JAPON YALIN ÜRETİM YÖNETİM MODELİNİN TÜRK ÜRETİM SEKTÖRÜNDE UYGULANABİLİRLİĞİNİN İNCELENMESİ: OTOMOTİV SEKTÖRÜNDE BİR UYGULAMA

Bu araştırmada, Japon yalın üretim yönetim modelinin Türk üretim sektörüne uygulanabilirliğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada Kocaeli ili sınırları içerisinde yer alan ve otomotiv sektöründe faaliyet gösteren şirketlerde çalışan 435 çalışan üzerinde anket uygulaması yapılarak, çalışanların Japon yönetim modeli hakkındaki görüşleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre Japon yönetim modeli boyutlarından takım çalışması boyutu cinsiyet ve medeni duruma göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermektedir p0,05 . Genel olarak Japon yönetim modelinin Türk otomotiv sektörüne uygunluğunun yüksek düzeyde olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Üretim Sektörü, Yalın Üretim, Türk Üretim Sektörü, Japon Yönetim Modeli

A RESEARCH ON APPLICABILITY OF JAPANESE LEAN PRODUCTION MANAGEMENT MODEL TO TURKISH PRODUCTION SECTOR: A CASE STUDY IN AUTOMOTIVE SECTOR

In this research it was aimed to evaluate applicability of Japanese lean production management model to Turkish production sector. In the research, 435 workers of several firms located within Kocaeli Province were subjected to a survey, and their opinions on Japanese production management model were examined. According to the results of the study, team working factor of Japanese management model showed statistically significant differences based on gender and marital status p0,05 . In general, it was seen that Japanese management model is highly applicable in Turkish automotive sector

Keywords:

Production Management, Lean Production, Turkish Production Sector, Japan Management Model,

PDF

___

Aca, Z. (2012). Düşey toplum kuramı yaklaşımıyla Japon çalışma kültürünü anlamak. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 225-234.
Alayoğlu, N. (2009). Japon iş ağları örgütlenmesi ve kümelenme. Çerçeve Dergisi, 17(51), 120-126.
Alkış, H., & Temizkan, V. (2013). Kobi’lerin yönetsel sorunlarının çözümünde Japon yönetim sisteminin rolü. Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 68-85.
Çelikçapa, F. O. (1999). Üretim planlaması. İstanbul: Alfa Yayınevi.
Erdem, R., & Kocabaş, İ. (2010). Yönetimde doğu paradigması. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 175-189.
Ertuğrul, İ., Özveri, O., & Gündoğan, A. (2013). Yalın üretim sisteminin tekstil sanayinde uygulanabilirliği. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(6), 15-32.
Işığıçok, E. (2005). Toplam kalite yönetimine bakış açısıyla istatistiksel kalite kontrol. Bursa: Ezgi Kitabevi.
Okur, A. S. (1997). Yalın üretim. İstanbul: Söz Yayınları.
Özçelik, F. (2013). Yalın performans ölçüleri ve yalın üretim uygulayan işletmelerin muhasebe bölümlerinde bir araştırma. International Journal of Economic and Administrative Studies, 5(10), 103-126.
Özçelik, T. Ö., & Cinoğlu, F. (2013). Yalın felsefe ve bir otomotiv yan sanayi uygulaması. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 12(23), 79-101.
Türkan, O. U. (2010). Üretimde yalın dönüşümün temel performans kriterleri. BAÜ Fen Bil. Enst. Dergisi,12(2) 28-41.
Veneziano, L., & Hooper, J. (1997). A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21(1):67-70.
Vergiliel, M. T. (2001). Japon ve Amerikan yönetim modeli (Türkiye Uygulaması). 1. Baskı, Bursa : Alfa Yayınları.
Yıldız, G., & Ardıç, K. (2002). Japon işletmecilik uygulamaları Türk işletme yönetimine bir model olabilir mi?, Mimar ve Mühendis Dergisi, 6 (31), Sayı 31, 67-75.
Zerenler, M., & İraz, R. (2006). Japon yönetim anlayışı ve şirket ağları (keiretsu) analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 757-776.