Siyasî nedenlerden dolayı Kıbrıs’ta Türklerin mevcut olduğu bilinmeyebaşlamasına rağmen, bu cemaat (community) üzerine çok azçalışılma yapılmıştır. Eski ve Ortaçağ Kıbrıs’ı üzerine çok ayrıntılı çalışmalaryapılmış iken, adanın Türk yönetimi altındaki tarihi ile burayayerleştirilen Türklerin tarihi epeyce ihmal edilmiştir. Bu tebliğiçin gerekli malzeme, çoğunlukla 1954 yılında Kıbrıs’ta toplanmıştır.Bu malzemeye dayanan sonuçlar kesin değildir. Tek başına bir değerifade eden henüz kaydedilmemiş çok delil halâ vardır.Kıbrıs’ın nüfusu yaklaşık iki yüz yıldır çoğalmaktadır ve şimdi(1954 yılında) 527.000 olarak tahmin edilmektedir. Bu toplam nüfusunbeşte dördü, ana dil olarak, Rumca konuşurlar, inanç bakımındanOrtodoks Kilisesine mahkûm değillerse de, terbiye bakımındanona bağlıdırlar ve kendilerini Rum olarak nitelerler. Bunların dışındakalanların çoğu, Müslüman gibi eğitilmişlerdir, her zaman olmasa bilesık olarak Türkçe konuşurlar ve Ortodoksların kendilerini Rum olaraknitelediği gibi, bunlar da kendilerini daha çok Türk olarak nitelerler.Ayrıca, Maruniler ve Ermeniler gibi küçük gruplar da vardır. İki aslîcemaat, tüm adaya dağılmış olması sebebiyle, Kıbrıs, en dolu manasıyla,çoğulcu bir toplumdur. Her iki toplum da kendi bölgelerininmerkezleri olan altı kasabanın her birinde temsil edilmektedirler ve bucemaatler tarafından meskun özel müstakil köyler veya oransal (nüfusbakımından) farklılıklarına rağmen, karma köyler her yerde bulunabilir.Aşağıdaki çizelge bu kasabaların her birinde bulunan Rum veTürklerin sayılarını göstermektedir. Rakamlar, son nüfus sayımı olan1946 Nüfus Sayımı’ndan alınmıştır ve rakamlar elliye yuvarlanmıştır.Baf Limanı ile İhtima (Ktima) bir kasaba olarak yazılmıştır.