TÜRKİYE’DE ÇALIŞANLARIN DEMOGRAFİK ÖZELLİKLERİNİN İŞ KAZALARINA ETKİLERİNİN ANALİZİ

Dünyada ve ülkemizde çalışma hayatında zamanla önemi artan sorunların başında iş kazaları gelmektedir. Çalışmamızda öncelikle iş kazaları ile ilgili genel kavramsal çerçeveden bahsedilmektedir. Sonrasında ülkemizde Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Rehberlik ve Teftiş Başkanlığı (Eski adıyla ÇSGB İş Teftiş Kurulu Başkanlığı) İş Müfettişleri tarafından 2007-2011 yılları arasında incelemesi yapılan iş kazaları referans alınarak iş kazaları ile çalışanın yaş grupları, cinsiyeti, eğitim düzeyi arasındaki ilişkiler ve işkollarına göre iş kazası profil çalışması yapılarak Türkiye ölçeğinde analiz edilmiştir. Yapılan analiz doğrultusunda sonuç ve önerilere yer verilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İş Kazası, İş Kolları, Demografik Özellikler

ANALYSIS OF THE EFFECTS OF THE DEMOGRAPHIC PROPERTIES OF EMPLOYEES TO THE WORK ACCIDENTS IN TURKEY

In the world and in our country, occupational accidents are one of the most important problems in the working life.In our study, the general conceptual framework related to occupational accidents is mentioned. After that, occupational accidents were examined by occupational accidents which were examined by Labor Inspectors of Ministry of Family, Labor and Social Services Ministry of Family, Labor and Social Services between 2007-2011. In addition, a work accident profile study was conducted according to the branches. As a result of the studies carried out, it was aimed to reveal the analysis of the relationship between the demographic characteristics of employees and occupational accidents.According to the analysis, between 2007-2011,it is observed employees in the 25- to 29-year-old age group, and then 30-34-year-old workers are exposed to occupational accidents, male workers, 21 times more work accidents than female employees, as the education level increases and the accident rate has decreased,occupational accidents are concentrated in the sectors of Metal, Construction, Weaving and Mining.

Keywords:

Occupational Accidents, Business Lines, Demographic Characteristics,

PDF

___

Alper, Y. (1991). İnsan-Makine İlişkileri Açısından İş Kazaları. Verimlilik Dergisi, 20 (1), 161-176.
Başbuğ, A. (2013). İşyerlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği, ŞEKER-İŞ, Ankara.
Bayrakdar, G. (2016). İşyerlerinde Aydınlatma Koşullarının İş Sağlığı ve Güvenliği Yönünden Değerlendirilmesi (İş Sağlığı ve Güvenliği Uzmanlık Tezi). İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü, Ankara.
Bilgen, M. (2011). Ankara’da Elektrik Dağıtım İşlerinde Çalışan İşçilerde İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları Görülme Sıklığı ile İlişkili Etmenler, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 23-55. 24.
Camkurt M. Z. (2007). İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 25(6), 80-106.
Camkurt, M. Z. (2007). İşyeri Çalışma Sistemi ve İşyeri Fiziksel Faktörlerinin İş Kazaları Üzerindeki Etkisi. Tühis İş Hukuku Ve İktisat Dergisi, C:20, S:6, C:21, S:1, Mayıs Ağustos ,S.90-92, Ankara.
Camkurt, M. Z. (2013). Çalışanların Kişisel Özelliklerinin İş Kazalarının Meydana Gelmesi Üzerindeki Etkisi. TÜHİS İş Hukuku ve İktisat Dergisi, 20(6)/25(1-2), 70-101.
Cuscio, N. F. (1995). Managing Human Resources.(5). New York/USA: Mc GrawHill
Doğanlı, S. O. (2015). Acil Servise İş Kazası Nedeniyle Başvuran Hastalarda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu İlişkisinin Değerlendirilmesi (Uzmanlık Tezi). Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi, Denizli.
Durdu, H. İ. (2014). İş Kazalarının Ekonomik Analizi ve Bazı Sektörler Bazında Değerlendirilmesi. Sosyal Güvenlik Uzmanları Derneği Sosyal Güvence Dergisi, 5, 67-91.
Güner, Ç. (2010). Gürültünün Sağlık Üzerine Etkileri. Sted, Temmuz, http://www.ttb.org.tr/STED/sted0700/5.html, Erişim tarihi: 15.11.2017.
Güney, S. (1990). İş Kazalarının Yapısal Analizi Ve Kaza Yapan İşgörenlerin Kişilik Profiller İle İlgili Bir Araştırma, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
İnternet: İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6331.pdf, adresinden 15.11.2017 tarihinde alınmıştır.
İnternet: Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu, www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2006/06/20060616-1.htm, Erişim tarihi:18.11.2017.
İnternet: www.ekodialog.com/Konular/is-kazasini-olusturan-etmenler-is-kazasi nasilolur.html, Erişim tarihi: 25.11.2017.
Karadeniz, O. (2012). Dünya’da ve Türkiye’de İş Kazaları ve Meslek Hastalıkları ve Sosyal Koruma Yetersizliği. Çalışma ve Toplum Dergisi, 3 (34), 15-75.
Özgül, F. (1991). İş Kazalarının Ekonomik Yönünün Analizi ve Ülke Sektör İşletme Bazında Değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Soysal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Denetleme Kurulu, (2008). Tersanecilik Sektörü ile İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından Tuzla Tersaneler Bölgesinin İncelenmesi ve Değerlendirilmesi Hakkında Araştırma ve İnceleme Raporu, Rapor Tarihi: 26.11.2008 Sayısı: 2008/1, http://akgul.bilkent.edu.tr/ddk/ddk25.pdf.
TUİK (2008). 2006-2007 İş kazaları ve işe bağlı sağlık problemleri araştırma sonuçları. Haber Bülteni, 50, 25 Mart.
Yaşar, A. (2010). Sakarya’da Bir İnşaat Sahasında Çalışan İşçilerin Çalışma Koşulları ile İş Kazası Geçirme Durumları ve İlişkili Etmenler, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 18-96.
Yılmaz, G. (2009). İş Kazalarının Nedenleri ve Maliyeti. Mühendis ve Makine Dergisi, 50 (592), 27-32.
Yılmaz, F. ve Tan, O. (2015). Bir İnşaat Şantiyesinde İş Kazalarının Neden Olduğu İş-Günü Kayıplarının İşverene Maliyetinin Belirlenmesi. International Journal of Economic and Administrative Studies, 7(14), 143-156.