Ahmet Enes SAĞIN, Mehmet GÜLLÜ, Sinan UĞRAŞ

Beden Eğitimi Zümre Öğretmenlerinin İşbirliği Düzeyinin Belirlenmesi: Bir Karma Yöntem Araştırması

Bu araştırmada beden eğitimi zümre öğretmenlerinin işbirliği düzeyinin belirlenmesi, beden eğitimi zümre öğretmenlerinin birbirleriyle olan yüksek ve düşük işbirliği düzeyinin sebeplerinin irdelenmesi ve bu duruma neden olan faktörlerin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Karma yöntem desenlerinden açıklayıcı desenin kullanıldığı araştırmada ilk olarak nicel boyutunda örneklem olarak Gaziantep ilinde görev yapmakta olan 125 beden eğitimi öğretmeni alınmıştır. Araştırmanın nitel boyutunu ise aşırı veya aykırı durum örneklemesi kullanılarak 125 öğretmenden nicel verileri sonucunda işbirliği düzey puanı en yüksek ve en düşük olan 10 beden eğitimi öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada nicel veri toplama aracı olarak Clark’ın geliştirdiği “Takım Çalışması” adlı ölçeğin geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılarak Çelebi, Vuranok, Turgut (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan hali kullanılmıştır. Nitel verilerin toplanması için ise yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Araştırmanın nicel kısmında beden eğitimi öğretmenlerinin işbirliği düzeylerinin genel olarak yüksek düzeyde olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin işbirliği düzeylerinin yüksek çıkmasına rağmen araştırmanın nitel kısmında öğretmenlerin işbirliği düzeylerini olumsuz yönde etkileyebilecek birçok etkenin olduğu ortaya çıkmıştır. Okuldaki zümre sayısının fazla olması, özellikle kalabalık okullarda beden eğitimi öğretmenlerinin malzeme ve saha kullanımına özen göstermemesi, Evrak işlerinin sadece belirli öğretmenlere yüklenmesi, öğretmenlerin sorumluluk duygusu ve işini sevme boyutunda sıkıntıların olması gibi etmenlerin beden eğitimi öğretmenlerinin işbirliği düzeyini olumsuz yönde etkilediği gözlemlenmiştir.

Determination of the Cooperation Level of Physical Education Coterie Teachers: A Mixed Methods Study

In this research, it was aimed to determine the level of cooperation of physical education coterie teachers, to examine the reasons of high and low level of cooperation between physical education coterie teachers and to reveal the factors causing this situation. In this study descriptive design, which is one of the mixed method designs, was used, and firstly, 125 physical education teachers working in Gaziantep province were taken as the sample in quantitative dimension. The qualitative aspect of the research is as follows: As a result of quantitative data from 125 physical education teachers using excessive or contradictory sampling, the 10 highest level of cooperation teachers and the 10 lowest level of cooperation teachers. In the study, the Turkish-adaptoted version (by Çelebi, Vuranok, Turgut (2016)) of the scale called Teamwork, developed by Clark, was used as a quantitative data collection tool after the validity and reliability analyzes of the scale were performed. Semi-structured interview form was used to collect qualitative data. In the quantitative part of the research, it was seen that the cooperation levels of physical education teachers were generally high. In the qualitative part, despite the high levels of teachers' cooperation, it was found that many factors negatively affected the cooperation. It has been observed that some factors negatively affect the level of cooperation of the physical education teachers such as; high number of coteries in the school; physical education teachers do not pay attention to materials and field use, especially in crowded schools; assigning paperworks to only a few people; problems with teachers' sense of responsibility and liking their job.

PDF

___

Aydın, F. (2018). Coğrafya dersi zümre toplantılarına ilişkin öğretmen görüşleri. Doğu Coğrafya Dergisi, 23(40), 75-86.
Ayık, A. Ada Ş. (2007). İlköğretim okullarında oluşturulan okul kültürü ile okulların etkililiği arasındaki ilişki. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 8(2), 429-446.
Black, A. L. ve Halliwell, G. (2000). Accessing practical knowledge: how? why?. Teaching And Teacher Education, 16(1), 103-115.
Brownell, M. T., Yeager, E., Rennells, M. S. ve Riley, T. (1997). Teachers working together: What teacher educators and researchers should know. Teacher Educationand Special Education, 20(4), 340-359.
Creswell J. W. (2017) Nitel, nicel ve karma yöntem yaklaşımları araştırma deseni. (çev. Selçuk Beşir Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Creswell, J. W. ve PlanoClark, V. L. (2014). Karma yöntem araştırmaları. (çev. Yüksel Dede ve Selçuk Beşir Demir). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Creswell, J.W. (2006). Understanding mixed methods research, (Chapter 1). http://www.sagepub.com/upm-data/10981_Chapter_1.pdf. adresinden erişilmiştir. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019.
Çalışkan, H., Yıldırım, Y. ve Kılınç, G. (2018). Zümre öğretmenler kurulu toplantılarına ve e-müfredata ilişkin sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşleri. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(1), 30-61. DOI: 10.30855/gjes.2019.05.01.003
Çelebi, N., Vuranok, T.V. ve Hasekioğlu Turgut, I. (2016). Zümre öğretmenlerinin işbirliği düzeyini belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(2), 803-820.
Çubukçu, Z. ve Girmen, P. (2006). Ortaöğretim kurumlarının etkili okul özelliklerine sahip olma düzeyleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 8(16), 121-136.
Demirhan, G., Bulca, Y., Altay, Y., Şahin, R., Güvenç, A., Aslan, A., Güven, B., Kangalgil, M., Hünük, D., Koca, C., Açıkada, C. (2008). Beden eğitimi öğretim programları ve programların yürütülmesine ilişkin paydaş görüşlerinin karşılaştırılması. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 19(3), 157–180.
Demirhan, G., Bulca, Y., Saçlı, F. ve Kangalgil, M. (2014). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Uygulamada Karşılaştıkları Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(29-2).
Demirtaş, H., Üstüner, M., Özer, N. ve Cömert, M. (2008). Öğretmenler kurulu toplantılarının etkililiğine ilişkin öğretmen görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(15), 55-74.
Demirtaş, Z. (2010). Okul kültürü ile öğrenci başarısı arasındaki İlişki. Eğitim ve Bilim, 35, (158).
Erhan, S.E. ve Tamer, K. (2009). Doğu Anadolu bölgesi ilköğretim ve ortaöğretim okullarında beden eğitimi dersi için gereken tesis araç-gereç durumları ile öğrencilerin beden eğitimi dersine ilişkin tutumları arasındaki ilişkiler, Journal of Physical Education and Sport Sciences. 11(3): 57-66.
George, D., ve Mallery, P. (2010). SPSS for Windows step by step. A simple study guide and reference (10. Baskı). Boston, MA: Pearson Education, Inc.
Goddard, Y. L., Goddard, R. D., ve Tschannen-Moran, M. (2007). A theoretical and empirical investigation of teacher collaboration for school improvementand student achievement in public elementary schools. Teachers collegerecord, 109(4), 877-896.
Göksoy, S. ve Yenipınar, Ş. (2015) Öğretmenlerin okul zümre öğretmenler kurullarına ilişkin görüşleri. Milli Eğitim, 205, 26-43.
Gökyer, N. (2011). İlköğretim okulu zümre öğretmenler kurulu toplantılarının gerçeklesme düzeyi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 21(2).
Güler, M., Altun, T. ve Türkdoğan, A. (2015). Investigating the views of mathematics teachers on the effectiveness of branch teachers committee meeting. elementary Education Online, 14(2), 395-406.
Hardman, K. (2008). Physical education in schools: A global perspective. Kinesiology,40(1): 5-28.
Hart, A. W. (1998). Marshalling forces: Collaboration across educator roles. (D. G. Pounder Ed.), Restructuring schools for collaboration: Promises and pitfalls (s. 89-120).
Kayri M. (2009). Araştırmalarda gruplar arası farkın belirlenmesine yönelik çoklu karşılaştırma (Post-Hoc) teknikleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(1), 51- 64.
Kılcan, B., Çepni, O. Ve Kılınç, A.Ç. (2018). Examining social studies teachers’ views on branch teachers’ Committee Meetings. Journal of Education and Training Studies, 6(4), 143-153.
Küçük, M., Ayvacı, H. Ş., Altıntaş, A., Artvin, D., ve Trabzon, D. (2004). Zümre Öğretmenler Kurulu Toplantı Kararlarının Eğitim ve Öğretim Uygulamaları Üzerindeki Yansımaları. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Lee, T. W., ve Mitchell, T. R. (2011). Working in research teams: lessons from personal experiences. Management And Organization Review, 7(3), 461-469.
MEB, 2017. Ortaöğretim Genel Müdürlüğü Eğitim Kurulları ve Zümreleri Yönergesi, Sayı: 83203306, Madde:11.
Merriam S.B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber (çev. S. Turan ). 3. Baskı. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Miles B.M. ve Huberman M.A. (1994). Qualitative Data Analysis : An Expanded Sourcebook. 2nd Edition. Calif.: SAGE Publications.
Miller, D. P. (2011). Associations Between The Home And School Environments And Child Body Mass İndex. Social Science & Medicine, 72(5), 677-684.
Özcan, G., ve Mirzeoğlu, A. D. (2014). Beden Eğitimi Öğretim Programına İlişkin Öğrenci, Veli ve Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 98-121.
Özkan, M. ve Arslantaş, H. İ. (2013). Etkili Öğretmen Özellikleri Üzerine Sıralama Yöntemiyle Bir Ölçekleme Çalışması. Trakya University Journal Of Social Science, 15(1), (311-330).
Patton, M. Q. (2002). Twodecades of developments in qualitativeinquiry: A personal, experientialperspective. Qualitativesocialwork; 1(3): 261-283.
Pepe, K. ve Bozkurt, I. (2011). Research For Determining On What Level Physical Education And Sport Lesson, Carried Out İn Elemantery Schools, Reaches İts Aims. Ovidius University Annals, Series Physical Education And Sport / Science, Movement And Health, 11(1), 48-59.
Sağın, A.E. (2018) Öğretmen dönüşümü özelinde beden eğitimi öğretmenliği: nereden? nereye?. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İnönü Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Malatya. Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi’nden edinilmiştir. (Tez no: 512263).
Schechter, C. ve Tschannen - Moran, M. (2006). Teachers' sense of collective efficacy: An international view. International Journal of Educational Management, 20(6), 480-489.
Sezer, Ş., Albez, C., Akan, D., ve Ada, Ş. (2014). İlköğretim Okullarında Zümre Öğretmenler Kurulu Çalışmalarının Etkililiği Üzerine Bir İnceleme.Middle Eastern & African Journal Of Educational Research, 7, 4-19.
Shachar, H. ve Shmuelevitz, H. (1997). Implementing cooperative learning, teacher collaboration and teachers’ sense of efficacy in heterogeneous junior high schools. Contemporary educational psychology, 22(1), 53-72.
Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen Niteliği ve Öğretimdeki Rolleri. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 2(4), 597-608.
Şahin, E., Maden, S. ve Gedik, M. (2011). Zümre Öğretmenler Kurulu Toplantılarının Etkililiğinin Türkçe Öğretmenlerinin Görüşlerine Dayalı Olarak Değerlendirilmesi (Erzurum İl Örneği). Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 155-172.
Şişman, M.(2011).Eğitimde Mükemmellik Arayışı: Etkili Okullar. (2.Baskı), Ankara: Pegem A Yayıncılık,
Tashakkori, A. ve Creswell, J. W. (2007). Thenewera of mixed methods. Journal of Mixed Methods Research 1(1), 3-7.
Uğraş, S. (2018). Beden eğitimi öğretmenleri kendilerini hangi konularda yetersiz hissediyor?. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 1(1), 1-16.
Uğraş, S., Güllü, M., Eroğlu, E., ve Özen, G. (2017). Ortaokulda Çalışan Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Okullarda Tutulan Evrak ve Dosyalar Hakkındaki Düşünceleri.Marmara University Journal of Sport Science 2(2), 8-20. doi: 10.22396/sbd.2017.27
Utley, B. L., Basile, C. G. ve Rhodes, L. K. (2003). Walking İn Two Worlds: Master Teachers Serving As Site Coordinators İn Partner Schools. Teaching And Teacher Education, 19(5), 515-528.
Ünlü, H., Sünbül, A. M., ve Aydos, L. (2009). Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Birlikte Çalışma Yeterlikleri. Milli Eğitim Dergisi, 39(184), 192-202.
Vangrieken, K., Dochy, F., Raes, E. ve Kyndt, E. (2015). Teacher collaboration: A system aticreview. Educational Research Review, (15), 17-40.
Yenipınar, Ş. (2018) Okul Müdürlerinin Zümre Çalışmalarını Yönetebilme Durumu. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(4), 2447-2474.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi (8. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık,