içinde birbirinden ayrılamaz bir bütünlüğü oluşturan bu iki değer,geleneğin parçalanmaz bir süreç olduğuna inanıp korunması gerektiğini dile getiren başta Yahya Kemalolmak üzere kimi sanatçılar tarafından metaforik olarak kullanılmıştır. Yahya Kemal’in çeşitli şiirlerindeItri, Dede Efendi, Hafız Post gibi Türk musikisinin yapı taşlarını hatırlatması bu yüzdendir. Geleneğinkorunması konusunda Yahya Kemal’le aynı motivasyona sahip olan Attila İlhan’ın şiirlerinde ise yoğunbir biçimde Klasik Türk Musikisi makamlarının adlarına rastlanır. Nihavent, mahur vb. makamlar öncelikle, çeşitli duyguları temsil etmek için kullanılmıştır. Bunun yanında makamların form özelliklerininzaman zaman şiirle yapısal bir benzerlik oluşturduğu da görülür. Bu çalışmada Attila İlhan şiirlerindegeçen makamların form ve duygu değerleri hakkında bilgiler verilerek işlevsel özellikleri değerlendirilecektir

Poetry and music have been complementary both thematically and formally since these arts existed; poetry has formed a harmonious discourse, taking the rhythm from music, as music has formed a song, folk song and so on from taking lyrics from poems. The association of Classical Turkish Music and Divan poetry as means of expression describe a way of impression and thinking that reveals Ottoman artistry, that can be given is one of the most important example in this context. Although there are two different genres, these two values, which constitute an inseparable unity in Ottoman art, have been used metaphorically by some artists, especially Yahya Kemal, who believed that tradition should be protected to form an unbreakable process. This is why Yahya Kemal reminded of the fundamentals of Turkish music, such as the works of Itri, Dede Efendi and Hafız Post in various poems. The intensity of names of Classical Turkish Music tunes in Attila İlhan’s poems has the same intention as Yahya Kemal, one of maintaining tradition. Nihavent, mahur and so on were primarily employed to represent various emotions. In addition, occasionally it is seen that the form features employed by the author posess a structural similarity with poetry. In this study, the functional features of form and the emotion values of the tunes are evaluated through the information contained in Attila İlhan poems.