Otantik Olmanın Duyuşsal İyi Oluşu (Pozitif-Negatif Duygu Durumu) Yordama Gücü: Türk ve İngiliz Üniversite Öğrencileri Arasında Otantik Olma ve Pozitif-Negatif Duygu Durumu

Bu çalışmanın amacı, otantik olmanın duyuşsal iyi oluşu yordama gücünün Türk ve İngiliz üniversite öğrencileri arasında incelenmesidir. Araştırmanın iki çalışma grubu bulunmaktadır. Çalışma grubu I Gazi Üniversitesi, Gazi Eğitim Fakültesi öğrencileri arasından seçilen 108 (56 erkek, 52 kadın) öğrenciden oluşmaktadır. Yabancı uyruklu öğrenciler araştırmaya dâhil edilmemiştir. Çalışma grubu II İngiliz üniversite öğrencilerinden oluşmaktadır. İngiliz çalışma grubundaki öğrenciler Middelesex Üniversitesi’nden seçilen 90 (39 erkek, 51 kadın) öğrencidir. Araştırmada kullanılan veri toplama araçları, Pozitif-Negatif Duygu Ölçeği, Özgünlük Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formudur. Araştırmanın sonuçlarına göre otantik olma hem Türk hem de İngiliz üniversite öğrencilerinin pozitif ve negatif duygu durumunu yordamıştır. İngiliz Üniversite öğrencilerinin otantik olma ve negatif duygu durumu Türk öğrencilere kıyasla daha yüksek çıkmıştır. Erkek ve kadın arasında değişkenler farklılık göstermemiştir. Fakat iki ülkenin hemcinsleri karşılaştırıldığında Türk kadın ve erkeklerin otantik olma ve negatif duygu durumu düzeyleri İngiliz katılımcılara kıyasla düşüktür. Pozitif duygu durumunda ise böyle bir fark görülmemiştir. Bütün sonuçlar karşılaşılan sınırlılıklar, önceki çalışmalar ve kültür bağlamında tartışılmıştır. Sonuçların, kültür farkının olası diğer dinamiklerini (eğitim sistemi, ülke politikası, ekonomik gelişim, kentleşme, göç, kültürlerarası etkileşim, inanç, anne-baba tutumları vb.) incelemek isteyen araştırmacılara, duyuşsal iyi oluşla ilgili danışma programı hazırlamak isteyen psikolojik danışmanlara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

The Predictive Power of Authenticity on Emotional Well-being (Positive-Negative Affect): Authenticity and Positive-Negative Affect among Turkish and English University Students

The purpose of the study was to examine the the predictive power of authenticity on emotional well-being (positive-negative affect) among Turkish and English university students. The study consisted of two groups of student participants. The first group involved 108 (56 males and 52 females) Turkish university students from Gazi University. Foreign students were not included in this group. The second group comprised 90 (39 males and 51 females) English university students from Middlesex University. Positive- Negative Affect Scale, Authenticity Inventory, and Personal Information Form were used as data collection tools. Results showed that both Turkish and English university students’ positive and negative affect were significantly and independently predicted by authenticity. English university students’ authenticity and negative affect scores were found to be higher than Turkish students’ scores. The result showed that there was no difference in terms of authenticity and positive-negative affect among females and males. However, a comparison between the females and males of Turkish and English university students indicated that both Turkish females and males had lower authenticity and negative affect scores compared to their English counterparts. For positive affect, no such difference was observed. These findings were discussed in relation to the study’s limitations, previous studies and culture dimension. It is considered that the results will contribute to the psychological counselors who want to prepare a counseling program on affective well-being and to the researchers who want to examine other possible dynamics of cultural difference (education system, national politics, economic development, urbanization, migration, intercultural interaction, beliefs, parental attitudes, etc.)

PDF

___

Aycan, Z. (2002). Kültürlerarası psikoloji araştırmaları: Kuramsal yaklaşımlar ve yöntem. XII. Ulusal Psikoloji Kongresi. (9-13 Eylül). (Bildiri). Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
Aydoğan, D., Özbay, Y., & Büyüköztürk, Ş. (2017). Özgünlük Ölçeği’nin uyarlanması ve özgünlük ile mutluluk arasındaki ilişkide maneviyatın aracı rolü. The Journal of Happiness & Well-Being, 5(1), 38-59.
Bagozzi, R. P., Wong, N., & Yi, Y. (1999). The role of culture and gender in the relationship between positive and negative affect. Cognition & Emotion, 13(6), 641-672.
Baştuğ, G., Metin, S. C., & Bingöl, E. (2014). Investigation of perceived stress levels together with positive and negative moods of students in school of physical education and sports. International Journal of Science Culture and Sport, 2(4), 72-79. Retrieved from http://dergipark.gov.tr/download/articlefile/ 91755
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem Akademi.
Diener, E. (1994). Assessing subjective well-being: Progress and opportunities. Social Indicators Research, 31, 103-157.
Diener, E. (2000). Subjective well-being: The science of happiness and a proposal for a national index. American Psychologist, 55, 34-43.
Diener, E. (2006). Guidelines for national indicators of subjective well-being and ill-being. Journal of Happiness Studies, 7, 397-404.
Diener, E. & Diener, C. (1996). Most people are happy. Psychological Science, 7, 181-185.
Diener, E., Sandvik, E., & Pavot, W. (1991). Happiness is the frequency, not the intensity, of positive versus negative affect. Subjective Well-being: An Interdisciplinary Perspective, 21, 119-139.
Diener, E., Scollon, C. N., & Lucas, R. E. (2003). The evolving concept of subjective well-being: The multifaceted nature of happiness. Advances in Cell Aging and Gerontology, 15, 187-219.
Diener, E., Suh, E., & Oishi, S. (1997). Recent findings on subjective well-being. Indian Journal of Clinical Psychology, 24, 25-41.
Dua, J. K. (1993). The role of negative affect and positive affect in stress, depression, self-esteem, assertiveness, Type A behaviors, psychological health, and physical health. Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 119(4), 515-552.
Dua, J. K. (1994). Comparative predictive value of attributional style, negative affect, and positive affect in predicting selfreported physical health and psychological health. Journal of Psychosomatic Research, 38(7), 669-680.
Erickson, R. J., & Ritter, C. (2001). Emotional labor, burnout, and inauthenticity: Does gender matter? Social Psychology Quarterly, 64(2) 146-163.
Eryılmaz, A., & Ercan, L. (2011). Öznel iyi oluşun cinsiyet, yaş grupları, kişilik özellikleri açısından incelenmesi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-151.
Fredrickson, B. L. (2001). The role of positive emotions in positive psychology: The broaden-and-build theory of positive emotions. American Psychologist, 56(3), 218.
Fredrickson, B. L., & Losada, M. F. (2005). Positive affect and the complex dynamics of human flourishing. American Psychologist, 60(7), 678.
Gençöz, T. (2000). Pozitif-negatif duygu öçeği: Geçerlik ve güvenirlik araştırması. Türk Psikoloji Dergisi, 15(46),19-26.
Goldman, B. M., & Kernis, M. H. (2002). The role of authenticity in healthy psychological functioning and subjective well-being. Annals of the American Psychotherapy Association, 5(6), 18-20.
Göregenli, M. (1995). Kültürümüz açısından bireycilik-toplulukçuluk eğilimleri: Bir başlangıç araştırması. Türk Psikoloji Dergisi, 10(35), 1-14.
İlhan, T., & Özdemir, Y. (2013). Otantiklik ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik araştırması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(40), 142-153.
İmamoğlu, O. (1998). Individualism and collectivism in a model and scale of balanced differentiation and integration. Journal of Psychology, 132(1), 95-105.
İmamoğlu, E. O., Günaydin, G., & Selçuk, E. (2011). Özgün benliğin yordayıcıları olarak kendileşme ve ilişkililik: Cinsiyetin ve kültürel yönelimlerin ötesinde. Türk Psikoloji Dergisi, 26(67), 27.
Kağıtçıbaşı, Ç. (1998). Kültürel psikoloji: Kültür bağlamında insan ve aile. İstanbul: Evrim Yayınevi.
Kağıtçıbaşı, Ç. (2010). Benlik, aile ve insan gelişimi kültürel psikoloji. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları.
Karasar, N. (1995). Bilimsel araştırma yöntemi. (7. Basım). Ankara: 3A Araştırma Eğitim Danışmanlık.
Kernis, M. H. (2003). Toward a conceptualization of optimal selfesteem. Psychological Inquiry, 14, 1-26.
Kernis, M. H., & Goldman, B. M. (2006). A multicomponent conceptualization of authenticity: Theory and research. Advances in Experimental Social Psychology, 38, 283-357.
Kifer, Y., Heller, D., Perunovic, W. Q. E., & Galinsky, A. D. (2013). The good life of the powerful the experience of power and authenticity enhances subjective well-being. Psychological Science, 24(3), 280-288.
Kim, J., & Hatfield, E. (2004). Love types and subjective well-being: A cross-cultural study. Social Behavior and Personality, 32(2), 173-182.
Kuiper, N. A., & Martin, R. A. (1998). Laughter and stress in daily life: Relation to positive and negative affect. Motivation and Emotion, 22(2), 133-153.
Kuyumcu, B. (2012). Türk ve İngiliz üniversite öğrencilerinin duygusal farkındalık duyguları ifade etme ve psikolojik iyi oluşlarının ülke ve cinsiyet değişkenlerine göre incelenmesi. Erzincan Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1).
Lopez, F. G., & Rice, K. G. (2006). Preliminary development and validation of a measure of relationship authenticity. Journal of Counseling Psychology, 53, 362–371.
Lyubomirsky, S., King, L., & Diener, E. (2005). The benefits of frequent positive affect: Does happiness lead to success?. Psychological Bulletin, 131(6), 803.
Lyubomirsky, S., Sousa, L., & Dickerhoof, R. (2006). The costs and benefits of writing, talking, and thinking about life’s triumphs and defeats. Journal of Personality and Social Psychology, 90(4), 692-708.
Markus, H. R., & Kitayama, S. (1991). Culture and the self: Implications for cognition, emotion, and motivation. Psychological Review, 98, 224–253.
Martinez, R. O., & Dukes, R. L. (1997). The effects of ethnic identity, ethnicity, and gender on adolescent well-being. Journal of Youth and Adolescence, 26(5), 503-516.
McCullough, G., Huebner, E., S., & Laughlin, J. E. (2000). Life events, self-concept, and adolescents’ positive subjective well-being. Psychology in the Schools, 37(3), 281-290.
McGregor, I., & Little, B. R. (1998). Personal projects, happiness, and meaning: On doing well and being yourself. Journal of Personality and Social Psychology, 74(2), 494.
Neff, K. D., & Harter, S. (2002). The role of power and authenticity in relationship styles emphasizing autonomy, connectedness, or mutuality among adult couples. Journal of Social and Personal Relationships, 19(6), 835-857.
Neff, K. D., & Suizzo, M. A. (2006). Culture, power, authenticity and psychological well-being within romantic relationships: A comparison of European American and Mexican Americans. Cognitive Development, 21(4), 441-457.
Oyserman, D., Coon, H., & Kemmelmeier, M. (2002). Rethinking individualism and collectivism: Evaluation of theoretical assumptions and meta-analyses. Psychological Bulletin, 128(1), 3-72.
Özdemir, Y., & İlhan, T. (2013). Benlik kurguları ve öznel iyi oluş: Otantik olmanın aracılık rolü. Uluslararası Sosyal Bilim Dergisi, 6(2), 593-611.
Park, N. (2004). The role of subjective well-being in positive youth development. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 591(1), 25-39.
Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2001). On happiness an human potentials: A review of research on hedonic and eudaimonic well-being. Annual Review of Psychology, 52, 141-166.
Ryan, R. M., LaGuardia, J. G., & Rawsthorne, L. J. (2005). Selfcomplexity and the authenticity of self-aspects: Effects on well being and resilience to stressful events. North American Journal of Psychology, 7(3), 431-448.
Ryff, C. D. (1989). Happiness is everyting, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1069-1081.
Seligman, M. E. P., & Csikszentmihalyi, M. (2000). Positive psychology: An introduction. American Psychology, 55(1), 5-14.
Spencer Rodgers, J., Boucher, H. C., Peng, K., & Wang L. (2009). Cultural differences in self-verification: The role of naive dialecticism. Journal of Experimental Social Psychology, 45, 860-866.
Theran, S. A. (2011). Authenticity in relationships and depressive symptoms: A gender analysis. Personality and Individual Differences, 51, 423-428.
Topal, M. (2011). Üniversite öğrencilerinin stresle başa çıkma stilleri ve pozitif ve negatif duygu arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisan tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Triandis, H. C. (1994). Theoretical and methodological approaches to the study of collectivizm and individualism. In U. Kim, H. C.
Triandis, Ç. Kağıtçıbaşı, S. C. Choi, & G Yoon. (Eds.), Individualism and collectivism (pp. 41-52). London: Sage publication.
Uskul, A. K., Hynie, M., & Lalonde, R. N. (2004). Interdependence as a mediator between culture and interpersonal closeness for Euro–Canadians and Turks. Journal of Cross-Cultural Psychology, 35, 174-191.
Watson, D., Clark, L. A., & Tellegen, A. (1988). Development and validation of brief measures of positive and negative affect: The PANAS scales. Journal of Personality and Social Psychology, 54(6), 1063.
Wood, A. M., Linley, P. A., Maltby, J., Baliousis, M., & Joseph, S. (2008). The authentic personality: A theoretical and empirical conceptualization and the development of the authenticity scale. Journal of Counseling Psychology, 55(3), 385.
Zheng, X, Sang, D., & Wang, L. (2003). Acculturation and subjective well-being of Chinese students in Australia. Journal of Happiness Studies, 5, 57-72.

ISSN: 2146-5959
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2011
Yayıncı: Bülent Ecevit Üniversitesi (Önceden Zonguldak Karaelmas Üniversitesi)