Teknik Eğitim Fakültelerinin Teknoloji Fakültelerine Dönüştürülmesi Uygulamasının Delphi Tekniğine Göre Değerlendirilmesi*

Araştırmada teknik eğitim fakültelerinin teknoloji fakültesine dönüştürülmesi uygulamasının Delphi tekniğine göre değerlendirilmesi planlanmıştır. Bu genel amaç doğrultusunda öğretim elemanlarının bu dönüştürme sonrasında, meslek liselerinin nasıl etkileneceği, mezunların istihdam edilebilirliği, öğretim elemanlarının nasıl etkilendiği, derslerin içerik, yapı ve işleyişi, derslerin uygulama boyutu, lisansüstü eğitim, Avrupa Birliği ülkeleri ile karşılaştırılabilirlik, fakülteyi tercih edecek öğrenci kitlesi, mezun olacakların nitelikleri gibi konulardaki görüşleri alınarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın veri toplama süreci Delphi tekniği temelinde yürütülmüştür. Araştırmanın evreni Türkiye ölçeğindeki Teknik Eğitim ve Teknoloji fakültelerinde görev yapan öğretim üyeleridir. Örneklem ise araştırmanın yapıldığı dönemde öğrenci alımı yapmış ve eğitime başlamış yedi üniversitenin (Fırat, Marmara, Gazi, Afyon Kocatepe, Karabük, Süleyman Demirel ve Sakarya Üniversitesi) teknoloji fakültelerinde ve teknik eğitim fakültelerinde görev yapan öğretim üyelerinden oluşturulmuştur. Öğretim üyelerinin görüşleri doğrultusunda bu araştırmada ortaya çıkan bulgulara bakıldığında; bu dönüştürme sonrasında meslek liselerinin olumsuz etkileneceğini düşündükleri görülmekte ve meslek liselilerin alanlarında öğretmenlik yapma şanslarının azaldığı belirtilmektedir. Araştırma bulgularından bir diğeri öğretim üyelerinin teknoloji fakülteleri ile iş bulma konusunda daha iyimser bir durumun gelişip gelişmeyeceği konusunda kararsız kalmış olmalarıdır.

The evaluation on the transformation of technical education faculties into faculties of technology according to the Delphi technique*

In the study, it has been planned to investigate the transformation of technical education faculties into technology faculties by employing the method of Delphi. For this purpose, opinions of teaching staff regarding how vocational schools will be affected, employability of students after graduation, how teaching staff were affected, content, structure and functioning of the courses, applications of the courses, postgraduate education, comparability with the EU countries, students preferring these faculties and qualifications of those graduated from these schools were received and evaluated. The data collection process of the research was conducted on the basis of Delphi technique. The population of the study can be expressed as faculty members working in the Technical Education and Technology faculties in Turkey. The sample of the study consists of faculty members in technology faculties and technical education faculties of seven universities (Fırat, Marmara, Gazi, Afyon Kocatepe, Karabük, Süleyman Demirel and Sakarya Universities) which have started enrollments for these majors during the period of the research. In accordance with the opinions of the faculty members, considering the findings obtained in this study; it has been seen that they think vocational schools would be affected in a negative way, the chance of students graduated from these vocational schools to be a teacher in their fields were reduced. One another finding of the research is that faculty members are not very sure about whether the employment rate of those graduated from technology faculties is higher.

___

  • Akpınar, B. (2005). Teknik öğretmen yetiştirme sorunu ve teknik eğitim fakültelerinin geleceği. Gazi üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 259–274.
  • Alkan, R. M., Suiçmez, M., Aydınkal, M. ve Şahin, M. (2014). Meslek yük- sekokullarındaki mevcut durum: Sorunlar ve bazı çözüm önerileri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 4(3), 133–140.
  • Alkan, C., Doğan, H. ve Sezgin, İ. (1994). Mesleki ve teknik eğitimin esasları. Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Basımevi.
  • Arslan, M. (2002). Meslek standartları sınav ve belgelendirme sistemine ilişkin görüşler. İşveren, 40(7), 24–26.
  • Demirel, Ö. (2000). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem A.
  • Demirezen, M. (2003). Piyasa meslek standartları. 15 Kasım 2012 tarihinde adresin- den erişildi.
  • DPT (2000). Küreselleşme Özel İhtisas Komisyonu Raporu. Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı. Ankara: DPT.
  • Duman, T., Gelişli, Y. ve Çetin, Ş. (2006). Mesleki ve teknik eğitim fakül- telerinin yeniden yapılandırılmasına ilişkin görüşler. III. Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Sempozyumu, 4–5 Mayıs 2006, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
  • Eşme, İ. (2007). Mesleki ve teknik eğitimin bugünkü durumu ve sorunlar. T.C. Yükseköğretim Kurulu Uluslararası Mesleki ve Teknik Eğitim Konferansı, 15–16 Ocak 2007, Ankara.
  • Helmer, O. (1968). Analysis of the future. The Delphi method. In J. R. Bright. (Ed.), Technological forecasting for ındustry and government. Methods and applications (pp. 116–134). Englewood Cliffs,. N.J.: Prentice-Hall, Inc.
  • İTO (2008). Mesleki eğitim ve teknik eğitim fakülteleri araştırması. 20 Ocak 2013 tarihinde adresinden erişildi.
  • Keleşoğlu, Ö. ve Aksoy, T. U. (2006). Öğrencilerin teknik eğitim fakül- telerinde verilen öğretime uyum sorunları: F. Ü. Teknik Eğitim Fakültesi Örneği. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 147–157.
  • Kuzgun, Y. (2000). Meslek danışmanlığı: Kuramlar, uygulamalar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Mahiroğlu, A. (1996). Teknik eğitim fakültesi mezunlarının izlenme araştırması. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
  • Mahiroglu, A. (2006). Mesleki ve Teknik eğitimde öğretmen yetiştirme sorunları ve çözüm önerileri. Eğitime Bakış / Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 2, 37–42.
  • MEB (2015). 18. Milli Eğitim Şurası Kararları. 20 Aralık 2015 tarihinde a.pdf> adresinden erişildi.
  • MEB (2014). Mesleki Eğitimin Yeniden Yapılandırılması Çalışma Grubu raporu. 18 Haziran 2014 tarihinde adresinden erişilmiştir.
  • Okay, Ş. Özdemir, S. M. ve Semiz, S. (2010). Teknik eğitim fakültesi oto- motiv öğretmenliği programı öğrencilerinin memnuniyet düzeylerinin belirlenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(1), 209–226.
  • Onural, H. (2005). Teknik Eğitim Fakültesi öğrenci profili. Eğitim ve Bilim, 136, 12–24.
  • Özer, B., Öner, C. ve Güney, K. (2007). Teknik Eğitim Fakültesi öğretim elemanı profili. Fırat Üniversitesi Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, 5(4), 123–127.
  • Resmi Gazete (2009). Bakanlar Kurulu Kararı. 7 Aralık 2012 tarihinde adresinden erişildi.
  • Resmi Gazete (1982). Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Hakkında Ka- nun Hükmünde Kararname. 14 Şubat 2013 tarihinde adresinden erişildi.
  • Semerci, Ç. ve Semerci N. (2001). Program geliştirmede Delphi, Dacum ve meslek analizi. Fırat üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(2), 241–250.
  • Sezgin, İ., (2009). Meslek ve teknik eğitimde program geliştirme. Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Sönmez, M. (2008). Türkiye’de mesleki ve teknik örgün öğretimin sorun- ları ve yeniden yapılandırma zorunluluğu. Eğitim ve Bilim, 147, 71–84.
  • Şahin, İ. ve Fındık, T. (2008). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim: Mevcut durum, sorunlar ve çözüm önerileri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(3), 65–86.
  • Uçar, C. ve Özerbaş, M. A. (2013). Mesleki ve teknik eğitimin Dünyadaki ve Türkiye’deki konumu. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 242–253.
  • Uysal, M. ve Crompton J. L. (1989). Turizm talebi tahminlerinde kullanılan yaklaşımlara genel bir bakış. TUGEV Turizmde Seçme Makaleler, 4, 1–24.
  • Yazgan, Ç. Ü. (2014). Cumhuriyet öncesinde mesleki ve teknik eğitimin enformel ve formel temelleri: Ahi birlikleri ve ıslahhaneler. 1. Uluslararası Mesleki Eğitim ve Öğretim Sempozyumu (IVETS-2014), 11–13 Eylül, Bursa.
  • Yeşilmen, M. (2002). Ulusal meslek standartları. İşveren, 40(7).
  • Yıldırım, K. (2011). Mesleki ve teknik eğitimin yeniden yapılandırılması. Bölgesel kalkınma öncelikli istihdam odaklı sanayileşme. TMMOB Sanayi Kongresi, 16–17 Aralık 2011, Ankara.
  • Yücebaş, E., Alkan, G., Atasağun, H. G. ve Egeli, H. A. (2013). Ege böl- gesinde bulunan meslek yüksekokullarının durum analizi: Sorunlar ve çözüm önerileri. Electronic Journal of Vocational Colleges, 3(4), 44–50.