Karakter Aşınması Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması

Bu çalışmanın amacı, araştırma görevlilerinin “Karakter Aşınması” düzeylerini belirlemeye yarayan bir ölçek geliştirmektir. Ölçeğin geliştirilme sürecinde, taslak form oluşturularak uzman görüşüne sunulmuştur. Lawshe analizi ile yapılan kapsam geçerliği süreçleri sonucunda, taslak formdan yedi madde atılıp, dört madde eklenmiştir. Oluşturulan 50 maddelik taslak form İstanbul’da bulunan vakıf ve devlet üniversitelerinde çalışan 312 araştırma görevlisine uygulanarak, elde edilen veriler analiz edilmiştir. KMO değerinin .88 olduğu ve veri setinin faktörlenmeye uygun olduğu gözlenmiştir. Karakter Aşınması Ölçeği’nin, özdeğeri 1.00’in üzerinde olan dört faktörlü yapı sergilediği görülmüştür. Bu dört faktör aidiyet, güvencesizlik, sürüklenme ve bireysellik olarak isimlendirilmiştir. Ölçeğin tamamı için bulunan Cronbach alfa değeri .90’dır. Doğrulayıcı faktör analizi sonucunda dört boyutlu modelin kabul edilebilir uyum verdiği görülmüştür x2/df=2.6, RMSEA=.06, GFI=.90, CFI=.92, TLI=.91 . Çalışma sonucunda elde edilen bulgular doğrultusunda, geliştirilen Karakter Aşınması Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu söylenebilir

Anahtar Kelimeler:

Araştırma görevlisi, Esneklik, Güvencesizlik, Karakter aşınması, Ölçek geliştirme, Yükseköğretim

The Corrosion of Character Scale Development: A Validity and Reliability Study

The aim of this study is to develop a scale that determines the “Corrosion of Character” levels of research assistants. In the development process of the scale draft was presented to the evaluation of expert views. After the scope validity processes held via Lawshe analysis, seven items were taken out of the scale and four items were added. Totally 312 research assistants working at different private and state universities in Istanbul were subjected to the draft scale, which was comprised of 50 items in the 2018-2019 academic year. In the light of the data analysis, it was observed that the KMO value was .88 and the data set was suitable for the factorization. In order to detect the structural validity of the scale, Principle Components and Exploratory Factor Analysis EFA were conducted and in the end “Corrosion of Character Scale” showed a four-factored belongingness, precarity, scud, individuality structure with an eigenvalue of over 1.00, and Cronbach’s alpha .90 coefficients for the totality of the scale were observed. As a result of the Confirmatory Factor Analysis CFA applied, the fit indices were found as an acceptable level x2/df=2.6, RMSEA=.06, GFI=.90, CFI=.92, TLI=.91 . The results obtained prove that the “Corrosion of Character Scale” as a measurement tool is valid and reliable

Keywords:

Research assistant, Flexibility, Precarity, Corrosion of character, Scale development, Higher education,

PDF

___

Adams, G. A., King, L. A., & King, D. W. (1996). Relationships of job and family involvement, family social support, and work– family conflict with job and life satisfaction. Journal of Applied Psychology, 81(4), 411-420.
Afşar, T. (2015). Vakıf üniversitelerinin “özel” ola(maya)n çalışanları: akademisyenler. In S. M. Değirmencioğlu & K. İnal (Eds.), Yükseköğretimin serbest düşüşü: Özel üniversiteler (pp. 215- 247.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Ayre, C., & Scally, A. J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79-86.
Bakır, H., & Eroğlu, E. (2019). Esnek ve güvencesiz çalışma bağlamında Türkiye’de araştırma görevlisi olmak. Çalışma ve Toplum, 60(1), 155-178.
Balfour, D. L., & Grubbs, J. W. (2000). Character, corrosion and the civil servant: The human consequences of globalization and the new public management. Administrative Theory & Praxis, 22(3), 570-584.
Bilgir, M. T. (2015). Richart Sennet’in çalışmalarında toplumsallaşmanın bazı referans alanları ve modernlik. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 34, 267-282.
Bora, T., & Erdoğan, N. (2015). Cüppenin, kılıcın ve kalemin mahcup yoksulları: Yeni kapitalizm, yeni işsizlik ve beyaz yakalılar.
In T. Bora, A. Bora, N. Erdoğan, & İ. Üstün (Eds.), Boşuna mı okuduk? Türkiye’de beyaz yakalı işsizliği (pp. 49-71), İstanbul: İletişim Yayınları.
Browne, M. W., & Cudeck, R. (1993). Alternative ways of assessing model fit. Sage Focus Editions, 154, 136-136.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16, 297-334
Crowther, J. (2004). ‘In and against ‘lifelong learning: Flexibility and the corrosion of character. International journal of lifelong education, 23(2), 125-136.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (Vol. 2). Ankara: Pegem Akademi.
Çolak, E. (2015). Akademide güvencesiz çalışma: araştırma görevlilerinin deneyimleri. Viraverita E- Dergi, 2, 23-44.
Erbil, C., & Öğüt, A. (2016). Örgütsel sosyal sermayenin inşasında çalışanların değişen rolü: Richart Sennett’in perspektifinden yeni kapitalizm örgütlerine bakış. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(1), 192-216.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2011). How to design and evaluate research in education. New York: McGraw-Hill Humanities/Social Sciences/Languages.
Gürkanlar, E. (2010). Esnek çalışma saatlerinin kadın çalışanların sosyal roller ve çalışma performansı üzerine etkileri- akdeniz üniversitesinde bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Greenhaus, J. H., & Beutell, N. J. (1985). Sources of conflict between work and family roles. Academy of Management Review, 10(1), 76-88.
Hair, J. F. (2006). Multivariate data analysis. New Jersey: Pearson Education India.
Hu, L. T., & Bentler, P. M. (1998). Fit indices in covariance structure modeling: Sensitivity to underparameterized model misspecification. Psychological methods, 3(4), 424-453. Jones, G. (2001). The social implications of modern capitalism. Business Strategy Review, 12(4), 71-75.
Jordan, P. J., Ashkanasy, N. M., Härtel, C. E., & Hooper, G. S. (2002). Workgroup emotional intelligence: Scale development and relationship to team process effectiveness and goal focus. Human resource management review, 12(2), 195-214.
Jöreskog, K. G., & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLIS command language. Hillsdale: Erlbaum.
Kahn J. H. (2006). Factor analysis in counseling psychology research, training, and practice: Principles, advances, and applications. The Counseling Psychologist, 34(5), 684-718.
Kaiser, H. F. (1974). An index of factorial simplicity. Psychometrika, 39, 31–36.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kasapoğlu, A. (2005). Değişen toplumsal yapıda karakter. Ankara: Ütopya Yayınları.
Kinnunen, U., & Mauno, S. (1998). Antecedents and outcomes of work-family conflict among employed women and men in Finland. Human Relations, 51(2), 157-177.
Kline, P. (2014). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
Kline, R. B. (2005). Principles and practise of structural equation modeling (2nd Ed.). New York: Guilford Press.
Kul, M. (2005). Polisler. In A. Kasapoğlu (Ed.). Değişen toplumsal yapıda karakter (pp. 97-170), Ankara: Ütopya Yayınları.
Kulaksızoğlu, A., Dilmaç, B., Ekşi, H., & Otrar, M. (2003). Uyum ölçeği-üniversite formu’nun dilsel eşdeğerlik, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 2(3), 49-64.
Kumaş, H., & Fidan, F. (2005). Akademisyen ve tekstil işçileri karşılaştırması örneğinde çalışan kadınların çalışma olgusuna bakışları. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi, (50), 507-532.
Lewis, S. (2003). The integration of paid work and the rest of life. Is post industrial work the new leisure? Leisure studies, 22(4), 343-345.
Memiş, P., & Sağır, A. (2013). Yükseköğretimde yeni (lenmiş) istihdam örneği olarak ÖYP. International Journal of Human Sciences, 10(1), 74-100. Retrieved from https://www.j-humansciences. com/ojs/index.php/IJHS/article/view/2477/1039
Michel, J. S., Mitchelson, J. K., Pichler, S., & Cullen, K. L. (2010). Clarifying relationships among work and family social support, stressors, and work–family conflict. Journal of Vocational Behavior, 76(1), 91-104.
Örücü, D., & Şimşek, H. (2011). Akademisyenlerin gözünden Türkiye’de eğitim yönetiminin akademik durumu: Nitel bir analiz. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 17(2), 167-197.
Ransome, P. (2007). Conceptualizing boundaries between ‘life’and ‘work’. The International Journal of Human Resource Management, 18(3), 374-386.
Seçer, B., & Çınar, E. (2011). Bireycilik ve yeni kariyer yönelimleri. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 18(2), 49-62.
Sennett, R. (1998). Karakter aşınması. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Matbaası.
Tavşancıl, E. (2006). SPSS ile veri analizi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Tekindal, S. (2009). Okullarda ölçme ve değerlendirme yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Thomas, L. T., & Ganster, D. C. (1995). Impact of family-supportive work variables on work-family conflict and strain: A control perspective. Journal of Applied Psychology, 80(1), 6-15.
Toffler, A., & Alvin, T. (1980). The third wave (Vol. 484). New York: Bantam books.
Turgut, T. (2011). Çalışmaya tutkunluk: iş yükü, esnek çalışma saatleri, yönetici desteği ve iş-aile çaltışması ile ilişkileri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(3-4), 155-179.
Saunders, M., Lewis, P., & Thornhill, A. (2007). Research methods for business students. (4th Ed.). Harlow, England: Financial Times/Prentice Hall.
Soysal, A. (2008). Çalışma yaşamında kişilik tipleri: bir literatür taraması. Çimento İşveren Dergisi, 22(1), 4-19.
Valibayova, G. (2018). İş güvencesizliği algısının iş stresi ve iş performansına etkisi: araştırma görevlileri üzerine bir çalışma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Samsun.
Vatansever, A., & Yalçın, M. G. (2015). Ne Ders Olsa Veririz: Akademisyenin vasıfsız işçiye dönüşümü. İstanbul: İletişim Yayınları.
Yıldırım, N., & Aşkun, O. B. (2017, Mayıs). Hayallerim, işim ve ben: İşletme akademisyenlerinin akademik iş algılarına ilşkin etnografik bir araştırma. 25. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi Bildiriler Kitabı. Başkent Üniversitesi, Ankara, 1029-1040.
Yükseköğretim Kanunu (1981, 6 Kasım). Resmi Gazete (Sayı: 17506). Retrieved from https://www.resmigazete.gov.tr/ arsiv/17506.pdf

ISSN: 2146-5959
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2011
Yayıncı: Bülent Ecevit Üniversitesi (Önceden Zonguldak Karaelmas Üniversitesi)