İlköğretimde Velilerle İşbirliği Kurmada Öğretmenlerin Yeterlilikleri ile İlgili Görüşleri (KKTC, Lefkoşa Örneği)

Bu araştırma, ilköğretim kademesinde görev alan sınıf ve branş öğretmenlerinin öğrenci başarısını artırmak amacıyla velilerle işbirliği kurmada sahip oldukları yeterlilikleriyle ilgili görüşlerini belirlemeye yöneliktir. Araştırma betimsel bir alan araştırması niteliği taşımaktadır. Çalışma grubunu Kıbrıs'ta Lefkoşa bölgesindeki tüm ilkokullarda (8 ilkokul) görev alan tüm sınıf ve branş öğretmenleri (154 öğretmen) oluşturmaktadır. Araştırmada, veri toplamak amacıyla anket formu kullanılmış olup, ilköğretim öğretmenlerinin veliler ile işbirliği kurmadaki yeterlilikleriyle ilgili görüşlerinin cinsiyetlerine, öğrenim durumlarına, kıdemlerine ve okul-aile işbirliği konusunda hizmet-içi eğitim alıp almadıklarına göre karşılaştırılarak analiz edilip yorumlanmıştır. Ayrıca öğretmenlerin veliler ile işbirliği kurmadaki yeterliliklerine ilişkin veriler analiz edilerek tablolanmış ve değerlendirme yapılmıştır. Öğretmenlerin, kıdemi arttıkça yetersizlik oranlannm azaldığı, velinin kendisinin öğretmen ile eşit koşullarda olduğunu hissetmesi, düşüncelerini ve fikirlerini öğretmene daha rahat ve eksiksiz aktarılmasını sağlayacağı, okul-aile işbirliği konusunda hizmetiçi eğitim etkinliklerine kanlan öğretmenlerin, katılmayan öğretmenlere oranla öğretmen-veli işbirliğinde çok daha yeterli düzeyde olmaları gibi sonuçlar elde edilmiştir. Araştırmada, öğretmenlerin veli ile işbirliği kurmada daha "yeterli" düzeye gelebilmeleri amacıyla öncelikle kıdemli olanlara yönelik, öğretmen-veli işbirliği konusunda hizmetiçi eğitim kursları, seminerler, konferanslar düzenlenerek süreklilik sağlanması ve öğretmen yetiştiren kurumların programlarında öğretmen-veli işbirliğine ilişkin konulara daha fazla yer verilmesi önerilmektedir.

Opinions of Teachers About Their Sufficiency in Cooperating with Guardians in Elementary Education

This research aims to determine the opinions of class and branch teachers about their sufficiency in cooperating with guardians for the enhancement of students success. The research is of destcriptive area search nature. Target group of the research consists of all elementary school teachers (154 teachers) in Nicosia. During the research, for the purposes of data collection a survey questionnaire was used. The data then analysed and interpreted in consideration with the target groups age, education, sex, training and seniority. Moreover, data regarding teachers' sufficiency in cooperating with guardians is analysed and recorded on a table and considered accordingly. The research shows that as the seniority of the teachers increases; the insufficiency rate decreases, guardian feel that they are at the same level with the teachers and this makes it easier to transfer their thoughts and opinions to the teachers. Furthermore, the research also shows that the teachers who attends to the school-guardian education workshops are more capable to cooperate with the guardians in comparison with teachers who have not attended such workshops. İn accordance with the results obtained from the research, in order for the teachers to reach to the "sufficient" level in cooperating with guardians, it is suggested that training courses, seminars and conferences should be organised for teachers-guardians cooperation and such activities' continuity should be ensured. Last but not least, the instutituions that provide education for prospective teachers should schedule their timetables accordingly and pay more attention to courses regarding teachers-guardians relationship and cooperation.

___

Aksoy, A. B.-Turla, A. (2001)." Okul - aile işbirliği" Gazi Üniversitesi Anaokulu/Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı. Ya-Pa Yayınları, İstanbul.

Aral,N.-Kandır,A.-Yaşar, M.C.(2000).Okul öncesi eğitim ve anasınıfı programları. Ya-Pa Yayınları, İstanbul.

Aydın, İ. (2005). Okul çevre ilişkileri. Y. Özden (Ed.), Eğitim ve Okul Yöneticiliği El Kitabı (ss.161-185). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Çelenk, S. (2003). Okul başarısının ön koşulu: okul aile dayanışması". İlköğretim-Online. 2(2),28-34.

Demirbulak, D. (2000). Veli-öğretmen görüşmeleri ile ilgili bir çalışma. Milli Eğitim. 146.http://yayim.meb.gov.rr/dergiler /146/ demirbulak.htm (11 Aralık,2006).

Fidan, N. ve Erden, M. (1993). Eğitime giriş. Ankara: Meteksan Matbaacılık. Gümüşeli, A.İ. (2004). Ailenin Katılım ve Desteğinin Öğrenci Başarısına Etkisi. Özel Okullar Birliği Bülteni.2(6),14-17.

Gökçe, E. (2000)."İlköğretimde okul aile iş birliğinin geliştirilmesi", IV Ulusal Sınıf Öğretmenliği Sempozyumu, 15-16 Ekim 1998, Pamukkale Üniversitesi Denizli, PAÜ. Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 7, Özel Sayı.

Kolay, Y. (2004). Okul-aile-çevre iş birliğinin eğitim sistemindeki yeri ve önemi. Milli Eğitim. 164. http://yayim.meb.gov.tr/dergiler /164/kolay.html (11 Aralık 2006).

Oktay, A. (2000). Yaşamın sihirli yılları. Okul Öncesi Dönem. Epsilon Yayınları, İstanbul.

Sarıtaş, M. (2005). Öğretmen-veli görüşmelerinin yönetimi. M. Şişman ve S. Turan (Editörler), Sınıf Yönetimi (ss.233-262). Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Şahin F.T.ve Ünver N.(2005). "Okul öncesi eğitim programlarına aile katılımı", Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Fakültesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, Cilt:13, No:l

Şişman, M. (2001). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Şişman, M. (2002). Eğitimde mükemellik arayışı etkili okullar. Ankara: Pegem A Yaymcılık.

Tutkun, Ö.F. Ve Köksal, E.A. (2002). Okul-aile işbirliğinde yeni yaklaşımlar. Eğitim Araştırmaları. 8, 216-224.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.