Yaratıcı Drama Yöntemiyle Farklı Kültürleri Tanıma ve Bir Arada Yaşama Çalışmaları

İnsanın insan olarak varlığını sürdürmesinin birçok düşünürce olmazsa olmazı sayılan toplum yaşamı, artık çok kültürlülükle yaşayabilme becerisi geliştirmeyi gerektiriyor. Bu durum da dünya üzerindeki farklı kültürleri tanımayı gerekli kılıyor. İnsanın gelişim süreci düşünüldüğünde, soyut gelişimin başladığı dönemlerden itibaren “öteki”, “yabancı”, “farklı” gibi kavramlara yönelik yapılacak çalışmaların kişiyi bu anlamda istenilen olgunluğa ulaştıracağı düşünülmektedir. Genel olarak, çalışmaya katılan çocukların dünya üzerinde yaşayan farklı kültürleri yaratıcı drama yöntemiyle tanımaları amaçlanmıştır. Çalışma grubu, ilkokul öğrencisi olan, yedisi yedi yaşında, beşi sekiz yaşında olan ve daha önce drama yaşantısı olmayan toplam on iki çocuktan oluşmuştur. Araştırma, temel yorumlayıcı nitel bir çalışmadır. Araştırmada gerçekleştirilen uygulamalar yaratıcı drama yöntemiyle yapılandırılmış olup, sekiz oturumda toplam yirmi saatlik atölye gerçekleştirilmiştir. Araştırma kapsamında ulaşılan veriler odak grup görüşmesi aracılığıyla elde edilmiştir. Araştırmanın amacı doğrultusunda hazırlanan on üç tane açık uçlu soru ilk oturum öncesi ve son oturumun bitiminden sonra gruba yöneltilmiştir. Araştırmada elde edilen verilerin çözümlenmesinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Verilerin betimsel analizi, “Farklılıklar”, “Farklı kültürler”, “İnsanın değerli oluşu” ve “Farklı kültürden olanla işbirliği ve birlikte yaşayabilme” temaları çerçevesinde değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonunda, çocukların, her insanı, insan olmasından dolayı değerli buldukları, çocukların farklı olanı “öteki” olmaktan çıkardıkları, kültürlere karşı ilgi duydukları, bilgi edinmek istedikleri, beraber de yaşanabileceğine ilişkin olumlu düşünceler geliştirdikleri ve karşı tarafın gereksinim, ilgi ve isteklerini de göz önüne alarak düzenleme yaptıkları ve yapabilecekleri sonucuna varılmıştır.

___

  • Adıgüzel, Ö. (2013). Eğitimde yaratıcı drama (3.bs.). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Connolly, W. E. (1995). Kimlik ve farklılık (F. Lekesizalın, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • EMIL (2006): Münih Ludwig Maximilian Üniversitesi Kultur lerarası İletişim Enstitusu “Öğretmen Yetiştirme ve Hizmet İçi Eğitiminde Kültürlerarası Öğrenme için Avrupa Modüler Programı (İlkokul Pedagojisi) Projesi” . EMIL sitesinden 01 Haziran 2008 tarihinde erişildi. http://www.emil.ikk.lmu.de/turkish/Brochure-exercises-TR.pdf.
  • Giddens, A.(2000). Sosyoloji. (1. bs.). Ankara: Ayraç Yayınları.
  • İlhan Çakır, A. (2010). Panel konuşması. Ö. Adıgüzel (Yay. Haz) 10. Uluslararası eğitimde yaratıcı drama semineri “kültürlerarası etkileşimde yaratıcı drama” içinden. (ss. 19 - 22) Ankara: Natürel Yayınları.
  • Kitayama, S., Duffy, S., Kawamura, T., & Larsen, J. T. (2003). Perceiving an object and its context in different cultures A cultural look at new look. Psychological Science, 14(3), 201-206.
  • Stern, S. L. (1983). Why drama works: A psycholinguistic perspective. J. W., Jr / Richard-Amato, P.A. Oller (Yay. Haz.). Methods that work: A smorgasbord of ideas for language teachers içinden (ss.207-225).
  • TDK (2017), Büyük sözlük, www.tdk.gov.tr adresinden alınmıştır.
  • Tuğrul B. (2006) Okul öncesi dönemde düşünme becerilerinin gelişmesinde yaratıcı bir süreç olarak drama. Yaratıcı Drama Dergisi. 1(2), 69-70.
  • Uluç, G. ve Boz, M. (2015). Karşılıklı ötekileştirmeye bir yolculuk: “Otobüs” filmi. TESAM Akademi Dergisi, (2), 101-126.
  • Üskül, Ö. (2003). Bireyciliğe tarihsel bakış. İstanbul: Büke yayıncılık.
  • Van de Water, M., McAvoy, M., & Hunt, K. (2015). Drama and education: performance methodologies for teaching and learning. Routledge.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.