İş Doyumu Aracılığıyla Turizm Sektöründeki İnformel İstihdamın İncelenmesi: Bir Araştırma

Çalışma, formel ve informel olarak çalışan Turizm sektörü çalışanlarının iş doyum düzeylerinin belirlenerek, turizm sektöründeki işgücünün informelleşmesine, nedenleri ve sonuçları bağlamında bakarak sektörel bazlı olarak informelleşmenin analizinin yapılmasını amaçlamaktadır. Formel ve informel ayrımı ile gerçekleştirilen çalışmada, iş doyumunun ölçülüyor olması, çalışmanın amacı olan informelleşmenin sonuçlarını ölçmekte bir araç olarak kullanılmıştır. Araştırma kapsamına alınan 6 iş doyumu boyutunda informel olarak istihdam edilen turizm sektörü çalışanlarının en az doyum sağlanan “ücret ve ekleri- sosyal olanaklar” ve “ödüller ve takdir edilme” boyutlarıdır. ‘Çalışma koşulları” ve ‘çalışma arkadaşları ile olan ilişkiler” ve “işin yapılış şekli” ile ilgili görüşler olumlu bulunurken “İşin Yapısı” boyutuna dair anlamlı bir tablo ortaya çıkmamıştır. Bununla birlikte, formel olarak istihdam edilen turizm sektörü çalışanlarının ise en çok algılanan iş doyumu boyutları ”ücret”, “ödüller ve takdir edilme” ve “işin yapısı” boyutlarıdır. “çalışma arkadaşlarıyla olan ilişkiler” ve “çalışma koşulları”na ilişkin algıların ise düşük olduğu belirlenmiştir. Çalışmanın sonunda informel olarak istihdam edilen turizm sektörü çalışanlarının formel olarak çalışan turizm sektörü çalışanlarının daha fazla iş doyumuna sahip oldukları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İnformel İstihdam, Formel İstihdam, İş Doyumu, Turizm Sektöründe İnformelleşme

Investigation of Informal Employment in Tourism Sector through Job Satisfaction: A Research

This article aims to analyze sectoral informalization, by looking at the causes and effects of informalization of tourism sector’s workforce by determining the job satisfaction level of this sector’s workers who work as formal or informal. In the work carried out by the formal and informal distinction, the measure of job satisfaction was used as a tool to measure the results of informalization which is the aim of the study. The "satisfaction and appraisal" dimensions of "wages - fringe benefits and supplements - social facilities" and "awards" are the satisfaction of tourism sector employees who are informally employed in the 6 job satisfaction dimensions included in the research. The opinions about the "working conditions" and "relations with colleagues" and "the way of doing business" were found increase, but no meaningful picture of the "Work Structure" dimension emerged. However, the most perceived dimensions of job satisfaction of formal sector employed workers are "wages", "awards and appreciation" and "work structure" dimensions. Opinions about "relationships with colleagues" and "working conditions" were found to be low. At the end of the study, tourism sector employees who are informally employed have been found to have more job satisfaction than those who work formally in the tourism sector.

Keywords:

Job Satisfaction, Informal Employment, Formal Employment, Informal Empolyment in Tourism Sector,

PDF

___

Göktepe, E, A., (2011). Formel Ve İnformel Kadın Çalışanların İstihdam Edilme Biçimlerinin İş Doyum Düzeyleri Üzerindeki Etkisi, Akademik Bakış, Sayı 12, Eylül-Ekim.
Aygül, H. H. (2018). Eğitime Erişim, Yoksulluk ve Formel/Enformel İşgücü Olarak Üniversite Gençliği: “İstihdam İçin mi Eğitim? Eğitim İçin mi İstihdam?”. OPUS – Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(Gençlik Araştırmaları Özel Sayısı), 58-87.
Beneria L., Floro M.. (2003). "Labour market informalization and social policy: Distributional links and the case of homebased workers,” Vassar College Economics Working Paper, No. 60, s.3-35.
Bozkurt, T., Turgut, T. (1999). Çalışanların Toplam Kalite Yönetim Uygulamaları İle İlgili Tatminleri ve Kültürel Sayıltıları Arasındaki İlişkiler. Marmara Üniversitesi Öneri Dergisi, Cilt 2.
Çetinkaya, E. (2008). Türkiye’de gençlerin kayıt dışı istihdamdaki durumu, Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, 2, 115-125.
Edvardsson, B., Gustavsson, B.O. (2003). Quality in the Work Environment: A Prerequisite for Success in New Service Development. Managing Service Quality, Volume 13, Number 2, pp. 148-163.
Erdoğan, İ. (1996). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul, Beta Yayınları.
Erdoğan, H. (1996), Ekonomik, Sosyal, Kültürel, Çevresel Yönleriyle Uluslararası Turizm, Bursa.
Gibson, J.L, Klein, S.M. (1970). “Employee Attitudes As A Function Of Age And Length Service: A Re-Conceptualisation”, Academy Of Management Journal, Vol. 13, pp.411-425.
Gleen, N.D., Taylor, R. D. & Weaver C.N. (1977) “Age And Job Satisfaction Among Males And Females: A Multivariate Multi-Study”, Journal Of Applied Psychology, Vol. 62, Pp.190-193.
Komşu, U. C. (2005). ‘Informal Ekonomik Faaliyetler ve Türkiye’de Kent Yoksulluğu”,“İş,Güç” Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, cilt 7, sayı 2.
Koustelıos, A. D. (2001). Personal Characteristics and Job Satisfaction of Greek Teachers”, The I International Journal Of Educational Management, Vol:15/7, pp.357. doi.org/10.1080/13632434.2011.614942.
Lordoğlu, K. ve Özkaplan N. (2003). Çalışma İktisadı, Der Yayınları, No. 358, İstanbul.
Miner, J. (1992). Industrial- Organizational Psychology, New York, McGraw¬Hill.
Mullins, L. J. (2002). Management and Organisational Behavior, PrenticeHall Sixth Edition, UK.
Okpara, J.O. (2006). “The Relationship Of Personal Characteristics And Job Satisfaction: A Study Of Nigerian Managers İn The Oil Industry”, The Journal of American Academy of Business, Vol. 10, No.1, pp.50.
Oshagbemi, T. (2003). “Personal Correlates Of Job Satisfaction: Emprical Evidence Form Uk Universities”, International Journal Of Social Economics, Vol. 30, No.12, pp.1226.