Bir Freud Masalı: Çocuk Masumluğu

Geçmişten bugüne kadar, özellikle Psikanalitik kuram açısından Freud ve düşüncelerinin ciddi eleştirilere maruz kaldığı görülmektedir. Özellikle Psikanalitik kuramın çocuğa ilişkin görüşleri önemlidir. Kişiliğin gelişimi, Psikanalitik kuram bağlamında çocuğun ilk beş yıllık döneminde olmaktadır. Bu açıdan çocuğun bu dönem içerisindeki yaşantıları kişiliğini şekillendirmesi açısından ele alınması gereken önemli bir dönem olarak yer almaktadır. Psikanalitik kuramda çocuğa bakıldığında ise Freud’un çocukları masum olma görevinden uzaklaştıran tutumu, çocuksu cinsellik kavramına dair açıklamaları dikkat çekmektedir. Bu açıklamaların çocuğun masumluğuna yönelik olumsuz algılara neden olduğu düşüncesi ile bazı kesimlerce eleştirildiği incelenen araştırmalarda görülmüştür. Bu bağlamda Freud’un çocuk cinselliği ile ilgili olarak gerçekte ne dediği, diğer psikanalistlerin bu konuya ilişkin görüşlerinin neler olduğunun incelenmesi ve bu açıdan konunun bütüncül bir şekilde ele alınarak tartışılması bu araştırmanın amacını oluşturmaktadır. Freud, çocuklara ilişkin olarak masum veya suçlu ayrımı yapmak yerine, çocuğun da insan olmasından dolayı dürtülerinin olabileceğinin kabul edilmesi gerektiğini vurgulamıştır. Bununla birlikte çocukta egonun gelişiminin tamamlanması, ensest yasağının öğrenilmesi ile topluma uyumunun ve beraberinde sosyalleşmesinin daha sağlıklı olacağını ifade etmiştir. Ayrıca literatürde yer alan diğer önemli psikanalistlerin de Freud’un çocuk cinselliği kavramına değindikleri, bu çerçevede çocuğun toplumsallaşması, ensest yasağını öğrenmesinde önemli bir kavram olarak ele aldıkları görülmüştür. Tüm bu bilgiler doğrultusunda Psikanalitik kuram açısından çocuğun anlaşılmasının ve Freud’un çocuğun gelişimine dair düşüncelerinin doğru olarak yorumlanmasının özellikle çocuklarla birebir ilişki içerisinde olan hem ebeveynler hem öğretmenler hem de ilgili alan uzmanları açısından önemli ve gerekli olduğu düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Psikanaliz, Psikanalitik Kuram, Çocuk

A Freud Fable: Child Innocence

From the past to the present, especially in terms of Psychoanalytic theory, Freud and his thoughts are subject to serious criticism. Especially the views of Psychoanalytic theory on the child are important. The development of personality is in the first five years of the child in the context of Psychoanalytic theory. From this point of view, the life of the child during this period is an important period that needs to be considered in terms of shaping his personality. In Psychoanalytic theory, when the child is looked upon, Freud's attitude, which removes the children from their innocence, draws attention to the concept of childish sexuality. It has been observed in the researches that these statements have been criticized by some people because they think that they cause negative perceptions of the child's innocence. In this context, it is the purpose of this study to examine what Freud really says about child sexuality, what other psychoanalysts think about this issue, and discuss the issue in a holistic way. Freud emphasized that it is necessary to accept that, instead of making a distinction between innocent or guilty children, the child could have impulses because of being also a human being, Nevertheless, he implied that completing of the development of the ego in the child, with the learning of the incest ban, socialization will be more healthier. In addition, it was seen that other important psychoanalysts in the literature mentioned Freud's concept of child sexuality and in this context, the child considered socialization as an important concept in the learning of the prohibition of incest. In line with this information, it is considered that understanding of the child in terms of Psychoanalytic theory and the correct interpretation of Freud's ideas about the child's development are important and necessary for both parents and teachers, especially those who are in direct contact with children.

Keywords:

Psychoanalysis, Psychoanalytic Theory, Child,

PDF

___

Ferenczi, S. (1996; 2017). Yetişkinler ve çocuklar arasında dil karışıklığı: Tutkunun ve sevecenliğin dili. Yüzyılın Psikanalizi, (9), 109-117.
Freud, S. (2003). Sevgi ve cinsellik üzerine (Akın Kanat, Çev.) (2. Baskı). İzmir: İlya Yayınevi.
Freud, A. (2016). Çocuklukta normallik ve patoloji (Ali Nahit Babaoğlu, Çev.) (3. Baskı). İstanbul: Metis Yayınları. (Orijinal yayın basım tarihi. 1965).
Freud, S. (2018). Cinsellik üzerine (Elif Yıldırım, Çev.) (3. Baskı). İstanbul: Oda Yayınları. (Orijinal yayın basım tarihi. 1905).
Gündoğdu, Y.B. (2016). Psikanalitik kişilik kuramlarına göre gelişim ve değişimin imkanı. Electronic Turkish Studies, 11(17), 373-404.
Habip, B. (2016). Psikanalizin içinden (3. Baskı). Ankara: Yapı Kredi Yayınları.
Hug-Hellmuth, H. V. (1921). On the technique of child-analysis. The International Journal of Psycho-Analysis, 1 (2). 287-305.
Jung, C.G. (2016). Psikanaliz kuramı (İsmail Hakkı Yılmaz, Çev.). S.H. Read, M. Fordham, G. Adler (Ed.), Freud ve psikanaliz (s. 101-226) içinde. İstanbul: Pinhan Yayıncılık. (Orijinal yayın basım tarihi. 1961).
Kayaalp, L. (Mart, 2008). Ergenlikte kimlik ifadesi olarak şiddet. İ. Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri, Adolesan Sağlığı-II, Sempozyum Dizisi, (63), 33-39.
Klein, M. (2015). Çocuk psikanalizi (Ayşegül Demir, Çev.). İstanbul: Pinhan Yayıncılık. (Orijinal yayın basım tarihi. 1932).
Klein, M., Sceffen, V., Lessing, U. (199?). Sevgi, suçluluk duygusu ve telafi içgüdüsü (M. Yılmaz Öner, Çev.). Bilinçaltından aklın ruhuna ulaşmak (s.15-59) içinde. İstanbul: Anahtar Kitaplar Yayınevi.
Mathelin, C. (2018). Freud’a ne yaptık da çocuklarımız böyle oldu? (Elâ Güntekin, Çev.). İstanbul: Kitap Yayınevi. (Orijinal yayın basım tarihi. 2000).
Okray, Z. (2015). Erken çocuktan babaya dönüşüm: Babalık. Turkish International Journal of Special Education and Guidance & Counseling 4(1), 9-15.
Parman, T. (1998). Ergenlik ve psikanaliz. Klinik Psikiyatri Dergisi, 1(2), 73-82.
Salman, S. (2018). Psikanalitik yaklaşım açısından baba-oğul ilişkisi: Gişe memuru ve beş vakit filmleri. SineFilozofi, 3(5), 145-159.
Stone, D.K. (2008). The forgotten parent: The father’s contribution to the infant’s development during the pre-oedipal years (Unpublished Master Thesis). Auckland University of Technology, New Zealand.
Şenödeyici, Ö. (2012). Oedipus kompleksi bağlamında divan şiirinde âşik-maşûk-rakîb ilişkisine bakış. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 11, 79-91.
Topçu, H. (2017). Psikanalitik bir okuma denemesi: Elektra kompleksi ışığında Aşk-ı Memnu. Finans Ekonomi ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-9.
Tuzcuoğlu, N. (1995). Psikanaliz kuramı ve özellikleri. M. Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, (7), 275-285.
Winnicott, D. W. (2008). Mirror-role of mother and family in child development. J. Raphael-Leff (Ed.), Parent-Infant Psychodynamics – Wild things, Mirrors and Ghosts (s. ) içinde. New York: Routledge. (erişim adresi: https://books.google.com.tr/books hl=tr&lr=&id=j3t_DwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PT41&dq=%22winnicott%22&ots=TVtxQwaMbL&sig=SYY4yKIClW6GT2mSutV868j028&redir_esc=y#v=onepage&q=%22winnicot%22&f=false)