YEŞİL PAZARLAMA KAPSAMINDA ÇEVREYE DUYARLI ÜRÜNLERİN SATIN ALMA EĞİLİMLERİ: LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM EĞİTİMİ ALAN ÖĞRENCİLER ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Günümüzde pazarlama faaliyetlerinin her aşamasında çevresel unsurların dikkate alındığı bir anlayış gelişmeye başlamıştır. Bu anlayışın özellikle öğrencilerde oluşması onların hem tüketici olarak hem de geleceğin işletme yönetici adayı konumunda bulunmaları açısından oldukça önemlidir. Bu kapsamda araştırmanın amacı, turizm eğitimi alan öğrencilerin, çevreye duyarlı ürünleri satın alma eğilimlerini belirlemek ve öğrencilerin demografik özellikleri ile çevreye duyarlı ürünleri satın alma eğilimleri arasında bir farklılık olup olmadığını tespit etmektir. Araştırma, turizm eğitimi alan 400 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Elde edilen analiz sonuçlarına göre, turizm eğitimi alan öğrencilerin büyük bir çoğunluğunun çevreye duyarlı ürün konusunda bilgi sahibi olduğu ve çevreye duyarlı ürünleri satın aldıkları belirlenmiştir. Diğer yandan öğrencilerin, yaşları ve geldikleri bölge itibari ile çevreye duyarlı ürünleri satın alma eğilimlerinin farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yeşil Pazarlama, Yeşil Ürünler, Turizm Öğrencileri

THE TENDENCY TO PURCHASE ENVIRONMENTALLY SENSETIVE PRODUCTS WITHIN THE SCOPE OF GREEN MARKETING: A RESEARCH ON STUDENTS STUDYING TOURISM EDUCATION AT UNDERGRADUATE LEVEL

An understanding that environmental factors are taken into consideration at every stage of marketing activities has begun to develop. It is very important that this understanding occurs especially in students in terms of being both a consumer and a future business manager candidate. Within this context, the aim of the research is to determine the tendency of the students studying tourism to purchase environmentally sensitive products and to specify whether there is a difference between the demographic characteristics of students and their tendency to purchase environmentally sensitive products. The research was conducted on 400 students studying tourism. According to the results of the analysis obtained, it was determined that a large majority of students studying tourism had knowledge about environmentally sensitive products and purchased environmentally sensitive products. On the other hand, it has been determined that students tend to purchase environmentally sensitive products by age and their hometown

Keywords:

Green Marketing, Green Products, Tourism Students,

PDF

___

Armağan, E., & Karatürk, H. E. (2014). Yeşil pazarlama faaliyetleri çerçevesinde aydın bölgesindeki tüketicilerin çevreye duyarlı ürünleri kullanma eğilimlerini belirlemeye yönelik bir araştırma. Organizasyon ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 6 (1), 1-17.
Ay, C., & Ecevit, Z. (2005). Çevre bilinçli tüketiciler. Akdeniz İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 10, 238-263.
Ayyıldız, H., & Genç, K.Y. (2008). Çevreye duyarlı pazarlama: Üniversite öğrencilerinin çevreye duyarlı pazarlama uygulamaları ile ilgili tutum ve davranışları üzerine bir araştırma. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 505-527.
Chamorro, A., & Tomas M. B. (2006). Green marketing philosophy: a study of spanish firms with eco-labels. Corporate Social Responsibility and Environmental Management,13(1), 11-24.
Chamorro, A., Sergio R., & Francisco J. M. (2007). Characteristics of research on green marketing. Business Strategy http://www3.interscience.wiley.com/cgibin/fulltext/114204445/PDFSTART Environment Bus. Strat. Env. Erişim tarihi: Ağustos, 2007
Crane, A. (2000). Facing the blacklash: green marketing and strategic reorientation in the 1990s. Journal of Strategic Marketing, 8, 277-296.
Çabuk, S., Nakıboğlu, B., & Keleş, C. (2008). Tüketicilerin yeşil (ürün) satın alma davranışlarının sosyo- demografik değişkenler açısından incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 85-102.
D’ Souza, C., Mehdi T., & EterLamb, R. P. (2006). Green decisions:demographics and consumer understanding of environmental labels. International Journal of Consumer Studies, 31(14), 371-376.
Demirbaş, M.A. (1999). Yeşil pazarlama (green marketing) ve tüketicinin yeşil pazarlamaya yaklaşımı. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Diamantopoulos, A., Bodo, B. S., Rudolf R. S., & Greg M. B. (2003). Can socio-demographics still play a role in profiling green consumers? A review of the evidence and an empirical ınvestigation. Journal Business Research, 56(6), 465-480.
Dunlap, R., & Scarc, R. (1991). The polls-poll trends: environmental problems and protection. Public Opinion Quarterly, 55, 651-658.
Fisher, A. (1990). What consumers want in the 1990’s, Fortune, 121, 108-112.
Genç, K. Y., & Ayyıldız, H. (2006). KOBİ’lerde yeşil pazarlama uygulamaları. 3.KOBİ’ler ve Verimlilik Kongresi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.
Gilg, A., Stewart B., & Nicholas, F. (2005). Green consumption or sustainable lifestyles? Identifying the sustainable consumer. Futures, 37, 481-504.
Jain, S. K., & Gurmeet, K. (2004). Green marketing: an attitudinal and behavioural analysis of Indian consumers. Global Business Review, 5(2), 187-205.
Karna, J. (2003). Environmental marketing strategy and its implementation in forest industries. Yayımlanmış Doktora Tezi, Helsinki: Univesirty of Helsinki Department of Forest Economics.
Kinoti, M. (2011). Green marketing intervention strategies and sustainable development: A conceptual pape. International Journal of Business and Social Science, 2(23), 263-273.
Koçoğlu, C. M., & Aksoy, R. (2017). Demografik değişkenlerin kurumsal sosyal sorumluluk algısı üzerindeki etkilerine yönelik bir araştırma. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(1) 89-116.
lkibay, S. (2001). Yeşil pazarlama faaliyetlerine üniversite öğrencilerinin ilgisi üzerine bir araştırma. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 4, 76-93. Mandese, J. (1991). New study finds green confusion, advertising age, October 21.
Nakıboğlu, M.A.B. (2003). Çevreci pazarlama anlayışı ve tüketicilerin çevreci tutumlarının tüketici davranışları üzerindeki etkisi ile ilgili bir uygulama.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Adana.
Newell, S. J., & Corliss L. G. (1997). Racial differences in consumer environmental concern. The Journal of Consumer Affairs, 31(1), 53-69.
Nunnally, J. C., & Bernstein, I.H. (1994). Psychometric theory. third edition, New Jersey: Mcgraw-Hill Inc.
Ottman, J. (1998). Green marketing and opportunities for the new marketing age. s.77, Lincolnwood: NTC Business Books.
Önce, G., & Mehmet M. (2002). Ekolojik ürünlere karşı tüketici davranışlarının incelenmesi. 21. Yüzyılın Pazarlama Paradigması Bildiriler Kitabı (79-93).
Polonsky, M. J. (1994). An introduction to green marketing. Electronic Green Journal, 1(2).
Roberts, J. A., & Donald R. B. (1997). Explaning the subtle relationship between environmental concern and
ecologically conscious consumer behavior. Journal of Business Research, 40(1), 79-89.
Roberts, J.A., (1996). Green consumers in the 1990’s: profile and ımplications for the advertising. Journal of Business Research, 36(3), 217-231.
Samdahl, D. M., & Robertson, R. (1989). Social determinants of environmental concern: specification and test of the mode. Environment and Behavior, 21(1).
Selahattin Y. (2009). Yeşil pazarlama kapsamında Karadeniz Teknik Üniversitesi öğrencilerinin çevreye duyarlı ürünleri kullanma eğilimlerinin incelenmesine yönelik bir araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, Trabzon.
Shen, J., & Saijo, T. (2008). Reexamining the relations between socio-demographic characteristics and individual environmental concern: evidence from shanghai data. Journal of Environmental Psychology, 28(1), 42-50.
Soonthonsmai, V. (2001). Predicting intention and behavior to purchase environmentally sound or green products among thai consumers: An application of the theoryof reasoned action. Doktora Tezi, The Wayne Huizenga Graduate School of Business and Entrepreneurship Nova Southeastern University.
Straughan, R. D., & Roberts, J. A. (1999). Environmental segmentation alternatives: a look at green consumer behavior in the new millennium. Journal of Consumer Marketing, 16(6): 558-575.
Şua, E. (2012). Yeşil pazarlama ve tüketicileri çevre dostu ürünleri kullanma eğilimleri.Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Aydın Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Anabilim Dalı, İstanbul.
Tilikidou, I., & Antonia D. (2001). Utilization of selected demographics and psychographics in understanding recycling behavioura focus on materialism. GMI 34.
Uydacı, M. (2002). Yeşil pazarlama-iş ahlakı ve çevresellik açısından yaklaşımlar. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
Varinli İ. (2008). Pazarlamada yeni yaklaşımlar. Ankara: Detay Yayıncılık.
Yılmaz, A. M., Aktuğ, P., & Göbekli, İ. (2002). Ortaöğretim ve üniversite öğrencilerinin çevre ve çevre kavramları ve sorunları konusundaki bilgileri ve öneriler. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 156-162.
Zimmer, M.R., & Stafford, T. F. (1994). Green issues: dimensions of environmental concern. Journal of Business Research, 30(1), 63-74.