Okul Öncesi Öğretmeni Adaylarının Oyun Temelli Öğrenmeye Bakış Açıları ve Uygulamaya Yansımaları

Yapılan bu çalışma ile okul öncesi eğitim öğretmeni adaylarına, oyun temelli öğrenme konusunda, eğitimleri sürecinde kazandırılmaya çalışılan bilgi ve becerilerin, uygulamaya yansıma durumu nitel bir bakış açısıyla ortaya konulmaya çalışılmıştır. Araştırmada veriler, okulöncesi öğretmenliği programı 4. sınıfa devam eden ve Öğretmenlik Uygulaması dersini alan 9 öğretmen adayından toplanmıştır. Veri toplama sürecinde öğretmen adaylarının oyun temelli öğrenmeye bakış açılarını belirlemeye yönelik yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Daha sonra oyun temelli bir etkinlik planı hazırlamaları istenerek bu planlar analiz edilmiştir. Ayrıca hazırladıkları planları okulöncesi eğitim kurumlarında uyguladıkları süreçte yapılandırılmış gözlemler gerçekleştirilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler betimsel olarak analiz edilmiş, gözlem ve etkinlik planlarından elde edilen veriler grafiksel olarak sunulmuştur. Araştırma sonucunda, öğretmen adaylarının oyun temelli etkinlik planlama ve uygulama konusunda bilgileri olmakla birlikte, özellikle uygulama sürecine yönelik desteklenmesi gereken yönlerinin bulunduğu görülmüş ve bu yönde öneriler geliştirilmiştir.

Pre-School Teacher Candidates’ Opinions about Play Based Learning and Reflections on Practice

This research aims to qualitatively describe how pre-school teacher candidates make use of the knowledge and skills they have about play-based learning. Research data were collected from 9 senior students taking Teaching Practice course at Pre-School Teacher Training Program. During data collection, semi-structured interviews were held, candidates were asked to prepare a play-based activity plan, the plan was analyzed, and structured observations were conducted as they put their plans into practice. Data from the interviews have been descriptively analyzed, and those obtained from observations and activity plans are graphically presented. Findings indicate that candidates are knowledgeable about making play-based activity plans and applying them, and that they have some weak points, especially about practice, to be supported; thus, relevant suggestions have been made within the present study. 

___

Arslan, Ü. (2012).“Okul Öncesi Eğitimde Temel Becerilerin ve Sosyal Davranışların Kazandırılması”, Okul Öncesi Eğitime Giriş, (Edt. Gelengül Haktanır), (209-234). 6. Baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.

Ayan, S. ve Memiş, U., A. (2012). “Erken çocukluk döneminde oyun”. Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilim Dergisi, 14 (2): 143-149.

Bağçeli, P. ( 2008). Köyde Ve Kentte Yasayan 7–8 Yas Arası Çocukların Cinsiyet Kalıp yargıları ve Cinsiyete Bağlı Oynadıkları Oyun ve Oyuncaklar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.

Benigno, J. P. ve Farrar, M. J. (2012). Determinants of Joint Attention in Young Siblings’ Play, Infant and Child Development Inf. Child. Dev. 21, Published online 31 August 2011 in Wiley Online Library.

Creswell, J, W. (2013). Nitel Araştırma Yöntemleri. Çev., M. Bütün, B. Demir. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Merriam, S., B. (2013). Nitel Araştırma Desen ve Uygulama İçin Bir Rehber. Çev.Edt. S. Turan. Ankara: Nobel Yayınevi.

Çakırer, B., H. (2017). Öğrenme Serüveninde Bilgiler Âlemine Oyun İle Seyahat: Oyun Temelli Eğitim Programları. Erken Çocukluk Eğitimi Mozaiği. (Edt: Ebru Aktan Acar) (387-401). Ankara: Nobel Yayınevi.

Dağbaşı, G. (2007). Oyun Tekniği Ve Arapça Öğretiminde Kullanımı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ersan, Ş. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Altı Yas Grubundaki Çocukların Oyun Ve Çalışma (İş) İle İlgili Algılarının İncelenmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Gözalan, E. (2013). Oyun Temelli Dikkat Eğitim Programının 5-6 Yaş Çocuklarının Dikkat Ve Dil Becerilerine Etkisinin İncelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.

Howard, J., & McInnes, K. (2012). “The İmpact Of Children’s Perception Of An Activity As Play Rather Tahn Not Play On Emotional Elbeing”. Child, 38 (1): 1-6.

Howard, J. (2002). “Eliciting Young Children’s Perceptions Of Play, Work And Learning Using The Activity Apperception Story Procedure”. Early Child Development and Care, 172: 489-502.

Howard, j., Jenvey, V. &Hill, C. (2006). “Children’s Categorisation Of Play And Learning Based On Social Context”. Early Child Development and Care, 176 (3&4): 379-393.

Keating, I., Fabian, H., Jordan, P., Mavers, D. & Roberts, J. (2000). ““Well, I’ve Not Done Any Work Today. I Don’t Know Why I Came To School.” Perceptions Of Play İn The Reception Class”. Educational Studies, 26 (4): 437-454.

Koçyiğit, S. ve Başara Baydilek, N. (2015). “Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Oyun Algılarının İncelenmesi”. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi. XIII ( 1): 1-26.

Mackenzie, A., C. & Edwards, S. (2013). “Toward A Model For Early Childhood Environmental Education: Foregrounding, Developing, And Connecting Knowledge Through Play-Based Learning”. The Journal Of Environmental Education, 44 (3): 195–213.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. http://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), (2008). Okul Öncesi Öğretmeni Özel Alan Yeterlikleri. http://otmg.meb.gov.tr/alanoo.html

Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri Ve Önemi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Pilten, P, & Pilten, G. (2013). “Okul Çağı Çocuklarının Oyun Kavramına İlişkin Algılarının Ve Oyun Tercihlerinin Değerlendirilmesi”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (2): 15-31.

Ridgway, A., & Quinones, G. (2012). “How Do Early Childhood Students Conceptualize Play-Based Curriculum?”. Australian Journal of Teacher Education, 37 (12): 46-56.

Thomas, L., Howard, J., & Miles, G. (2006). “The Effectiveness Of Play Practise For Learning İn The Early Years”. Psychology of Education Review, 30 (1): 52-58.

Tuğrul, B. (2014). Oyun Temelli Öğrenme. Okul Öncesinde Özel Öğretim Yöntemleri. (Edt. Rengin Zembat). (177-205). 4.baskı, Ankara: Anı Yayıncılık.

Türkmenoğlu, F. (2005). 60–72 Aylık Çocukların Matematik Becerilerini Kazanmalarında, “Oyun Yoluyla Matematik Becerilerini Kazandırma Programı” nın Etkisinin İncelenmesi, Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Türkoğlu, B. ve Uslu, M. (2016). “Oyun Temelli Bilişsel Gelişim Programının 60-72 Aylık Çocukların Bilişsel Gelişimine Etkisi”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 3, (6): 50-68.

Walsh, G., Sproule, L., McGuinness, C., Trew, K., Rafferty, H. & Sheehy, N. (2006). “An Appropriate Curriculum For 4-5 Year-Old Children İn Northern Ireland: Comparing Play-Based And Formal Approaches”. Early Years, 26 (2): 201-221.

Whitebread, D., Coltman, P., Jameson, H. & Lander, R. (2009). “Play, Cognition And Self –Regulation: What Exactly Are Children Learning When They Learn Through Play?” Educational & Child Psychology, 26 (2): 40-52.

Willen, P., B. & Cromdal, J. (2009). “When Education Seeps İnto ‘Free Play’:How Preschool Children Accomplish Multilingual Education”. Journal of Pragmatics 41: 1493–1518.

Yıldırım, A. ve Şimsek H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. 9. Baskı. Ankara: Seçkin Yayınları.

Cömert Özata, S. (2015). Okul Öncesi Eğitimde Oyun Temelli Duyu Eğitimi. Ankara: Nobel Yayınevi.