İstanbul’daki vakıf üniversiteleri hazırlık okullarında çalışan ingilizce okutmanlarının örgütsel adanmışlık düzeyi

Bu araştırmada, vakıf üniversiteleri hazırlık okullarındaki İngilizce okutmanlarının örgütsel adanmışlık düzeyleri; okutmanların örgütsel adanmışlık düzeylerinin cinsiyet, yaş, medeni durum, çocuk sahibi olup olmaması, mezun olunan okul türü, eğitim durumu, mesleki kıdem, aldığı maaş ve bulunduğu okuldaki görev süresi değişkenlerine göre belirlenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama aracı olarak Celep (1996) tarafından geliştirilen “Örgütsel Adanmışlık Ölçeği” kullanılmıştır. Ölçekler yoluyla elde edilen veriler, istatistiksel olarak “aritmetik ortalama”, “t‐testi”, “tek yönlü varyans analizi (ANOVA)” yöntemleriyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçları, okutmanların örgütsel adanmışlık düzeylerinin “çoğu zaman “Çocuk sahibi olma” değişkenine göre okutmanların örgütsel adanmışlıklarında; “eğitim durumu” değişkenine göre öğretmenlik mesleğine adanma boyutuna ve son olarak “maaş” değişkenine göre okula adanma ve çalışma grubuna adanma boyutlarına göre okutmanların adanmışlıkları arasında istatistiksel olarak .05 düzeyinde anlamlı fark bulunmuştur. Diğer değişkenlerine göre anlamlı fark bulunmamıştır.

The level of organizational commitment of english ınstructors preparatory schools at private universities

The primary objective of this research is to determine whether gender, age, marital status, having a child or not, the department they graduated from, degree, professional seniority, the length of working time at the current university, salary of English Instructors in Preparatory Schools at Private Universities have any effect upon their organizational commitment. The “Organizational Commitment Questionnaire” which was developed by Celep (1996) has been used as mean of data collection. The data collected via the questionnaires have been analysed statistically with “arithmetic mean”, “t‐test”, “one‐way variance analysis (ANOVA)” . At the end of the research, the organizational commitment levels of instructors have been found at the “most of the time” level. ”. A .05 level difference has been found between organizational commitment levels of instructors and the following variables: having a child or not, degree in terms of the sub‐level of “commitment to the teaching profession”, and salary in terms of the sub‐levels “school commitment” and “commitment to the working group”. There is no significant difference between organizational commitment and the rest of the variables.

___

Allen, J. Natalie ve John P. Meyer, (1993). Organizational commitment: evidence of career stage effects?. Journal of Business Research. 27, 49‐61

Apak, A. (2009). Yıldırma eylemleri ve örgütsel adanmışlık ilişkisi: İlköğretim okulu öğretmenleri üzerinde bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tez, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.

Altun, G. (2010). Özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin örgütselgüven düzeyleri ile örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.

Artun, B. (2008). Anadolu lisesi öğretmenlerinin adanmışlık düzeylerinin örgütsel düzeylerinin örgütsel değişmeye ilişkin tutumlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.

Balay, R. (2000a). Özel ve resmi liselerde yönetici ve öğretmenlerin örgütsel bağlılığı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara, Türkiye.

Balay, R. (2000b). Yönetici ve öğretmenlerde örgütsel bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Balcı, A. (2003). Örgütsel sosyalleşme. Ankara: Pegem Yayıncılık. Barnard, I. (1982). The functions of the executive. Cambridge: Harvard University.

Başaran, İ. E. (2000). Eğitim yönetimi niteliklio okul. Ankara: Feryal Matbaası.

Başaran, İ. E. (2008). Türk Eğitim Sistemi ve Okul Yönetimi. Ankara: Ekinoks Yayınevi.

Bogler, R. ve Somech A. (2004). Influence of teacher empowerment on teachers’ organizational commitment, professional commitment and organizational citizenship behavior in schools. Teaching and Teacher Education. 20(3), 277–289.

Bülbül, T. (2001). Öğretmenlerin okul dışı (örgütsel) adanma odakları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Celep, C. (1998). Eğitim örgütlerinde öğretmenlerin örgütsel adanmışlığı. Eğitim ve Bilim Dergisi, 22(108), 108: 56‐62.

Celep, C. (2000). Eğitimde örgütsel adanma ve öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.

Celep, B. ve Binali T. (2000). Aday Öğretmenlerin adanma odakları. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1), 79‐86.

Chew, J., Girardi A. ve Entrekin L. (2005). Retaining core staff: the ımpact of human resource practices on organizational commitment. Journal of Comparative International Management, 8(2), 23‐42

DeCotiis, T. ve Summers T. (1987). A path analysis of a model of the antecedents and consequences of organizational commitment. Human Relations, 40(7), 445‐470.

Eroğlu, S. (2007). Toplam kalite yönetimi uygulanan ortaöğretim kurumlarında öğretmenlerin örgütsel adanmışlık ve motivasyon düzeyleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.

Firestone, A. W. ve Pennel, J. (1993). Teacher commitment, working conditions, and different ıncentive policies. Review of Educational Research, 45(5), 507‐522.

Gümüşeli, A. İ. (1996). İstanbul ilindeki ilköğretim okulu müdürlerinin öğretim liderliği davranışları, İstanbul Y.T.Ü. Fen Edebiyat Fakültesi.

Gümüşeli, A. İ. (2002). 2001 yılında ilköğretim okulu müdürleri çalışma ortamları ve koşulları, sorunları, bireysel ve mesleki özellikleri. Y.T.Ü. Vakfı Yayınları.

Güven, M. (2006). Örgütsel bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye.

Han, N. C., Ko, J. , Price, L. ve Muler, W (1995). Organizational Commitment in South Korea. Research and Practise in Human Resource Management, 3(1), 39‐68.

Hawkins, W.D. (1998). Predictors of affecive organizational commitment among high school principals. Degree of Doctor of Educaiton. Blacksburg, Virginia Polytechnic Institute and State University Educaitonal Administration.

Hoy, T. (1991). Open schools, healthy schools. Newburry Park: Sage Production.

Joo, K. ve Lim, T. (2009). The effects of organizational learning culture, perceived job complexitiy, and proactive personality on organizational commitment and ıntrinsic motivation. Journal of Leadersip & Organizational Studies, 1(1), 48‐60.

Kamer, M. (2001). Örgüte güven, örgüte bağlılık ve örgütsel vatandaşlık davranışlarına etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye

Kanungo, N. R. (1982). Work alienation: An ıntegrative approach. NewYork: Praeger Publishers.

Kozacıoğlu, R. (2002). The Relationship of organizational commitment and work rewards with organizational citizenship behavior. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.

Mathieu, E. J. ve Zajac, D. (1990). A Review and meta‐analysis of the antecedents, correlates and consequences of organizational commitment. Psychological Bulletin, 108(2), 171‐194.

Mowday, T. R., Porter, W. L. ve Steers, M. (1979). The Measurement of organizational commitment. Journal of Vocational Behaviour. 14, 224‐247

O’Reilly, A. C, ve Chatman, J. (1986). Organizational commitment and psychological attachment: the effects of compliance, identification, an ınternalization on prosocial behavior. Journal of Applied Psychology.,71(3), 492‐499.

Özkaya, M., Kocakoç, D. ve Kara E. (2006). Yöneticilerin örgütsel bağlılıkları ve demografik özellikleri arasındaki ilişkileri incelemeye yönelik bir araştırma. Yönetim ve Ekonomi. Celal Bayar Üniversitesi İ.B.B.F. 13(2) 78‐96.

Zöğ, H. (2007). İstanbul ili Kağıthane ilçesinde görev yapan ilköğretim okulu öğretmenlerinin örgütsel adanmışlık ile iş doyumları arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.