T.C. İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Dersinin Yaratıcı Drama Yöntemi ile İşlenmesine İlişkin Öğrenci Görüşleri

Araştırmanın amacı, 8. Sınıf T.C İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersi “Ya istiklal Ya ölüm” ünitesi kapsamındaki içeriklerin yaratıcı drama yöntemiyle işlenmesine ilişkin öğrenci görüşlerini incelemektir. Sosyal bilgiler dersi içerisindeki tarih konularının anlatımı sırasında ders öğretmenlerinin, yaratıcı drama tekniklerinden faydalanmaları konuların öğrenciler açısından daha iyi anlaşılmasını sağlayabilir. Öncelikle, konuların geçmişte olan olaylar, durumlar olduğunu düşünürsek bunlarla ilgili canlandırmalar, öğrencilerin geçmişi daha iyi anlamalarına yardım edebilir ve o dönemde yaşayan insanların durumları, yaptıkları daha iyi anlaşılabilir. Öğrencilerimizin, çağın sorunları ile başa çıkmalarını ve tarihi konuları bilimsel bir tutumla incelemelerini istiyorsak onlara öğretim dönemleri içerisinde yaratıcılıklarını geliştirecek faaliyetlere katılma konusunda uygun ortamlar hazırlamamız gerekmektedir. Yaratıcı drama etkinlikleri, öğrencilerde bu özelliklerin kazanımı için uygun bir yoldur, İlköğretim okulları sosyal bilgiler dersindeki tarih konularında, yaratıcı drama etkinliklerinden faydalanmak öğrencilerde tarihsel anlama ve beceri yeteneklerini geliştirmesi bakımından önemlidir. Araştırma nitel araştırma yöntemiyle gerçekleştirilmiş olup, görüşme ve doküman analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçlarından toplanan veriler “içerik analizi” yöntemi uygulanarak analiz edilmiştir. Yapılan görüşmeler farklı başarı düzeylerini temsil eden ve gönüllülük esasına göre seçilen 23 öğrenci ile yapılmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularda, T.C İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük derslerinde drama yönteminin kullanılmasının öğrencilerin bilişsel, duyuşsal öğrenme alanlarında etkili olduğu ve bununla birlikte öğrencilerde özgüven, iletişim becerileri ve öğrenme heyecanı yarattığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

T.C İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük, Yaratıcı Drama, Öğrenci Görüşleri

PDF

___

Açıkgöz, K.Ü. (1998). Etkili öğrenme ve öğretme. İzmir: Kanyılmaz Yayıncılık.
Adıgüzel, H. Ö. (2017). Yaratıcı drama. Ankara: Naturel Kitap Yayıncılık.
Altıkulaç, A. & Akhan N. E. (2010). 8. sınıf İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük dersinde yaratıcı drama yöntemi ve altı şapkalı düşünme tekniğinin kullanılmasının öğrenci başarı ve tutumlarına etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi.11(3).
Altunışık, R. Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Barth, J. Demirtaş, A. (1997). İlköğretim sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: YÖK Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi.
Başbuğ.S.,Aykaç.M. (2012). İlköğretim okullarında müze çalışmalarının yaratıcı drama yöntemiyle yapılandırılması.
San,İnci (Ed.) Çocuk müzeleri ve yaratıcı drama çocuk müzelerinin nitelik ve işlevleri semineri. Birinci Baskı.Ankara: Naturel Yayıncılık s. 185-206
Başbuğ, Songül. (2008). Sosyal bilgiler dersinde yaratıcı dramanın yöntem olarak kullanılmasının öğrenci başarısına etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Bitirme Projesi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Black, L. (2003). Tarih eğitimine eleştirel yaklaşımlar. 20. yüzyılda dünya ve Türkiye tarihi. İstanbul: Tarih Vakfı Yayınları.
Carr, E.H. (1996). Tarih nedir? İstanbul: İletişim Yayınları
Demircioğlu H.İ. (2009). Tarih öğretmenlerinin tarihsel düşünme becerilerine yönelik görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, Sayı, 228-239.
Demircioğlu, H.İ. (2010). Tarih öğretiminde öğrenci merkezli yaklaşımlar. Ankara: Anı Yayıncılık.
Dönmez, C. (2005). Ortaöğretimde eğitim ve öğretim elemanı yetiştirme zorluğu. Türk eğitim sisteminde Atatürkçülük ve Cumhuriyet tarihi öğretimi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
Günaydın, G. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler öğretiminde drama yönteminin erişi ve tutum üzerindeki etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir. Http://www.bilgicik.com/yazi/ataturkun-egitim-hakkindaki-dusunceleri-dr-cemal-avci/
Kabapınar, Y. (2014). Sosyal bilgiler öğretimi. Ankara: Pegem Yayıncılık.
Koç, F. (1999). Yaratıcı dramanın öğrenmeye etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Maxwell A. M. (1996). Qualitative research design an interactive approach. California: Sage Publications.
MEB, (1989). Tebliğler Dergisi, Mayıs:Ankara.
Okvuran A. (2003). Drama öğretmeninin yeterlilikleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Sayı 36
Özakman, T. (2005). Şu çılgın Türkler. İstanbul: Bilgi Yayınevi.
Özbaran, S. (1992). Tarih ve öğretimi. İstanbul: Cem Yayınevi.
Safran, M. (1998). Tarih eğitimi ve öğretimi (Makaleler), Ankara, 94-96.
Safran, M. (2006). Türk tarihi öğretimi ve meseleleri. Türkler Ansiklopedisi, C:17,Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Safran, M. (2009). Türkiye’de tarih öğretimi ve meseleleri. Tarih öğretim yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
Silier, O. (2003). 20. yüzyılda dünya ve Türkiye tarihi. İstanbul:Tarih Vakfı Yayınları
Stradling, R. (2003). Becerileri ve kavramları geliştirmek. 20. Yüzyılda Dünya ve Türkiye Tarihi.İstanbul:Tarih Vakfı Yayınları.
Şengül, T. (2011). Tarih öğretiminde drama. Tarih nasıl öğretilir? İstanbul:Yeni İnsan Yayınevi.
Tuluk, N. (2004). Yaratıcı drama. Pivolka, 3 (15)
Üstündağ, T. (1999). Yaratıcı dramanın bir yöntem olarak ilköğretimde kullanılması. Öğrenmenin oluşumu: öğretme, model, strateji ve teknikleri. İlköğretimde etkili öğretme ve öğrenme öğretmen el kitabı. Modül 1. Süleyman Demirel
Üniversitesi, Burdur Eğitim Fakültesi Yayını, 117-133.
Üstündağ, T. (2002). Yaratıcılığa yolculuk. Ankara: Pagem Yayınları
Yılmaz, K. Şeker, M. (2011). İlköğretim öğrencilerinin müze gezilerine ve müzelerin sosyal bilgiler öğretiminde kullanılmasına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, C.3, S.9, 21-39
Yılmaz, M. (2000). Türk eğitim sisteminde Atatürkçülük ve Cumhuriyet tarihi öğretimi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.