Ali KOCATAŞ, Gökhan DEMİRAL, Ahmet YILMAZ, Oktay YENER, Salih BÖLÜK, Gürol ŞAHİN

2005 YILINDA YÜRÜRLÜĞE GİREN TÜRK CEZA KANUNU'NUN (TCK) CERRAHİ BRANŞ HEKİMLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Amaç:TCK'nın cerrahi branş hekimleriüzerindeki etkisini vedefansif tıbbın hangi boyuttauygulandığını tespit etmekamaçlanmıştır.Yöntemler:Hekimler hakkında yaş, cinsiyet,branş, dava edilme durumu,TCK'nın ilgili maddelerinibilme düzeyi, ülkemizde defansiftıbbın geliştiğini düşünme,2005 öncesi döneme göretetkik-konsültasyon artışı,hastadan onam alma, hasta veyakınlarını bilgilendirme, hukukidurum endişesi, endişeyebağlı gerginlik, sıkıntı, mutsuzluk,depresyon yaşama,acil ve elektif riskli vakalarınsorumluluğunu üstlenme parametrelerideğerlendirildi.Bulgular:Hekimlerin 310'u erkek, 92'sikadındı. Sorulan sorular vecerrahi branş hekimlerinin yanıtlarışöyledir: "Türkiye'dedefansif tıbbın geliştiğini düşü-nüyor musunuz?", 212 hekim(%53,5) "evet", 4 hekim (%1)"hayır"; "Son beş yılda tetkikisteminizde artış var mı?", 130hekim (%32,7) "fazlasıyla artışvar", 196 hekim (%49,2) "artışvar", 4 hekim (%1) "azaldı";"Son beş yılda konsültasyonisteminizde artış var mı?", 106hekim (%26,8) "fazlasıyla artışvar", 216 hekim (%54,5) "artışvar", 6 hekim (%1,5) "azaldı";"Acilde riskli vakaların sorumluluğunualır mısınız?", 2005öncesi için 168 hekim (%41,7)"her zaman" ve 8 hekim (%1,9)"hayır"; 2005 sonrası için 98 hekim(%24,3) "her zaman" ve 44hekim (%10,9) "hayır"; "Elektifriskli vakaların sorumluluğunualır mısınız?", 2005 öncesi için158 hekim (%39,3) "her zaman"ve 28 hekim (%6,9) "hayır"; 2005sonrası için 100 hekim (%24,8)"her zaman" ve 82 hekim (%20,3)"hayır".Sonuç:2005 öncesi veriler elimizde olmasada bu çalışmada cerrahibranş hekimleri arasında tespitedilen belirgin defansif tıp eğilimiartış şeklinde yorumlanabilecekölçüde dikkate değerdir.

THE IMPACT OF TURKISH PENAL CODE (TPC) WHICH ENTERED INTO FORCE IN 2005 ON SURGEONS

Objective:Determining the impact of TPCon surgeons and the extent ofdefensive medicine applicationhas been aimed.Methods:Parameters of age, gender, specialization,being sued, knowledgelevel of relevant TPC articles,being agree that in our countrydefensive medicine has developed,increase in examinationconsultationwhen compared tothe period before 2005, requestinginformed consent, informingpatients and relatives, anxiety oflegal status, experiencing stresstrouble-unhappiness-depressiondue to anxiety, taking responsibilityfor elective and emergencycases about physicians wereevaluated.Results:310 phsicians were males and 92were females. The questions askedand the responses of surgeonsare as follows:"Do you thinkdefensive medicine has developedin Turkey?", 212 surgeons (53.5%)"yes", 4 surgeons (1%) "no"; "Is therean increase in medical workupsthat you demand in last 5 years?",130 surgeons (32.7%) "extremelyincreased", 196 surgeons (49.2%)"increased", 4 surgeons (1%) "decreased";"Is there an increase inyour consultation requests in last5 years?", 106 surgeons (26.8%)"extremely increased", 216 surgeons(54.5%) "increased", 6 surgeons(1.5%) "decreased"; "Do you take theresponsibility of risky emergency cases?",for the period before 2005 168surgeons (41.7%) "always", 8 surgeons(1.9%) "no", for the period after2005 98 surgeons (24.3%) "always"and 44 surgeons (10.9%) "no"; "Doyou have take the responsibility ofelective cases?", for the period before2005 158 surgeons (39.3%) "always"and 28 surgeons (6.9%) "no",for the period after 2005 100 surgeons(24.8%) "always" and 82 surgeons(20.3%) "no".Conclusion:Although we do not have the databefore 2005, significant tendencyof defensive medicine determinedamong surgeons in an extentwhich can be interpreted as anincrease is well worth to consider.

PDF

___

1. Odabaşı AB, Tümer AR. Çekinik (defansif) hekimlik; Yeni Türk Ceza Kanunu'nun uygulanma aşamasında toplumu bekleyen tehlike. STED 2006;15(4):55-9.
2. Yıldırım A, Aksu M, Çetin İ, Şahan AG. Tokat ili merkezinde çalışan hekimlerin tıbbi uygulama hataları ile ilgili bilgi, tutum ve davranışları. Cumhuriyet Med J 2009;31(4):356-66.
3. Eralp TC. Karşılaştırmalı açıklamalı içtihatlı ve gerekçeli Yeni Türk Ceza Kanunu ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu. Batıkent: 2005;39-44,173-202.
4. Aynacı Y. Hekimlerde defansif (çekinik) tıp uygulamalarının araştırılması. Selçuk Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı, Uzmanlık Tezi, Konya, 2008.
5. Koç S. Yasal düzenlemeler çerçevesinde hekim sorumluluğu. Türkderm 2007;41(2):33-8.
6. Bergen RP. Defensive medicine is good medicine. JAMA 1974 May 27;228(9):1188- 9.
7. Studdert DM, Mello MM, Sage WM, DesRoches CM, Peugh J, Zapert K, Brennan TA.Defensive medicine among high-risk specialist physicians in a volatile malpractice environment. JAMA; 2005 Jun 1;293(21):2609-17.
8. Summerton N. Positive and negative factors in defensive medicine: A questionnaire study of general practitioners. BMJ 1995 Jan 7;310(6971):27-9.
9. Volpintesta EJ. Defensive medicine. Conn Med 1993 Jan;57(1):51
10. 2. Sağlık Hukuku Sempozyumu, http:// www.turkhukuksitesi.com/showthread. php?t=191 91, Erişim tarihi: 11.11.2013.
11. http://www.istabip.org.tr/icerik/etikkurul-toplanti-tutanaklari/. Erişim tarihi: 11.11.2013.
12. ACOG committee opinion. Coping with the stress of malpractice litigation. International Journal of Gynecology & Obstetrics 2001;74(1):65-6.
13. Pakiş I. Ölüm ya da ölü doğumla sonuçlanan tıbbi uygulama hatalarına yaklaşımda adli otopsinin rolü. M.Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul, 2006.
14. Odabaşı AB, Tümer AR, Odabaşı O. Bir grup hekimin 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu ile ilgili değerlendirmeleri: Anket çalışması. Adli Tıp Bülteni 2008;13:49-56.
15. Teke HY, Alkan HA, Başbulut AZ, Cantürk G. Tıbbi uygulama hataları ile ilgili kanuni düzenlemelere hekimlerin bakışı ve bilgilenme düzeyi: Anket çalışması. Türkiye Klinikleri Adli Tıp 2007;4:61-7.
16. Turla A, Karaarslan B, Kocakaya M, Peksen Y. Hastalara yeterince aydınlatma yapılıp-yapılmadığı ve onam alınması durumunun saptanması. Türkiye Klinikleri J Foren Med 2005;2(2):33-8.
17. Tümer AR. 1995-2000 yılları arasında Yüksek Sağlık Şurası tarafından değerlendirilen cerrahi vakalarının komplikasyon ve malpraktis yönünden araştırılması. Ankara Ü. T. F. Adli Tıp AD, Tıpta Uzmanlık Tezi, Ankara, 2002.