İlköğretim 6, 7 ve 8. sınıf öğrencilerinin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin incelenmesi

Bu çalışma, öğrencilerin sayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinibelirlemek ve bu beceriler arasında olası bir ilişkinin varlığını araştırmak amacıylayapılmıştır. Çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Erzurum il merkezindekiilköğretim okullarından basit seçkisiz örnekleme yoluyla belirlenen 4 ilköğretim okulunun6-7-8. sınıflarında öğrenim gören 240 öğrenci çalışma grubunu oluşturmaktadır.Çalışmada veri toplama aracı olarak sayı algılama testi ve tümdengelim, tümevarım veuzamsal muhakemeyi gerektiren problemleri içeren rutin olmayan problem çözme testikullanılmıştır. Verilerin analizinde yüzde ve frekans değerleri, Tek Yönlü ANOVA,bağımsız t-testi ve korelasyon analizinden yaralanılmıştır. Çalışmada öğrencilerinsayı algılama ve rutin olmayan problem çözme becerilerinin düşük düzeyde olduğu ve bubeceriler arasında pozitif bir ilişki olduğu belirlenmiştir.

Investigating of the number perception and nonroutine problem solving skills of 6th , 7th and 8thgrade students

The purposes of the study are to determine the number perception and nonroutine problemsolving skills of students and to examine the possible relationship between these skills.The relational scanning model was used in the study. The study group consists of a total of 240 $6^ {th}$ , $7^ {th}$ and $8^ {th}$grade students from four primary schools in the Erzurum CityCenter in the 2009-2010 academic year. The simple random sampling model was used todetermine the participant primary schools. The “Number Perception Test” and“Nonroutine Problem Solving Test” including problems requiring deduction, inductionand spatial reasoning were used to gather data. In the analysis of the data gathered fromthe tests percentage and frequency values, One-Way ANOVA, independent t-test and correlation analysis were used. In the study, it is determined that these students levels ofnumber perception and nonroutine problem solving skills are low and there is a positiverelationship between these skills.

PDF

___

Altun, M. (2001). Eğitim Fakülteleri ve İlköğretim Öğretmenleri İçin Matematik Öğretimi. Bursa: Alfa Yayınları.
Altun, M. (2005). İlköğretim İkinci Kademe (6-7 ve 8.sınıflarda) Matematik Öğretimi. Bursa: Aktüel Yayınları
Altun, M. ve Memnun, D.S. (2008). Mathematıcs teacher traınees’ skılls and opınıons on solvıng non-routıne mathematıcal problems. Egitimde Kuram ve Uygulama, 4 (2), 213-238 . [Online]: http://eku.comu.edu.tr/index/4/2/maltun_dsmemnun.pdf adresinden 09.01.2010 tarihinde alınmıştır.
Arslan, Ç. ve Altun, M. (2007). Learning to solve non-routine mathematical problems. İlköğretim Online, 6(1), 50-61. [Online]: http://ilkogretim-online.org.tr adresinden 07.01.2010 tarihinde alınmıştır.
Aunıo, P., Hautamäkı, J., Heıskarı, P., & Luit, E. H. (2006). The early numeracy test in finnish: children’s norms. Scandinavian Journal of Psychology. 47, 369–378
Billstein, R., Libeskind, S., & Lott, J. W. (2001). Problem Solving Approach To Mathematics For Elementary School Teachers. (10th ed). Boston, MA: Addison-Wesley.
Carboni, L. W. (2001). Number Sense Every Day. [Online]: http://www.learnnc.org/lp/pages/783 adresinden 02.03.2010 tarihinde alınmıştır.
Çepni, S. (2007). Araştırma ve Proje Çalışmalarına Giriş. (Genişletilmiş III. Baskı). Trabzon.
English, L. D. (1997). The development of fifth-grade children's problem-posing abilities. Educational Studies in Mathematics, 34, 183-217.
English, L. D. & Halford, G. S. (1995). Mathematics Education: Models and Processes, Lawrence Erlbaum Associates, Hillsdale, New Jersey.
Greeno, J. G. (1991). Number sense as situated knowing in a conceptual domain. Journal for Research in Mathematics Education, 22, 170-218.
Jordan, C. N., Kaplan, D., Ola ´h, N. L., & Locuniak, n. M. (2006). Number sense growth in kindergarten: a longitudinal ınvestigation of children at risk for mathematics difficulties. Child Development. 77(1), 153 – 175.
Kaminski, E. (2002). Promoting mathematical understanding: number sense in action. Mathematics Education Research Journal 14(2), 133-149.
Launge, G. E. J. (2007). An examination of the relationships between teaching and learning styles, and the number sense and problem solving ability of year 7 students. Unpublished doctorate thesis. Sussex University, UK.
McIntosh, A., Reys, B. J., & Reys, R. E. (1992). A proposed framework for examining basic number sense. For the Learning of Mathematics, 12(3), 2-8.
Milli Eğitim Bakanlığı (2006). İlköğretim Matematik Dersi Öğretim Programı. Ankara: MEB Yayınları
National Council of Teachers of Mathematics (2000). NCTM standards 2000: Principles and Standards for School Mathematics. Reston, VA: NCTM.
Özdoğan, G. ve Kula, F. (2007). Rutin olmayan problemlere verilen rutin cevaplar. XVI. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Fakültesi, 5-7 Eylül, Tokat.
Polya, G. (1957). How to Solve It? Princeton: Princeton University Press.
Reys, R. E. & Yang, D. C. (1998). Relationship between computational performance and number sense among sixth- and eighth-grade students in taiwan. Journal for Research in Mathematics Education, 29(2), 225-237.
Sowder, J. (1992). Estimation and Number Sense. In D. A. Grouws (Ed.), Handbook of Research on Mathematics Teaching and Learning (pp. 371-389). New York: Macmillan.
Verschaffel, L., De Corte, E., Lasure, S.,Van Vaerenbergh, G., Bogaerts, H.& Ratinckx, E. (1999). Learning to solve mathematical application problems: a design experiment with fifth graders”, Mathematical Thinking & Learning. 1(1), 195-229.
Yang, D. (2005). Number sense strategies used by 6th-grade students in taiwan. Educational Studies, 31(3), 317-333.
Yazgan, Y. ve Bintaş, J. (2005). İlköğretim dördüncü ve beşinci sınıf öğrencilerinin problem çözme stratejilerini kullanabilme düzeyleri: Bir öğretim deneyi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 210-218.