YELİZ GÜVEN, EMİNE NURSEN TOPCUOĞLU, NİLÜFER ÜSTÜN, Dicle AKSAKAL, Mehmet Ziya DOYMAZ, OYA AKTÖREN, HATİCE GÜVEN KÜLEKÇİ

Pedodonti kliniği hastalarının ağız boşluğunda Staphylococcus aureus ve metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) varlığı

Amaç: Staphylococcus aureus, normal ağız mikrobiyotası üyesi olarak kabul görmemekle birlikte diş tedavisi gören hastaların metisiline dirençli S. aureus (MRSA) taşıyıcılığı, bakterinin diş kliniklerinin temas edilen yüzeylerine ve diş hekimliği çalışanlarına bulaşması ile sonuçlanabilmktedir. Sağlıklı çocukların ağız boşluğunda S. aureus taşıyıcılık oranları hakkında az sayıda bilgi bulunmaktadır. Bu çalışma, çocuk hastaların ağız boşluğunda S. aureus ve MRSA taşıyıcılık oranlarının ve risk faktörlerinin belirlenmesi amacı ile gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya pedodonti kliniğine ilk kez başvuran 4-15 yaşlarında (ortalama 9,75±2,46) toplam 1000 çocuk dahil edildi. Çocukların önceden geçirilmiş cilt infeksiyonu, intravenöz ya da inhalasyon yoluyla ilaç kullanımı, ailede sağlık çalışanı varlığı, önceden geçirilen diş tedavileri, ağız içinde yer tutucu, aparey varlığı gibi risk faktörleri sorgulandıktan sonra rutin ağız ve diş muayene işlemi yapıldı. Dil sırtından alınan sürüntü örneklerinin mannitollü tuzlu agarda kültürleri yapılarak konvansiyonel bakteriyolojik yöntemlerle tanımlamaları yapıldı. MRSA izolatları spa ve mecA geni pozitifliği ile doğrulandı. Ayrıca Panton Valentin Lökosidin (PVL) geni varlığı ve çeşitli antibiyotiklere direnç durumları araştırıldı. Bulgular: S. aureus izole edilen 140 (%14) örneğin 14’ü (%10) metisiline dirençli bulundu. Buna göre tüm çocuklarda MRSA ağız kolonizasyonu oranı %1,4 olarak belirlendi. MRSA izolatlarının hepsi vankomisin, gentamisin, linezolid, tigesiklin, daptomisin, fusidik asit ve teikoplanine duyarlı bulundu. Eritromisin, klindanmisin, tetrasiklin, trimetoprim-sülfametoksazol ve siprofloksasin direnci sırasıyla, %71,43, %28,57, %21,43, %14,29 ve %7,14 olarak; indüklenebilir klindamisin direnci %28,57 ve çoklu ilaç direnci ise %7,14 olarak belirlendi. İzolatlarda PVL geni saptanmadı. S. aureus ya da MRSA varlığı ile risk faktörleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0.05). Sonuç: Sonuç olarak, çocukların ağız boşluğunun sağlık hizmetiyle ilişkili enfeksiyonlara neden olma potansiyeline sahip MRSA için bir rezervuar görevi görebileceği; bu nedenle pedodonti kliniklerinde de diş hekimliğinin her uygulamasının doğal bir parçası olarak standart enfeksiyon kontrolünün kusursuz bir şekilde yerine getirilmesi gerekliliğine dikkat çekilmiştir.

Presence of Staphylococcus aureus and methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in the oral cavity of pedodontics clinics patients

Aim: Staphylococcus aureus, although not commonly regarded as a member of the oral microbiota in health, methicillin-resistant S.aureus (MRSA) carriage of patients receiving dental treatment may result in transmission of bacteria to the dental clinical surfaces and dental health care professionals. This study aimed to determine the incidence of S.aureus and MRSA carriage in oral cavity and the associated risk factors in pediatric patients. Materials and Methods: One thousand children aged between 4-15 (mean age;9.75±2.46) and referred to the pediatric dentistry clinics as their first dental visits were included in the study. The children were evaluated by routine dental examination after they had been questioned for the risk factors. Swab samples collected from the tongue were cultured on mannitol salt agar and then identified by conventional bacteriological methods. MRSA isolates were confirmed detection of either spa or mecA genes. The presence of Panton Valantine Leukocidin (PVL) genes and antimicrobial susceptibility data were also analyzed. Results: Fourteen out of 140 S.aureus isolated samples were found as resistant to methicillin. Overall colonization rate of MRSA in the oral cavity was detected as 1.4%. All of the MRSA isolates were sensitive to vankomycin, gentamicin, linezolid, tigecycline, daptomycin, tetracycline, fusidic acid and teikoplanin. Resistance to erythromycin, clindamycin, tetracycline, trimethoprim-sulfamethoxazole and ciprofloxacin were detected as 71.43%, 28.57%, 21.43%, 14.29% and 7.14%, respectively. Inducible clindamycin resistance was 28.57% while multidrug resistance was 7.14%. None of the strains were PVL positive. No significant differences were found between the presence of S.aureus or MRSA and associated risk factors (p>0.05). Conclusion: In conclusion, the findings of this study have demonstrated that the oral cavity of children can serve as a reservoir for MRSA with the potential to cause healthcare-associated infections; so it has been emphasized that standard infection control protocols must be carried out perfectly as a natural part of every application of dentistry in pedodontics clinics.

PDF

___

1. Barrett FF, McGehee RF, Jr., Finland M. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus at Boston City Hospital. Bacteriologic and epidemiologic observations. N Engl J Med 1968; 279: 441-448.
2. Weber JT. Community-associated methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Clin Infect Dis 2005; 41 Suppl 4: S269-272.
3. Koukos G, et. al. Prevalence of Staphylococcus aureus and methicillin resistant Staphylococcus aureus (MRSA) in the oral cavity. Arch Oral Biol 2015; 60: 1410-1415.
4. McCormack MG, et. al. Staphylococcus aureus and the oral cavity: an overlooked source of carriage and infection? Am J Infect Control 2015; 43: 35-37.
5. Petti S, et. al. Low methicillin-resistant Staphylococcus aureus carriage rate among Italian dental students. Am J Infect Control 2015; 43: e89-91.
6. Apolonio-Alonso AN, Acosta-Gio AE, Bustos-Martinez J, Sanchez-Perez L, Hamdan-Partida A. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus among dental patients. Am J Infect Control 2011; 39: 254-255.
7. Kurita H, Kurashina K, Honda T. Nosocomial transmission of methicillin-resistant Staphylococcus aureus via the surfaces of the dental operatory. Br Dent J 2006; 201: 297-300.
8. Roberts MC, Soge OO, Horst JA, Ly KA, Milgrom P. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus from dental school clinic surfaces and students. Am J Infect Control 2011; 39: 628-632.
9. Diekema DJ, et. al. Survey of infections due to Staphylococcus species: frequency of occurrence and antimicrobial susceptibility of isolates collected in the United States, Canada, Latin America, Europe, and the Western Pacific region for the SENTRY Antimicrobial Surveillance Program, 1997-1999. Clin Infect Dis 2001; 32 Suppl 2: S114-132.
10. CLSI. Performance Standards for Antimicrobial Susceptibility Testing. 27th ed. CLSI supplement M100. Wayne, PA: Clinical and Laboratory Standards Institute; 2017.
11. Marchese A, Gualco L, Maioli E, Debbia E. Molecular analysis and susceptibility patterns of meticillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) strains circulating in the community in the Ligurian area, a northern region of Italy: emergence of USA300 and EMRSA-15 clones. Int J Antimicrob Agents 2009; 34: 424-428.
12. Stegger M, et. al. Rapid detection, differentiation and typing of methicillin-resistant Staphylococcus aureus harbouring either mecA or the new mecA homologue mecA(LGA251). Clin Microbiol Infect 2012;18:395-400.
13. Marsh PD, Martin MV. Oral Microbiology. 5th ed. Churchill Livingstone: Elsevier Health Sciences; 2009.
14. McCarthy C, Snyder ML, Parker RB. The indigenous oral flora of man. I. The newborn to the 1-year-old infant. Arch Oral Biol 1965; 10: 61-70.
15. Jackson MS. Staphylococci in the oral flora of healthy children and those receiving treatment for malignant disease. Microb Ecol Health Dis 2000; 12: 60-64.
16. Millar MR, et. al. Carriage of antibiotic-resistant bacteria by healthy children. J Antimicrob Chemother 2001; 47: 605-610.
17. Miyake Y, et. al. Incidence and characterization of Staphylococcus aureus from the tongues of children. J Dent Res 1991; 70: 1045-1047.
18. Suzuki J, Yoshimura G, Kadomoto N, Kuramoto M, Kozai K. Long-term periodical isolation of Staphylococcus aureus and methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA) from Japanese children’s oral cavities. Pediatric Dental Journal 2007; 17: 127-130.
19. CAESAR. Annual report 2017. Copenhagen: WHO Regional Office for Europe; 2017.(http://www.euro.who.int/ data/assets/pdf_file/0005/354434/WHO_CAESAR_AnnualReport_2017.pdf?ua=1, accessed 12 July 2017).
20. European Centre for Disease Prevention and Control. Antimicrobial resistance (EARS-Net). In: ECDC Annual epidemiological report for 2014. Stockholm: ECDC; 2018.
21. Duman Y, Tekeroglu MS, Otlu B. Toplum ve hastane kökenli Staphylococcus aureus klinik izolatlarinda Panton-Valentine lökosidin varlığının ve klonal ilişkinin araştırılması. Mikrobiyol Bul 2013; 47: 389-400.
22. Sancak B. Staphylococcus aureus ve antibiyotik direnci. Mikrobiyol Bul 2011; 45: 565-576.
23. Hiramatsu K, et. al. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus clinical strain with reduced vancomycin susceptibility. J Antimicrob Chemother 1997; 40: 135-136.
24. Jones RN, et. al. Resistance surveillance program report for selected European nations (2011). Diagn Microbiol Infect Dis 2014; 78: 429-436.
25. Oksuz L, Gurler N. Susceptibility of clinical methicillin-resistant Staphylococci isolates to new antibiotics. J Infect Dev Ctries 2013; 7: 825-31.
26. Stryjewski ME, Corey GR. New treatments for methicillin-resistant Staphylococcus aureus. Curr Opin Crit Care 2009; 15: 403-412.
27. Tekin A, et. al. In vitro susceptibility to methicillin, vancomycin and linezolid of staphylococci isolated from bloodstream infections in eastern Turkey. Braz J Microbiol 2014; 45: 829-833.
28. Zhanel GG, et. al. Prevalence of antimicrobial-resistant pathogens in Canadian hospitals: results of the Canadian Ward Surveillance Study (CANWARD 2008). Antimicrob Agents Chemother 2010; 54: 4684-4693.