TÜRKÇEYİ YABANCI DİL OLARAK ÖĞRENENLERİN YAZILI ANLATIMLARINDAKİ SÖZCÜKLERİN KULLANIM YAYGINLIĞI VE SÖZCÜKLERİN SEVİYELERE DAĞILIMI

Dil öğretiminde yer verilmesi gereken ilk sözcüklerin bireylerin yaşamında birinci derece önemli olan sözcükler olduğu söylenebilir. Bu sözcükler de dilde ve iletişimde en sık ve yaygın olarak kullanılan sözcükleri oluşturmaktadır. Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin sözlü ya da yazılı anlatımlarındaki sözcüklerin kullanım yaygınlığını incelemek ile öğrenenlerin ihtiyaç duyduğu sözcükler daha iyi fark edilebilir; Türkçenin yabancı dil olarak öğretimine ve öğretim materyallerine yönelik sözcük seçimleri daha geçerli ve güvenilir bir biçimde yapılabilir. Buradan hareketle çalışmada, A1 seviyesinden C1 seviyesinin sonuna kadar Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazılı anlatımlarında yer alan sözcüklerin kullanım yaygınlığını ve bu sözcüklerin dil seviyelerine dağılımını incelemek amaçlanmıştır. Bu amaç temelinde çalışmada olgubilim (fenemoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Ankara ve İstanbul üniversitelerinin Türkçe öğretim merkezlerinde, A1 seviyesinin başından C1 seviyesinin sonuna kadar Yeni Hitit ve İstanbul Yabancılar İçin Türkçe Ders Kitapları aracılığıyla Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen 25 öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak açık uçlu sorulardan oluşan yazılı metin kâğıtlarından yararlanılmıştır. İçerik analiziyle elde edilen veriler sonucunda Türkçeyi yabancı dil olarak A1 seviyesinden C1 seviyesinin sonuna kadar öğrenenlerin yazılı anlatımlarındaki sözcüklerin yaygınlığına ve sözcüklerin seviyelere dağılımına ulaşılmıştır.

___

  • AÇIK, F. (2013). Dil Politikaları Bağlamında Türkçenin Öğretimi. Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (Editör: M. Durmuş ve A. Okur) (s. 483-492). Ankara: Grafiker Yayınları.ARSLAN, N. (2014). Yabancılara Türkçe Öğretimi Ders Kitaplarında Söz Varlığı Unsurlarının İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.ARSLAN, N. ve DURUKAN, E. (2014). Yabancılara Türkçe Öğretimi Ders Kitaplarında Söz Varlığı Unsurlarının İncelenmesi. International Journal of Language Academy, 2(4), 247-265.AŞIK, U. (2007). Yabancılar İçin Temel Türkçe Sözcük Varlığının Oluşturulması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.AYDIN, M. (2015). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Kullanılan Ders ve Okuma Kitaplarındaki Kelime Sıklığı ve Seviyelere Göre Sözcük Hazinesi Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.BAĞCI, H. ve BAŞAR, U. (2013). Yazma Öğretimi. Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı (Editör: M. Durmuş ve A. Okur) (s. 309-331). Ankara: Grafiker Yayınları.BAŞ, B. (2011). Söz Varlığı ile İlgili Çalışmalarda Kullanılacak Ölçütler. TÜBAR, XXIX, 27-61.BOYLU, E. ve ÇAL, P. (2017). Suriyeli Mültecilerin Türkçe Kursuna Başlamadan Önceki Söz Varlığı Durumları. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6(1), 68-94. BOZKURT, B. (2015). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Orta Seviye (B1-B2 Düzeyi) Hedef Sözcük Belirleme Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.ÇELİK, S. (2014). Yabancı Dil Olarak Almanca ve Türkçe Öğretimi A1 ve A2 Seviyesindeki Ders Kitaplarında Kullanılan Söz Varlığının Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.DANİLOVİĆ, J. R. ve GRUJİĆ, T. S. (2014). Vocabulary Growth At Tertıary Level:How Much Progress Can Serbıan Efl Learnersmake In A Year. Зборник Института за педагошка истраживањаГодина, 46, 200-218.DEMİREL, Ö. (2012). Yabancı Dil Öğretimi. Ankara: Pegem Akademi.Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi Öğrenim, Öğretim ve Değerlendirme (2013). Frankfurt / Main, Almanya: Telc GmbH.GÜNAY, V. D. (2007). Sözcükbilime Giriş. İstanbul: Multilingual Yayınları.GÜZEL, A. ve BARIN, E. (2013). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi. Ankara: Akçağ Yayınları.İNCE, B. (2013). Yabancı Dil Öğretiminin Temel ve Genel İlkeleri. Yabancılara Türkçe Öğretimi El Kitabı. (Editör: M. Durmuş ve A. Okur) (s. 143-156). Ankara: Grafiker Yayınları.KALFA, M. (2013). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Sözlü Kültür Unsurlarının Kullanımı. Millî Folklor, 25(97), 167-177.KARADAĞ, Ö. (2005). İlköğretim I. Kademe Öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.KURUDAYIOĞLU, M. (2005). İlköğretim II. Kademe Öğrencilerinin Kelime Hazinesi Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.LAUFER, B. (1998). The Development of Passive and Active Vocabulary: Same or Different? Ap¬plied Linguistics, 19, 255–271.OKUR, A. (2013). Yaşam Boyu Okuma İçin Okuma Öğretimi. Yaşam Boyu Okuma Eğitimi (Editör: A. Okur) (s. 1-45). Ankara: Pegem Akademi.ÖZTÜRK, M. (2012). Vocabulary Growth of The Advanced EFL Learner. Language Learning Journal, DOI: 10.1080/09571736.2012.707053 (ifirst article).ŞİMŞEK, N. D. (2015). Yabancılara Türkçe Öğretimi Ders Kitaplarındaki Metinlerin İlişkisel Söz Varlığı Açısından Değerlendirilmesi. International Journal of Science Culture and Sport (IntJSCS), (Special Issue 3), 809-827.TUNÇEL, H. (2011). Yabancılara Türkçe Öğretiminde Sözlü Türkçenin Kelime Sıklığı ve Yaygınlığını Belirleme Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale: Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.VANDEWALLE, J. (1999). Pratik Türkçe Öğretiminde Karşılaşılan Bazı Sorunlar ve Çözümleri. A. Ü. Tömer Dil Dergisi(82).YILDIRIM, A ve ŞİMŞEK, H. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.ZHONG, H. ve HİRSH, D. (2009). Vocabulary Growth in An English As A Foreign Language Context. University of Sydney Papers in TESOL, 4, 85-113.