AİLE İŞLETMELERİ İLE KURUMSAL İŞLETMELERİN YENİ MEZUNA BAKIŞ AÇISI FARKLI MI? İŞE ALIM SÜRECİ BAĞLAMINDA BİR DEĞERLENDİRME

İş yaşamının değişen nitelikleri, işe alım sürecini hem işletmeler hem de adaylar açısından çok daha önemli bir hale getirmiştir. İşe alım sürecinde “doğru işe doğru kişi”nin yerleştirilmesi taraflar arasında sürdürülebilir bir iş ilişkisini mümkün kılmaktadır. Yeni mezunların işe alımı bu bağlamda ayrıcalıklı bir öneme sahiptir. Bu çalışmada aile işletmelerinde ve kurumsal işletmelerde yeni mezun işe alımının farklı olup olmadığını, farklı ise ne ölçüde ve nasıl farklılaştığını ortaya koymak amaçlanmaktadır. Araştırma iki aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamada 8-16 Haziran 2017 tarihleri arasında Kariyer.net’te yayımlanan “yeni mezun” ifadesinin içeren pozisyonlara ilişkin iş ilanları incelenmiştir. İkinci aşamada ise nitel araştırma kapsamında, işe alım sorumlularıyla yapılan yarı-biçimsel mülakatlar temalar ışığında içerik analizine tabi tutulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Yeni Mezun, Aile İşletmesi, Kurumsal İşletme, İşe Alım

IS THERE ANY DIFFIRENCE BETWEEN THE NEW GRADUATE PERSPECTIVES OF FAMILY BUSINESSES AND CORPORATE BUSINESSES? AN EVALUATION IN THE CONTEXT OF RECRUITMENT PROCESS

The changing nature of business life makes recruitment process more important in terms of both businesses and candidates. The placement of “right person to right job” at recruitment process make possible a sustainable job relation between the parties. The recruitment of new graduates has an exclusive importance in this context. In this study, it is aimed to reveal if there is difference in the new graduate recruitment of family business and corporate business and to reveal if there is a difference to what extent it is different and how it differentiate. Research consists of two steps. At the first step, job advertisements for “new graduates” positions, that are published between 8-16 June 2017 at Kariyer.net, are examined. At the second step, within the scope of qualitative research, the semi-structured interviews conducted with the recruitment specialists to were subjected to content analysis on the themes

Keywords:

New Graduate, Family Businesses, Corporate Businesses, Recruitment,

PDF

___

Açıkalın, A. (1996). Çağdaş örgütlerde insan kaynağının personel yönetimi. 2. Baskı, Ankara: Önder Matbaacılık Ltd. Şti.
Akıncı Vural, Z. B. (2012). Kurum kültürü. 4. Baskı, İstanbul: İletişim Yayıncılık.
Akoğlan Kozak, M., & Dalkıranoğlu, T. (2013). Mezun öğrencilerin kariyer algılamaları: Anadolu üniversitesi örneği. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(1), 41-52.
Aktan, C. C. (2006). Kurumsal Yönetim. İçinde C. C. Aktan (ed.), Kurumsal Şirket Yönetimi İyi Şirket Yönetimi İçin Kurallar ve Kurumlar (ss.1-35). Ankara: Onuray Yayınları.
Akyüz, Ö. F. (2006). Değişim rüzgarında stratejik insan kaynakları planlaması. 2. Baskı, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Alacaklıoğlu, H. (2009). Kurumsal yönetim ve aile şirketleri. İstanbul: Matsis Matbaa Hizmetleri A.Ş.
Armstrong, M. (2002). Strategic human resource management: A Guide To Action. 2. Edition, London: Kogan Page Limited.
Ateş, M. R. (2006). Şirket doktoru. Y. Turan (Ed.), İstanbul: Hayat Yayıncılık. Ateş, Ö. (2003). Aile şirketlerinde değişim ve süreklilik anlayışı. Ankara Üniversitesi, Doktora Tezi, Ankara. Ayan, F. (2012). İnsan kaynakları yönetimi. 2. Baskı, İzmir: İlya İzmir Yayınevi. Aygün, D. (2010). Aile işletmelerinde personel temin ve seçim sürecinin incelenmesi ve keşfedici bir araştırma.
İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Berber, A. (2016). 100 Yıl öncesine bir yolculuk: ‘’Genel ve Endüstriyel Yönetim’’ ve Fransa’da Fayolizm- Taylorizm Kutuplaşması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, Cilt: 45, Özel Sayı, 118-132.
Bilgin, L. (2008). Personel bulma ve seçme. İçinde R. Geylan (Ed.), İnsan kaynakları yönetimi. 2. Baskı, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Büyükhelvacıgil, M. (2010). Aile şirketlerinde kurumsallaşma ve aile anayasası. İzmir: Meta Yayınları.
Cayer, N. J. (2004). Public personnel administration. 4. Edition, Canada: Wadsworth.
Çalışkan, A. (2010). Yeni mezun hemşirelerde iş doyumu tükenmişlik ve gerçeklik şokunun incelenmesi. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Çam, S. (2011). İşletmelerde insan kaynakları planlaması Turquality ve IIP Uyumlu. İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Çapraz, K. (2015). Dış ticaret firmalarında işgören seçim süreci etkinliğinin değerlendirilmesi: Sakarya Örneği. Sakarya Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya.
Çetin, C., Arslan, M. L., & Dinç, E. (2014). İnsan kaynakları yönetimi. 3. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Çetin, C., & Arslan, M. L. (2016). Mülakat teori, süreç ve ilkeler. 2. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
Çetin, M. (2012). İşe alım ile yetkinlik arasındaki ilişkiye yönelik bir araştırma. Bilecik Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Bilecik.
Çınar, Z. (2012). İş etiğinin insan kaynakları temin ve seçim sürecindeki önemi ve bir araştırma. İstanbul Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Demir, K. (2010). Stajyerlik kavramının insan kaynakları yönetiminin eğitim ve geliştirme işleviyle ilgisi ve bir araştırma. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Düzakın, E., & Yılmaz, Ö. (2009). İşletme mezunlarının iş hayatındaki yeri ve işletme eğitimi: 1000 büyük sanayi kuruluşunun işletme mezunlarından beklentileri üzerine araştırma. Ç.Ü Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), s. 149-164.
Düzgün, M. S. (2010). Geleneksel aile işletmelerinde kültürel değişim ve bir aile işletmesi örneği. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Erarslan, D. (2011). İşe alım sürecinde iç kaynaklardan yararlanma politikası ve örgüte bağlılık ilişkisinin incelenmesine yönelik bir araştırma. Marmara Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Erdoğmuş, N. (2007). Aile işletmeleri: Yönetim devri ve ikinci kuşağın yetiştirilmesi. 2. Baskı, İstanbul: İgiad Yayınları.
Ergin, C. (2002). İnsan kaynakları yönetimi psikolojik bir yaklaşım, İş ve Yönetim Serisi 11. 2. Baskı, Ankara: Academyplus Yayınevi.
Fındıkçı, İ. (2007). Aile şirketlerinde yönetim ve kurumsallaşma. 2. Baskı, İstanbul: Alfa Yayınları.
Finnigan, J. (1995). The right people in the right jobs (Doğru İşe Doğru Eleman). (Çev. M. Kılıç). İstanbul: Rota Yayın.
Gürbüz, A.O., & Ergincan, Y. (2004). Kurumsal yönetim: Türkiye’deki durumu ve geliştirilmesine yönelik öneriler. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
Kabaş, M. (2012). İşe alım sürecinin etkinliğinin performans değerlendirme sistemi ile ölçülmesi. Galatasaray Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Kızıloğlu, S. D. (2011). İnsan kaynakları yönetiminde işe alım. Bahçeşehir Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Kocabacak, A. (2011). İnsan kaynakları seçme ve yerleştirme süreci açısından kişilik boyutları ile çalışan performansı ilişkisi: İlaç sektöründe psikoteknik boyutta bir uygulama. Selçuk Üniversitesi, Doktora Tezi, Konya.
Mumcuk, A. (2016). Aile şirketlerinin kurumsallaşmasında insan kaynaklarının rolü: konya ili matbaa sektöründeki aile şirketlerinde bir alan araştırması. Nişantaşı Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
Öntaş, T. (2012). Eğitimde insan kaynakları yönetimi ve personel seçimi. ODTÜ Uygulamalı Eğitim Kongresi, Ankara. https://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/32396583/EGITIMDE_INSAN_KAYNAKLARI_Y ONETIMI_VE_PERSONEL_SECIMI.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires =1510592055&Signature=xbtsVT1FF%2FNowf625hX1oO%2BAvFo%3D&response-content- disposition=inline%3B%20filename%3DEGITIMDE_INSAN_KAYNAKLARI_YONETIMI_VE_PE.pd f
Özbek, S. (2014). Mesleksizlik kapsamında diplomalı işsizlik ve sosyo-ekonomik etkileri. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale.
Özdemir, Y. (2017). İşe alım süreç kavram, Uygulama. Sakarya: Sakarya Yayıncılık.
Sabuncuoğlu, Z. (2005). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalı. 2. Baskı, İstanbul: Alfa Aktüel Yayınları.
Serttaş, A. (2014). Mülakat teknikleri iletişim, özgeçmiş hazırlama ve beden dili ipuçları. 2. Baskı, Bursa: Ekin Yayınevi.
Tahiroğlu, F. (2002). Düşünceden sonuca insan kaynakları yönetimi. Figen Tahiroğlu (Ed.), İstanbul: Hayat Yayıncılık.
Tekatan, İ. (2016). Aile işletmelerinde nesiller arası liderlik çatışması ve nesiller arası yönetim devri. Yaşar Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
Tosun, S. (2013). Aile işletmelerinde kurumsallaşma ve kurumsallaşmanın sürdürülebilirliğe etkisi: Antalya ili yörükoğlu aile işletmesi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi, Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
Tuncer, D., Ayhan, D. Y., & Varoğlu, D. (2007). Genel işletmecilik bilgileri. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Ural, A. (2004). Aile şirketlerinde ‘kurumsallaşma’ sendromu. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ünsalan, E., & Şimşeker, B. (2014). Meslek yüksekokulları için insan kaynakları yönetimi. 5. Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık.
Yılmaz, C. (2010). İnsan kaynakları yönetim. İstanbul: Etap Yayınevi.
Yüksel, Ö. (2007). İnsan kaynakları yönetimi. 6. Baskı, Ankara: Gazi Kitabevi. İŞKUR (2017). İŞKUR’a Neden Kayıt tr/%C4%B0%C5%9EKURKariyer/%C4%B0%C5%9EKURaNedenKay%C4%B1tOlmal%C4%B1y%C4 %B1m.aspx, Erişim Tarihi: 11.11.2017 Olmalıyım?.
http://www.iskur.gov.tr/tr- Karakaş, E. İ. (2016). İK
profesyonelleri için işe alım testleri, 31.07.2016
https://emreinanckarakas.wordpress.com/2016/07/31/ik-profesyonelleri-icin-ise-alim-testleri/
Tarihi: 15.09.2017 Erişim Kaplan, P. (2015). CEO’lardan
iş bulma rehberi , 07.07.2015, http://www.haberturk.com/yazi
dizisi/haber/1065836-ceolardan-is-bulma-rehberi, Erişim Tarihi: 11.11.2017
SPK. (2011). Kurumsal yönetim ilkeleri kurumsal yönetim ilkelerinin belirlenmesine ve uygulanmasına ilişkin Tebliğ. Seri IV No:56. Erişim Tarihi: 14.11.2017 http://www.spk.gov.tr/Sayfa/Dosya/66 TDK. (2017). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a075b40b5df98.063024 75, Erişim Tarihi: 11.11.2017