Klinik arşivimizde arkada kalan yıllarda toplanan olgulara yeni gelen olguları da ekleyerek saçlı deri defektlerinin onarımına dair elde ettiğimiz sonuç ve tecrübeleri paylaşmayı amaçlayan bir çalışma yaptık. Saçlı deri defektlerini gerçek ve potansiyel defektler olmak üzere 2 guruba ayırarak değerlendirdik. Gerçek defektler bize geldiklerinde, etyolojik neden ne olursa olsun rekonstrüktif işleme ihtiyaç gösteren doku kayıpları olarak tanımlandı (n:5). Potansiyel defektleri ise bize geldiklerinde doku kaybı olmayan ancak sahip olunan patoloji nedeni ile eksizyonu sonrası defekte sahip olacak hastaların sorunları olarak kabul ettik(n:30). Her iki guruptaki hastalara yardımcı olmak üzere, transpozisyon flebi+deri grefti (n:4), rotasyon flebi+deri grefti(n:2), doku genişletme tekniği (n:5), sadece deri grefti(n:6), veya sadece lokal flepler (n:15), galeal skorlama(n:1), ve bir de primer onarım (n:2) tekniklerinden birini seçtik. Şu sonuçlara vardık: Saçlı deri defektleri ne kadar küçük olursa olsun ciddiye alınmalıdır. Saç içeren skalp defektlerinin onarı- mında 5-0 sütür materyalinden daha kalın bir iplik kullanma ihtiyacı doğmayacak şekilde, dokular yan yana barışık olarak getirilmelidir. Defekt alan ile donör alanın birlikte onarılabileceği yöntem sadece orta çaplı defektlerde rotasyon flepleri ile mümkün olup, defekt ne kadar küçük olursa olsun mutlaka göreceli olarak büyük bir rotasyon flebi gerekeceği unutulmamalıdır. Potansiyel defektler için doku genişletme tekniği, neoplazik patolojiler hariç mutlaka düşünülmelidir. Saçsız skalp defektlerinde periost korunmuş olduğu takdirde deri greftleri en uygun seçenek olmaya yakındır ve periostun korunmad ığı durumlarda da transpozisyon flebi+deri grefti uygun seçenek olacaktır. Galeal skorlama adı verilen yöntem kutis girata tedavisinde değerlendirilmelidir.

We did a study aiming to share our experience and results coming from our practice on scalp defects including cases that cumulated in the department’s archives in the past years and adding on it new comers. We evaluated scalp defects by dividing them into two subgroups: true scalp defects (n:5) and potential scalp defects (n:30 ). The true defects were diagnosed when a wound was visible requiring reconstructive procedures whatever the reason was. The potential defects were diagnosed when we faced with any pathologies that after its excision a true defect was expected. We selected following techniques to cover both type of defects. Transposition flap and skin grafting (n:4), rotation flap and skin grafting (n:2), tissue expansion technique (n:5), skin grafting alone (n:6), local flaps alone (n:15), galeal scorring (n:1), primary suturing (n:2). We concluded following results: Scalp defects should be taken seriously no matter how much small it is. Scalp defects including hair, should be sutured with 5-0 material keeping tissues together in peace. It should not be forgotten that only a rotation flap can give the chance of closing both donor and recipient site together. Even for a very small defect, a large rotation flap may be required. Tissue expansion technique should always be kept in mind for potential defects unless it is due to a neoplastic pathologies. In scalp defect without hair, a skin graft is close to be the most proper selection when the periosteum is intact. In the cases in which the periosteum is not intact, a transposition flap with skin graft can still be used. Galeal scorring should be preserved for cutis gyrata.