KAMU VE ÖZEL SEKTÖR TURİZM PAYDAŞLARININ DESTİNASYON YÖNETİMİNE BAKIŞ AÇISI: ERZURUM ÖRNEĞİ

Türkiye’de destinasyonlar tek bir ulusal bir çatı altında yönetilmektedir. Destinasyonların gelişiminde aktif rol oynayan paydaşların bu konu hakkındaki düşünceleri, destinasyon yönetimi stratejilerinin geliştirilmesine yardımcı olacaktır. Bu araştırmada, Erzurum ilindeki turizm sektörü paydaşlarının destinasyon yönetim örgütüne ilişkin görüşlerini derinlemesine incelemek ve nasıl bir strateji izlenmesi gerektiğine yönelik öneriler de bulunmak amaçlanmıştır. Paydaşlar kamu sektörü ve özel sektör olarak ayrılarak düşüncelerinin benzeştiği ya da ayrıştığı noktalar tespit edilmeye çalışılmıştır. Araştırmada nitel bir yöntem olan standartlaştırılmış açık uçlu görüşme tekniği benimsenmiş ve toplamda 45 yüz yüze görüşme gerçekleştirilmiştir. Elde edilen yanıtlardan yola çıkılarak bir takım yönetsel önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Destinasyon Yönetimi, Destinasyon Yönetim Örgütü, Turizm Paydaşları, Erzurum

PUBLIC AND PRIVATE SECTOR TOURISM STAKEHOLDERS’ DESTINATION MANAGEMENT PERSPECTIVE: ERZURUM SAMPLE

In Turkey, destinations are managed under a single national roof. Stakeholders, who play an active role in the development of destinations considerations about this issue will help develop destination management strategies. In this study, it was aimed to examine in depth the opinions of the tourism sector stakeholders in Erzurum province regarding the destination management organization and to make suggestions about how to follow the strategy. The stakeholders were divided into public sector and private sector, and tried to find points where the similarities or similarities were not observed. A standardized open-ended interview technique, which is a qualitative method in the research, was adopted and a total of 45 faceto-face interviews were conducted. A number of managerial advices were made by getting out of the answers obtained

Keywords:

Destination Management, Destination Management Organization, Tourism Stakeholders, Erzurum,

PDF

___

Acuner, E. (2015). Zigana Turizm Merkezi’nin sürdürülebilir turizm kriterleri çerçevesinde yerel destinasyon yönetim örgütleri tarafından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1 (2015), 62-93.
Adeyinka-Ojoa, S. F., Khoo-Lattimorea, C., & Naira, V. (2014). A framework for rural tourism destination management and marketing organisations. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 144 (2014), 151-163.
Akkuş, G. (2016). Destinasyon rekabetçiliği için deneyimsel turizm: Turist perspektifinden bir değerlendirme. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
D’Angella, F. (2008). Destination management and stakeholders’ collaboration in urban destinations. Erişim Tarihi: 14.03.2017 http://www.esade.edu/cedit2007/pdfs/papers/ pdf18.pdf
Benedetti, J. (2010). The competitiveness of Brazil as a Dutch holiday destination. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Breda University of Applied Science, Tourism Destination Management, Hollanda.
Bosnić, I., Tubić, D., & Stanišić, J. (2014). Role of destination management in strengthening the competitiveness of Croatian tourism. Ekonomski Vjesnik/Econviews, 27 (1), 153- 170.
Crouch, G. I., & Ritchie, J. R. B. (1999). Tourism, competitiveness, and social prosperity, Journal of Business Research, 44, 137-152.
Dwyer, L., & Kim, C. (2003). Destination competitiveness: Determinants and indicators. Current Issues in Tourism, 6 (5), 369-414.
Genç, K., Atay, L., & Eryaman, M. Y. (2014). Sürdürülebilir destinasyon yaratma sürecinde örgütlenmenin önemi: Çanakkale turizmi üzerine bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 2(1), 49-61.
İslamoğlu, H. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. İzmit: Beta Yayınları.
Jones, S. (1985). Depth interviewing. İçinde R. Walker (ed.), Applied qualitative research (ss. 45-55). Aldershot: Gower.
Morrison, A. M., Bruen, S. M., & Anderson, D. J. (1998). Convention and visitor bureaus in the USA: A profile of bureaus, bureau executives and budgets. Journal of Travel and Tourism Marketing, 7(1), 1-19.
Pearcea, D. G., & Schänzel, H. A. (2013). Destination management: The tourists’ perspective. Journal of Destination Marketing & Management, 2 (2013), 137-145.
Pennington-Gray, L., Cahyanto, I., Thapa, B., McLaughlin, E., Willming, C., & Blair, S. (2009). Destination management organizations and tourism crisis management plans in Florida. Tourism Review International, 13(4), 247-261.
Presenza, A. (2005, Mayıs). The performance of a tourism destination. Who manages the destination? Who plays the audit role?. 14th International Leisure and Tourism Symposium ESADE, 1-14.
Presenza, A., Sheehan, L., & Ritchie, J. R. B. (2005). Towards a model of the roles and activities of destination management organizations. Journal of Hospitality, Tourism & Leisure Science, 3, 1-16.
Punch, K. F. (2005). Sosyal araştırmalara giriş nicel ve nitel yaklaşımlar. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Quinlan, T., Lally, A. M., & O’Donovan, I. (2013). Stakeholder engagement in destination management: a systematic review of literature, 9th Annual Tourism and Hospitality Research in Ireland Conference (THRIC), Galway-Mayo Institute of Technology, 1-15.
Ritchie, J. R. B., & Crouch, G. I. (2010). A model of destination competitiveness / sustainability: Brazilian perspectives. Brazilian Public Administration Review, 44 (5), 1049-1066.
Saraniemi, S. (2011). From destination image building to identity-based branding. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 5(3), 247-254.
Sheehan, L., Presenza, A., & Minguzzi, A. (2007). Analyzing the performance of destination management organizations: An empirical study, Sinergie Rapporti di Ricerca, 26, 113- 125.
Spasić, V., & Pavlović, D. (2015). The role of destination management companies (DMC) in improving competitiveness of Serbia as a tourism destination. SITCON 2015 Key Issues on Tourism Destination Competitiveness, 23-28.
T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı. (2007). Türkiye turizm stratejisi 2023 eylem planı 2007- 2013, Yayın No: T. C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları – 3085, Ankara.
Timareva, S., Arabska, E., & Shopova, I. (2015). Role of destination management and marketing organizations in regional development. Trakia Journal of Sciences, 13(1), 96-102.
Türker, A., Güzel, Ö., Türker, G. Ö., & Duman, F. (2014). A proposal of branding water-based recreational activities within the destination management project in the Dalaman basin, Muğla, Turkey. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), 2(6), 53- 69.
Vanhove, N. (2006). A comparative analysis of competition models for tourism destinations. İçinde M. Kozak, L. Andreu (ed.) Progress in tourism marketing. advances in tourism research series (ss. 101-114). İngiltere: Elsevier.
Varghese, B. (2013). Intervention of destination management organization’s in tourist destinations for branding, image building and competitiveness – A conducive model for Karnataka. Journal of Investment and Management, 2(3), 50-56.
Varghese, B. (2016). A strategic evaluation on competency of Karnataka destinations through destination management organizations. American Journal of Industrial and Business Management, 6, 102-108.
World Tourism Organization (2004). Survey of destination management organisations report.
Yavuz, M. C., & Karabağ, S. F. (2009). Ulusal turizm tanıtımı ve pazarlama yönetimi örgütlenmesi: Türkiye için bir model önerisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 36, 113-130.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Genişletilmiş 10. Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.