ACİL TIPTA ŞİDDET İLE İLGİLİ ADLİ OLGULAR TRAFİK KAZALARININ ÖNÜNE Mİ GEÇİYOR?

Amaç: Her yıl bir milyondan fazla insankendine zarar verme, başkası ta- rafından uygulanan şiddet ya datoplu şiddet uygulamalarıyla ha- yatlarını kaybetmekte veya sakatkalmaktadır. Daha önce acil ser- vislerde yapılan çalışmaların tü- münde, motorlu taşıt kazalarının(MTK) en büyük adli vaka grubunuoluşturduğu gösterilmişti. Bu ça- lışmada acil servislerdeki şiddetile ilgili adli vakaların, MTK vaka- larından daha fazla olduğunu veacil servislerde daha fazla iş yü- küne neden olduğunu göstermekamaçlanmıştır. Yöntemler: Bu çalışma 1 Ocak 2011 - 31 Ara- lık 2012 tarihleri arasında hasta- nemiz acil servisindeki kayıtlarincelenerek retrospektif olarakyapıldı. Eş zamanlı olarak litera- türü analiz edildi ve Türkiyeninfarklı bölgelerinde toplam 54000olgu içeren 7 ayrı çalışmanın ve- rileri karşılaştırıldı. Adli vakalarMotorlu taşıt kazaları , Şiddetvakaları ve Diğer olarak üçgrup altında incelendi. Hastaneyebaşvuran tüm adli vakalar çalış- maya dahil edildi. Veriler topla- nırken hastane ve polis resmi ka- yıtları kullanıldı. Bulgular: Toplam 3838 adli olgu incelen- di. Vakaların %70,3ü erkek,%29,7si kadındı. Ortalamayaş 32,5±15,52 (min. 0, max.94) bulundu. Vakaların çoğunugenç erkekler oluşturuyordu.Şiddet %45,6 ile ilk sırada yeralırken (darp %29, bıçaklan- ma %7, ilaç zehirlenmesi %8,ateşli silah %1, cinsel saldırı%0,1), motorlu taşıt kazaları %37,9 ile ikinci sırada ve diğergrup %16,5 ile üçüncü sıra- daydı.Sonuç: Şiddet, 15-44 yaş arasındaki in- sanlar için dünyada en önde ge- len ölüm sebeplerindendir. Acilservislere başvuran adli vaka- larda motorlu taşıt kazaları dahaçok mortalite ve morbiditeyesahip olmasına rağmen, şiddetve şiddetten kaynaklanan adlivakalar daha sık görülmektedir.Bunun yanında şiddete bağlı adlivakaların acil servislerde çokdaha fazla iş yüküne ve ekono- mik kayba sebep olduğu gerçeğide dikkatleri çekmelidir.

ARE VIOLENCE RELATED CASES OVERTAKING MOTOR VEHICLE ACCIDENTS IN FORENSIC EMERGENCY MEDICINE?

Objective: Each year, more than a millionpeople lose their lives, and manybecome disabled, as a result ofself-inflicted, interpersonal or col- lective violence. In all the previousstudies conducted in the emer- gency departments, it has beenshown that motor vehicle acci- dents (MVA) compose the largestforensic case group. In this study,we aimed to show that violencerelated cases exceed the MVAcases and cause more work bur- den on the emergency physicians. Methods This study was conducted retro- spectively using the hospital re- cords between January, 2011 andDecember, 2012. At the same timewe analyzed literature and com- pared seven different studies in- volving 54000 cases from differentparts of Turkiye. We evaluated theforensic cases under three cat- egories as MVA , Violence andOthers . All forensic cases whoapplied to the emergency depart- ment were included in the study.The data was collected from hos- pital and official police records Results: A total of 3838 medical legalcases were examined, 70.3%were male 29.7% were female.Mean age was found as 32.5 ±15.52 (min 0, max 94). The ma- jority of the patients were youngmen: Violence with 45.6% ac- counted for the largest group offorensic cases [assault 29.1%,stabbing 7.4%, drug intoxica- tions 8.1%, and gunshot 1.0%,sexual assault 0.1%] followed byMVA, 37.9% and Others 16.5%.Conclusion: Violence is among the leadingcauses of death worldwide for peo- ple aged 15 44 years. AlthoughMVA results in higher morbid- ity and mortality in forensic emer- gency medicine, Violence and vio- lence related cases are much morefrequent. Additionally attentionshould be drawn to the fact thatviolence related cases cause morework burden and economic lossesin the emergency department.

___

  • 1. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA, Zwi AB, Lozano R. World report on violence and health. Geneva: World Health Organization, 2002. 2. Demircan A, Keleş A, Gurbuz N. Forensic Emergency Medicine – Six-year experience of 13823 cases in a university emergency department. Turk J Med Sci 2008;38(6):567- 75. 3. Sunay YM, Faruk Oİ. Evaluation of forensic cases applied to Emergency Department of Suleyman Demirel University Medical School Hospital between 1999-2001. Journal of Forensic Medicine 2003:17(1):47-53. 4. Türkmen N, Akgöz S, Çoltu A, Ergin N. Evaluation of forensic cases applied to Emergency Department Uludağ University Medical School. Journal of Uludağ Medical Faculty 2005;31:25-9. 5. Gürbüz N, Saygı Ş, Çıla E, Demircan A, Keleş A. Analysis of the forensic cases admitted to Gazi University Hospitals Adult Emergency Service. Gazi Medical Journal 2004;15:139-43. 6. Meltem S, Nalan K, Mehmet O, Ayça A, Alim Ç, Müge G, Selen A, Meryem G, Salim S. analysis of judicial cases at emergency department. Cukurova Medical Journal 2013;38(2):250-60. 7. Harun T, Çağlar Ö, Mustafa D, Mustafa Ö, Bülent C. Evaluation of the forensic reports documented at the Department of Forensic Medicine of Gülhane Military Academy of Medicine between 1995 and 2002 in the view of new Turkish Criminal Law. Gülhane Medical Journal 2005;47(2):102-5. 8. Güven FMK, Bütün C, Beyaztaş FY, Eren ŞH, Korkmaz İ. Evaluation of forensic cases admitted to Cumhuriyet University Hospital. ADÜ Med J 2009;10(3):23-8. 9. Altun G, Azmak D, Yılmaz A, Yılmaz G. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine başvuran adli olguların özellikleri. Adli Tıp Bülteni 1997;2(2):62-6. 10. Bilge S, Aslan Ş, Katırcı Y, Uzkeser M, Ersunan G, Sarıtaş A. Acil serviste travma dışı adli olguların geriye dönük analizi. Turk J Emerg Med 2005;5(3):133-7. 11. Çınar O, Acar YA, Çevik E, Kılıç E, Bilgiç S, Ak M, Cömert B. Acil servise başvuran 0-18 yaş grubu adli olguların özellikleri. Anatol J Clin Investig 2010;4(3):148-51. 12. Varol O, Eren ŞH, Oğuztürk H, Korkmaz İ, Beydilli İ. Acil servise trafik kazası sonucu başvuran hastaların incelenmesi. C.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi 2006;28(2):55-60. 13. Küçüker H, Aksu A. 1991-2001 yıllarında Fırat Üniversitesi Hastanesi Acil Servise başvuran trafik kazası olgularının değerlendirilmesi. Turk J Emerg Med 2003;3(2):11-5. 14. Gürbüz N, Saygı Ş, Cila E, Demircan A, Keleş A. Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Tıp Anabilim Dalı Erişkin Acil Servise başvuran adli olguların analizi. Gazi Medical Journal 2004;15:139-44. 15. Arslanoğlu A, İlhan MN, Bumin MA. Bir askeri hastane acil servisine başvuran adli olguların epidemiyolojik özellikleri. Gazi Medical Journal 2007;18:(1):22-5. 16. A Butchart, D Brown, A Khanh-huynh, P Corso, N Florquin, R Muggah. Manual for Estimating the Economic Costs of İnjuries due to Interpersonal and Self-Directed Violence. WHO 2008. 17. Brennan IR, Moore SC, Shepherd JP. Non-firearm weapon use and injury severity priorities for prevention. Injury Prevention 2006;12(6):395-9. 18. Rand MR. Violence-Related Injuries Treated in Hospital Emergency Departments. U.S. Department of Justice, Office of Justice Programs, Bureau of Justice Statistics, August 1997, NCJ-156921. 19. Miller TR, Cohen MA, Rossman SB. Victim costs of violent crime and resulting injuries. Health Affairs 1993;12:186–97. 20. Krug EG. World Report on Violence and Health. Geneva, World Health Organization, 2002. 21. Ryan MT. Clinical forensic medicine. Ann Emerg Med 2000;36(3):271-3. 22. Peder M, Scurfield R, Sleet D, Mohan D, Hyder AA, Jarawan E. World Report on Road Traffic Injury Prevention. Geneva Switzerland, World Health Organization, 2004. 23. Sivarajasingam V, Shepherd JP. Trends in community violence in England and Wales 1995-1998: an accident and emergency department perspective. Emerg Med J 2001;18(2):105-9. 24. Miller M, Hemenway D. Guns and suicide in the United States. N Engl J Med 2008;359(10):989-91.