Hakkâri-Çukurca Yöresi Topraklarının Verimlilik Durumlarının Belirlenmesi

Araştırmada, Hakkâri-Çukurca yöresi tarım topraklarının verimlilik durumlarının toprak analizleriyle belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla yöreyi temsilen alınan 25 toprak örneğinde pH, EC, CaCO3, bünye, organik madde ve bitkiye yarayışlı besin elementi analizleri yapılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, araştırma alanı topraklarının %32’sinin killi, %48’inin killi tınlı, %12’si tınlı %8’i kumlu-killi- tınlı bünyeye sahip olduğu, toprakların tamamının hafif alkali reaksiyonlu,%56’sının orta kireçli, %36’sının fazla kireçli, %8’inin çok fazla kireçli olduğu belirlenmiştir. Toprakların %36’sı tuzsuz, %64’ü az tuzludur. Toprak organik maddesi bakımından %8’i çok az, %40’ı az, %44’ü orta, %8’i iyi sınıfındadır. Toprakların %16’sının P yönünden az, %56’sının yeterli ve %28’inin fazla düzeyde olduğu; %52’sinin K içeriklerinin yeterli, %4’ünün az, %36’sının fazla, %8’inin çok fazla düzeyde olduğu belirlenmiştir. Örneklerin %48’inde alınabilir Ca az olup %52’sinde yeterli, %4’ünde Mg içeriği çok az, %96’sında ise az düzeyde bulunduğu tespit edilmiştir. Mikro element konsantrasyonları açısından bir değerlendirme yapıldığında toprakların %84’ünün Fe, % 52’ sinin Mn, %44’ ünün Zn % 4’ünün de Cu bakımından fakir olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Hakkâri-Çukurca, Toprak analizleri, Besin elementi, Toprak verimliliği

Determination of the Fertility Status of Hakkari- Çukurca Soils

The aim of this study was to determine the fertility status of Hakkari-Cukurca soils by means of soil analysis. In this survey study, 25 soil samples representing the region were taken. On the soils, pH, EC, CaCO3, texture and organic matter and available nutrient analyses were done. According to results, it was seen that 32 % of the soil is clayey, 48 % of the soil is clayey-loamy, 12 % of the soil is loamy and 8 % of the soil is sandy-clayey-loamy. All of the soils are slightly alkaline and 56 % of the soil have moderate, 36 of soil have high and 8 %of the soil have moderate to high lime content. While there is no salt at 36 percent of the soil, 64 % of the soil contains little salt. Eight percent of the soil contains very little organic matter, 40 % of the soil contains little, 44% of the soil contains moderate and 8% of the soil contains sufficient organic matter. 28% of the soil is sufficient, 64% of the soil is high and 8% of the soil is very high in terms of nitrogen. If an evaluation was made in terms of available nutrient concentrations, it was seen that 16% of the soil had lower, 56% of the soil had sufficient and 28% of the soil had high P. 52% of the soil contained sufficient, 4% of the soil contained lower amount, 36% of the soil contained high and 8% of the soil contained very high amount K. For available Ca, 48% of the samples is low, 52% of is enough. While 4% of the soils contained very little Mg, 96% of the soil contained little amount of Mg. According to micronutrient results, it was seen that 84% of the soil is poor for Fe, 52% of the soils is poor for Mn, 44% of the soil is poor for Zn and 4% of the soil is poor in terms of Cu.

Keywords:

Hakkari-Çukurca, Mineral nutrition, Soil analysis, Soil fertility,

PDF

___

KAYNAKLAR
Başar H (2001). Bursa ili topraklarının verimlilik durumlarının toprak analizleri ile incelenmesi. Uludağ Üni. Zir. Fak. Dergi, 15, 69-83.
Başaran M, Okant M (2005). Bazı toprak özelliklerinin eldivan yöresinde yetiştirilen kirazların beslenme durumu üzerine etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi, 11(2), 115-119.
Bouyoucos GJ (1951). A Calibration of the hydrometer method for making mechanical analysis of soil. Agronomy Journal, Vol. 43, pp. 434-438
Canözer Ö, Çakır M, Püskülcü G, Dikmelik Ü (1984). Ege bölgesi önemli kiraz çeşitlerinin bitki besin element durumları ve toprak – bitki ilişkileri. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı. Zeytincilik Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Yayınları. İzmir.
Çimrin KM, Boysan S (2006). Van yöresi tarım topraklarının besin elementi durumları ve bunların bazı toprak özellikleriyle ilişkileri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 16, 105-111.
Doran İ, Koca YK, Pekkolay B, Mungan M (2008). Derik yöresi zeytinliklerinin beslenme durumunun tespiti. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1), 131-138.
Erdal İ, Yurdakul İ, Aydemir O (2004). Isparta yöresi elma bahçelerinin verimlilik durumları.Türkiye 3. Ulusal Gübre Kongresi, Tarım-Sanayi-Çevre, 11-13 Ekim. Tokat, pp. 1061-1070.
Erdal İ, Boydak Ç (2011). Isparta yöresi kiraz bahçeleri topraklarının bitkiye yarayışlı demir miktarlarının belirlenmesinde DTPA ve EDTA test yöntemlerinin karşılaştırılması. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 6(1), 22-27.
Eyüpoğlu F, Kurucu N, Talaz S (1999). Türkiye topraklarının bitkiye yarayışlı bazı mikro elementler (Fe, Cu, Zn, Mn) bakımından genel durumu. T.C. Başbakanlık Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 72s. Ankara
FAO (1990). Micronutrient, assesment at the country level, an intemational study. FAO Soils Bulletin, 63. Rome.
Güneş A, Aktaş M, İnal A, Alpaslan M (1996). Konya kapalı havzası topraklarının fiziksel ve kimyasal özellikleri. A.Ü. Ziraat Fakültesi Yayınları. Yayın No, 1453.
Kacar B (1995). Bitki ve toprağın kimyasal analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları, 466s, Ankara.
Kızılgöz İ, Kızılkaya R, Kaptan H, Sürücü A (1998). Harran ovası yaygın toprak serilerinin DTPA ile ekstrakte edilebilir mikro element içerikleri ve bazı toprak özellikleriyle ilişkileri. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2(4), 27-34.
Kızılgöz İ, Kızılkaya R, Acar İ, Seyrek A, Kaptan H (1999). Şanlıurfa yöresinde Antepfıstığı (Pistacia Vera L.) yetiştirilen toprakların verimlilik düzeyinin saptanması üzerine bir araştırma. GAP 1. Tarım Kongresi Şanlıurfa 1999, 2.Cilt, 987-994.
Küçükyumuk Z, Erdal İ (2008). Isparta yöresi gül bahçelerinin verimlilik durumların değerlendirilmesi. 4. Ulusal Bitki Besleme ve Gübre Kongresi, 554-562. 8-10 Ekim, Konya.
Lindsay WL, Norvell WA (1969). Development of A DTPA micronutrient soil test. Soil Science Society of American Proceeding 35, 600-602.
Olsen SR, Cole CV, Watanable FS, Dean LA (1954). Estimation of available phosphorus in soils by extraction with sodium bicarbonate. U. S. Dept. of Agric. Cir. 939, Washington D. C.
Tarakçıoğlu C, Yalçın SR, Bayrak A, Karabacak H (2003). Ordu yöresinde yetiştirilen fındık bitkisinin (Corylus Avellana L.) beslenme durumunun toprak ve bitki analizleri ile belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarım Bilimleri Dergisi, 9(1), 13-22.
Taban S, Çıkılı Y, Cebeci F, Taban N, Sezer SM (2004). Taşköprü yöresinde sarımsak tarımı yapılan toprakların verimlilik durumu ve potansiyel beslenme problemlerinin ortaya konulması. Tarım Bilimleri Dergisi 10(3), 297-304.
TOVEP (1991). Türkiye toprakları verimlilik envanteri. T.C. Tarım Orman ve Köy İşleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
Turan MA, Katkat AV, Özsoy G, Taban S (2010). Bursa ili alüviyal tarım topraklarının verimlilik durumları ve potansiyel beslenme sorunlarının belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 24(1), 115-130.
Tümsavaş Z, Aksoy E (2008). Kahverengi orman büyük toprak grubu topraklarının verimlilik durumlarının belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 22(1), 43-54.
Tüfenkçi Ş, Sönmez F, Ruhan İlknur G Ş (2009). Van ili bağlarının beslenme durumlarının belirlenmesi. Harran Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi.13(4), 13-22.
Walkley, A., Black, I. A. (1934). An examination of the degtjareff method for determining soil organic matter, and a proposed modification of the chromic acid titration method. Soil Science, 37(1), 29-38.