HANDAN CAN, Şebnem SOYSAL, Seda TAN, İlker ERCAN, ELMASTAŞ Banu DİKEÇ

A comparative evaluation of two Scales used in the assessment of Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder

Amaç: Bu çalışmanın amacı, erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Bozukluğu tanısında kullanılan Wender- Utah Derecelendirme Ölçeği (WUDÖ) ile Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeği (DEHÖ-E)’nin psikometrik açıdan karşılaştırılmasıdır. Materyal ve Metot: Araştırma, 18-26 yaşları arasındaki 215 kadın, 60 erkekten oluşan toplam 275 gönüllüyle yürütülmüştür. Ölçekler katılım kriterine uyan katılımcılara uygulanmıştır. Bulgular: İki ölçek için Cronbach alfa katsayıları hesaplanm ış, yapı geçerliği ve eşzamanlı geçerliliği açısından incelenmiştir. İki ölçek de klinik olmayan örneklem için güvenilir bulunmuştur. WURS’un güvenirlik analizinde madde toplam korelasyonu 8. madde için görece düşük bulunup, bu madde çıkarıldığında güvenirlik artmıştır (r=0.89). Tartışma: Bu araştırmada, Erişkin DEHB tanısında kullan ılan iki ölçek arasında pozitif ve orta kuvvette korelasyon olduğu, bazı alt ölçek puanları ve yaş arasında anlamlı ve ters bir korelasyon olduğu bulunmuştur. Bu sonuçlar, ölçeklerin amaçları açısından birbirleriyle ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu ölçeklerin, DEHB tanısında tamamlayıcı olduğu sonucuna varılmıştır.

Erişkin dikket eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) tanısında kullanılan iki ölçeğin karşılaştırmalı değerlendirmesi

Purpose: The purpose of this study is to compare the psychometric properties of the Adult Attention Deficit Hyperactivity Disorder Scale (A-ADHDS) and the Wender Utah Rating Scale (WURS), which are both used in the clinical diagnosis of Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in adulthood. Material and Method: The research was conducted with a sample of 275 voluntary participants (215 women, 60 men) who ranged in age from 18 to 26. Both of the scales were administered to participants who met the inclusion criteria. Results: Cronbach alpha coefficients were calculated for both scales. Both scales were also examined in terms of construct validity and concurrent validity. It was observed that both scales are reliable for non-clinical samples. In the reliability analysis for the WURS, we found that item-total correlation was relatively low for the 8th item; after removing it, the scale’s reliability increased (r=0.89). Conclusion: This study indicated that there is a positive and medium strength correlation between the two scales, and there is a significant and reverse correlation between some sub-scale scores and age. These results show that these two scales are related to each other in terms of their purposes; for this reason, using both of these scales in the diagnosis of ADHD is thought to be complementary.

PDF

___

1. Biederman J. Attention deficit hyperactivity disorder: A selective overview. Biological Psychiatry 2005;57(11):1215-20.
2. Biederman J, Faraone S V. Attention deficit hyperactivity disorder. The Lancet 2005;366:237-48.
3. Soysal AŞ, Özdemir B. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğuna genel bir bakış [A general overview of attention deficit hyperactivity disorder]. Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2004;13(3):89-90.
4. Arnold LE, Jensen PS . Attention deficit disorder. HI. Kaplan & BJ Sadock (Eds.), Comprehensive Textbook of Psychiatry (vol. 2, pp. 2295- 2310), 6th edition. Baltimore: William and Wilkins; 1995
5. McCracken JT. Attention Deficit Hyperactivity Disorder. In B. J. Sadock, VA. Sadock (Eds.), Kaplan and Sadock’s Comprehensive Textbook of Psychiatry (pp. 2679 2688), 7th edition. Philadelphia: Lippincott Williams and Wilkins; 2000.
6. Weiss G. Attention Deficit and Hyperactivity Disorder. In M. Lewis (Ed.), Child and Adolescent Psychiatry: A Comprehensive Textbook (pp. 544-563). Baltimore: Williams and Wilkins; 1996.
7. Weiss G. ADHD in parents. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 2000;39(8):1059-61.
8. Barkley RA, Fischer M, Edelbrock C & Smallish L. The adolescent outcome of hyperactive children diagnosed by research criteria: An 8-year prospective follow up study. Journal of American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 1990;29, 546-557.
9. Biederman J, Faraone SV, Spencer T, Wilens T, Norman D, Lapey K A, et al. Patterns of psychiatric comorbidity, cognition, and psychosocial functioning in adults with attention deficit hyperactivity disorder. American Journal of Psychiatry 1993;150:1792-8.
10. Biederman J, Faraone SV, Milberger S. Predictors of persistence and remission of ADHD into adolescence: Results from a four-year prospective follow-up study. Journal of the American Academy of Child and Adolescent Psychiatry 1996;35(3):343-51.
11. Tannock R. Attention deficit hyperactivity disorder: Advances in cognitive neurobiological, and genetic research. Journal of Child Psychology and Psychiatry 1998;39(1):65-99.
12. APA Diagnostic and Statistical Manuel of Mental Disorders Handbook, Fourth Edition (DSM-IV) Koroglu E (translation editor) HYB, Ankara 2000.
13. Gittellman R, Mannuzza S, Shenker R, Bonagura N. Arch Gen Psychiatry, 1985;42:937.
14. Mannuza S, Klein RG, Bessler A, Malloy P, Lapadula M. Arch Gen Psychiatry 1993;50:565.
15. Mannuza S, Klein RG, Bessler A,Malloya, Lapadulla M. Am J Psychiatry 1995;155:493.
16. Hill JC, Schoener EP. The age-dependent decline of attention deficit hyperactivity disorder. American Journal of Psychiatry 1996;153: 1143-6.
17. Faraone SV, Biederma J, Spencer T. Wilens LJ. Attention deficit hyperactivity disorders in adults: An overview. Biological Psychiatry 2000;48(1):9-20.
18. Turgay A. Erişkinlerde Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB): Sınıflandırma, Tanı ve Tedavide Yenilikler. Ege Psikiyatri Sürekli Yayınları 1998;3(3):459-94.
19. Tuğlu C. Hiperaktivite bozukluğu olan çocukların babalarında bu tanının ve ruhsal durumun gözden geçirilmesi. Thesis for specialist degree. Trakya University, Faculty of Medicine, Edirne 1996.
20. Wasserstein J. Diagnostic issues for adolescents and adults with ADHD. Journal of Clinical Psychology 2005;61(535).
21. Weiss M, Murray C. Assessment and management of attention deficit hyperactivity disorder in adults. Canadian Medical Association Journal 2003;168(6):715-22.
22. Kesslerr RC, Stang LM, Van Brunt DL. European Consensus Statement on Diagnosis and Treatment of Adult ADHD: Clinical Picture of ADHD in Adults. Psychol Med 2008;21(1).
23. Adler L, Cohen J. Diagnosis and evaluation of adults with attention-deficit/hyperactivity disorder. Psychiatr Clin North Am 2004;27: 187-201.
24. Öncü B, Ölmez Ş, Şentürk V. Wender-Utah Derecelendirme Ölçeği'nin Türkçe formunun erişkin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğunda geçerlik ve güvenirlik çalışması [The validity and reliability study of the Turkish form of Wender Utah Rating Scale in adult attention deficit hyperactivity disorder]. Türk Psikiyatri Dergisi 2005;16(4):252-9.
25. Ward WF, Wender PH, Reimherr FW. The Wender Utah Rating Scale: An aid in the retrospective diagnosis of childhood attention deficit hyperactivity disorder. American Journal of Psychiatry 1993;150:885-90.
26. Turgay A. Çocuk ve ergenlerde davranım bozuklukları için DSMIV’e dayalı tarama ve değerlendirme ölçeği (unpublished scale) [Scanning and assessing scale based on DSM-IV for behavior disorders in children and adolescents]. Integrative Therapy Institute, Toronto, Canada 1995.
27. Günay Ş, Savran C, Aksoy UM, Maner F, Turgay A, Yargıç I. Erişkin Dikkat Eksikliği Hiperaktivite Ölçeğinin (Adult ADD/ADHD DSM IV Based Diagnostic Screening and Rating Scale) dilsel eşdeğerlilik, geçerlik, güvenirlik ve norm çalışması [Linquistic equivalency, validity, reliability and norm study of adult attention deficit hyperactivty scale]. Türkiye’de Psikiyatri 2006;8(2):98-107.
28. Weiss G. Follow up studies on outcome of hyperactive children. Psychopharmacology Bulletin 1985;21(2):169-77.
29. Beck A. An Inventory for Measuring Depression. Archives of General Psychiatry 1961;4:561-71.
30. Hisli N. Beck Depresyon Envanterinin geçerliliği üzerine bir çalışma [A study on the validity of Beck Depression Inventory]. Psikoloji Dergisi 1988; 22(10):118-26.
31. Kordon A, Kahl KG. Attention deficit hyperactivity disorder. Psychother Psychosomatic and Medical Psychology 2004;54(3-4):124-36.
32. Young S, Toone B, Tyson C. Comorbidity and psychosocial profile of adults with Attention Deficit/Hyperactivity Disorder. Personality and Individual Differences 2003;35(4):743-55.
33. Weyandth LL, DuPaul GJ. ADHD in college students: Developmental findings. Dev Disabil Res Rev 2008;14:311-9.
34. Heiligenstein E, Conyers LM, Berns AR, Miller MA, Preliminary normative data on DSM-IV. disorder in college students, J Am Coll Health 1998;46(4):185–8.
35. Weiss G. ADHD in parents J Am Acad Child Adolesc Psychiatry 2000;39:1059-63.
36. Jawaid A, Zafar AM, Naveed A, Sheikh S, Waheed S, Zafar MA, et al. Knowledge of primary paediatric care providers regarding attention deficit hyperactivity disorder and learning disorder: a study from Pakistan. Singapore Med J 2008;49(12):985-93.