Öğretim Üyesi Yetiştirme Programındaki (ÖYP) Araştırma Görevlilerinin ÖYP’yi Değerlendirmeleri

Bu araştırma, Öğretim Üyesi Yetiştirme Programı'ndaki (ÖYP) yüksek lisans ve doktora yapan araştırma görevlilerinin bu programı değerlendirmelerine yöneliktir. Araştırmaya katılanların 14'ü yüksek lisans, altısıdoktora aşamasındadır. Araştırmaya katılanların 10'u Marmara Üniversitesi'nde, 10'u farklı üniversitelerde eğitim almaktadır. Katılımcılar amaçlı örnekleme ile seçilmiştir. Araştırma, var olan durumun tespitine yönelik betimsel bir çalışma olup nitel araştırmadır. Veri toplama aracı olarak,nitel araştırma yöntemine uygun açık uçlu dokuz soru ve kişisel bilgilereyönelik yedi sorudan oluşan bir form kullanılmıştır. Katılımcı görüşleritemalara göre gruplandırılmış ve içerik analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcılar sorun olarak; "ÖYP kapsamında eğitim almaküzere görevlendirilirken senet ve kefaletname imzalamak zorunda olduklarını, YÖK'ün her bir ÖYP araştırma görevlisi için mali kaynak aktarımını geciktirmesini, dil barajının yüksekliğini, görevlendirme sürecindeyüksek lisans ve doktora yaptıkları üniversite ile geldikleri üniversite arasında gel-gitlere mecbur edilmelerini, programın mevzuata uygun yürütülmemesini, öğretim üyelerinin araştırma görevlilerine tam destek veremediklerini" ifade etmişlerdir. Ancak katılımcılar, ÖYP'nin kendileriniyetiştirme konusunda büyük bir imkan olduğunu, kendilerine kadro garantisi sağladığını, bölümde çalışmaya daha önce başlayanlarla kendileriarasında herhangi bir ayrım yapılmadığını ve programdan geniş ölçüdememnun olduklarını belirtmişlerdir

The evaluation of Faculty Development Programme (FDP) by the research assistants in the programme

This study aims to investigate how the research assistants participating inthe Faculty Development Program (FDP) evaluate the programme basedon their perceptions and experiences. Fourteen of participants are in themaster and the rest is in the doctorate. Ten of participants are having education in Marmara University and the rest is having education in differentuniversities. The participants were selected using purposeful sampling. Inthe study, a qualitative descriptive approach was used to obtain informationregarding the existing situation. The questionnaire comprising ten openended questions as well as a demographic questionnaire comprising sevenquestions were used as the qualitative data collection technique. The opinions of the participants were grouped according to themes and a contentanalysis was conducted to uncover themes. According to the findings of thestudy, the participants indicated several problematic issues: The participants underlined the fact that they had to sign contracts during assignmentand stressed that the Turkish Council of Higher Education (CHE) delayedallocation of funds for each FDP research assistant and language barrierwas high and they were forced to commute between the host-university inwhich they pursued graduate studies and their home-university where theywere officially employed. Furthermore, they indicated that there wereproblematic issues which arose from the problematic implementation ofCHE law. The participants stated the frequent changes in the legislationwhich was concerned with the handling of the programme and expressedthat the faculty members could not provide sufficient guidance and support. However, the participants indicated that FDP was a great opportunity for their academic and personal development. Moreover, they stressedthat FDP provides a tenure track faculty position which promises permanency and acknowledged that they were largely satisfied with the fact thatthere was no discrimination between the research assistants who were previously employed and the new research assistants participating in FDP

PDF

___

Arı, A. (2 007). Üniversite öğretim elemanlarının sorunları. Sosyal Bilimler Dergisi, 17, 65—74
Bilim ve Teknoloji Yüksek Kurulu 21. Toplantısı. Gelişmelere ilişkin değerlendirmeler. 22 Haziran 2010, TÜBİTAK Uzay Enstitüsü Toplantı Salonu, Ankara.
Arıcı, H. (1997). Bilim adamı yetistirme: Lisansüstü eğitim. Ankara: TÜBA Bilimsel Toplant] Serisi: 7.
Bakioğlu, A. ve Yaman, E. (2004). Araştırma Görevlilerinin Kariyer Geli— şimleri: Engeller ve Çözümler. Maımara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 20, 1—20.
Bolay, S. H. (2011). Çağdaş Üniversitede Neler Önem Kazanmaktadır? Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 105 -1 12.
Bülbül, T. (2003). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi’nde gö- rev yapan öğretim üyelerinin lisansüstü öğretime öğrenci seçme sürecine ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 167-174.
Çitil, M., İspir, E., Söğüt, Ö. ve Büyükkasap, E. (2006). Fen Edebiyat Fakültesi öğrencilerinin profilleri ve başarılarını etkilediğine inandıkları faktörler; KHŞÜ. örneği. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 69-81.
DPT (2009). Dokuzuncu Kalkınma Planı. (2007—2013). Resmi Gazete, Sayı: 262 15.
Erdem, A. R. (2 007). Öğretim üyesinin bilim insanı yetiştirme sorumluluğu ve bu sorumluluğun gerektirdiği mesleki etik. Akademik Dizayn Dergisi, 2, 77-81.
Günay, D. (2011). Türk yükseköğretiminin yeniden yapılandırılması bağ- lamında sorunlar, eğilimler, ilkeler ve öneriler-1. Yiikseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 113—121.
Hobson, ]., Jones, G., and Deane, E. (2005). The research assistant: Silenced partner in Australia’s knowledge production. journal ofHigher Edııcatiöıı Policy and Management, 7(3), 35 7-366.
Kahraman, A. B. (2010). Lisansüstü eğitim yapmak amacıyla başka bir üniversitede görevlendirilen araştırma görevlilerinin yaşam tarzı profilleri ve problemleri (Hacettepe Üniversitesi örneği). Zeitvclyrififi‘ir die Welt der Tiirken, 2(2), 243 -25 7.
Karakütük, K., Aydın, A., Abalı, G. ve Yıldırım, S. (2008). Lisansüstü öğretimin sorunları konusunda Ankara’daki üniversitelerin lisansüstü enstitü yöneticilerinin görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(147), 42-53.
Karakütük, K. ve Özdemir, Y. (2011). Bilim lnsanı Yetiştirme Projesi (BİYEP) ve Öğretim Üyesi Yetiştirme Programı’nın (ÖYP) değerlendirilmesi. Eğitim ve Bilim, 36(161) 26-38.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yontemi. 21. baskı. Ankara: Nobel Yayınları.
Kavak, Y. (2011). Türkiye’de yükseköğretimin görünümü ve geleceğe bakış. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(2), -5 8.
Korkut, H., Yalçınkaya, M. ve Muştan, T. (1999). Araştırma görevlilerinin sorunları. Eğitim Yönetimi, 17, 19-26.
OECD (2011). Education at glance 2011: OECD indicators Paris: OECD Publishing. doi:10.1787/eag—2011-en Okçabol, R. (2007). Yükseköğretim sistemimiz. Ankara: Ütopya Yayınları.
ÖSYM (2011). 2010—2011 Öğretim yılı yükseköğretim istatistikleri. Ankara: ÖSYM.
Patton, Q. M. (1987). How to use qualitatiue methods in evaluation. Newbury Park: Sage.
Sezer, Y. (2011). Öğretim elemanlarının mecburi hizmet yükümlülüğü. Türkiye Adalet Akademisi Dergisi (TAAD), 2, 4.
Sezgin, F., Kavgacı, H. ve Kılınç, A. Ç. (2011). Türkiye’de eğitim yönetimi Ve denetimi lisansüstü öğrencilerinin öz değerlendirmeleri. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(3), 161-170.
Slavin, R. E. (1984). Research methods in education: practical guide. Englewood Cliffs, N]: Prentice—Hall.
Şahin l., Zoraloğlu, Y. R. ve Fırat, N. Ş. (2011). Üniversite öğrencilerinin yaşam amaçları, eğitsel hedefleri, üniversite öğretiminden beklentileri ve memnuniyet durumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim önetimi 7(3), 429-452.
Şanlıer, N. ve Şener, H. F. (2001). Mesleki eğitim fakültesinin çesitli bölümlerinde ökııyan öğrencilerin eğitim gördükleri bölümlerden memnun olma durumları ve beklentileri. 10. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi (1. cilt, 5. 1-10), 7-9 Haziran 2001, Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
Tice, Ş. L. (1997). The relationships between faculty preparation programs and teaching assistant development programs. Preparing Future Faculty Occasional Paper Series Number 4, ED422763. Washington DC: Association of American Colleges and Universities.
Tosun, 1. (1997). Bilim adamı yetistirme: lisansüstü eğitim. Ankara: TÜBA Bilimsel Toplantı Serisi: 7. TUİK (2011). Türkiye İstatistik Yıllığı 2011 (Turkey’s Statistical earboök 201 1).
Tuzcu, G. (2 003). Lisansüstü öğretim için yurtdışına öğrenci göndermenin planlanması. Milli Eğitim Dergisi, 160.
Uçar, Y. (2000). 21 Yüzyılda Türk üniversiteleri. Ankara: Başbakanlık Basımevi.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel arastırma yöntemleri. 7. baskı. Ankara: Seçkin Yayınları.
YÖK (2012). Öğretim Üyesi Yetistirme Programı. 20 Nisan 2012 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2011). Üniversiteler. 20 Nisan 2012 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (2007). Türkiye’nin yiikseköğretim stratejisi. Şubat 2007. 20 Nisan 2012 tarihinde adresinden erişildi.
YÖK (1997). Bir Üniversite Adına Bir Diğer Üniversitede Lisansüstü Eğitim Gören Araştırma Görevlileri Hakkında Yönetmelik. Resmi Gazete, Sayı: 22997, Tarih: 23.05.1997.
YÖK Kanunu (1981). Yükseköğretim Kanunu. Resmi Gazete. Sayı: 17506, Tarih: 06.11.1981.