OKULLARDA SOSYAL SERMAYE ÖLÇEĞİ: BİR ÖLÇEK GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Bu araştırmada öğretmenlerin okullardaki sosyal sermayeye ilişkin algılarını belirlemek amacıyla geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı geliştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, 2016-2017 eğitim öğretim yılında Ankara İli Yenimahalle İlçesi’nde görev yapmakta olan 250 lise öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmanın kapsam geçerliliği için uzman görüşlerinden yararlanılmıştır. Araştırmanın yapı geçerliği için uygulanan Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) sonucunda ölçeğin açıklamış olduğu varyans%64.83 olarak saptanmış ve 5 faktörden oluşan bir yapı elde edilmiştir. AFA sonuçlarını doğrulamak amacıyla yapılan Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) sonuçlarına göre 5 faktörlü yapının uyum indekslerinin iyi düzeyde olduğu tespit edilmiştir. Diğer taraftan okullarda sosyal sermaye ölçeğinin güvenirlik analizi için Cronbach Alfa katsayısından yararlanılmış, ölçek maddelerinin ayırt ediciliği için ise düzeltilmiş madde toplam korelasyonları incelenmiş ve ölçeğin güvenilir ölçme aracı olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak okullarda sosyal sermaye ölçeğinin geçerli ve güvenilir bir ölme aracı olduğu ifade edilebilir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal sermaye, sosyal ağlar, okullar

PDF

___

Adler, P. S. ve Kwon, S. W. (2002). Socialcapital: Prospectsfor a newconcept. Academy of Management Review,27(1), 17-40.
Balcı, A. (2013). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler (10. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Bullen, P. andOnyx, J. (2000). Measuringsocialcapital in fivecommunities. Journalof AppliedBehaviorScience, 36(1), 23-42.
Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Pegem Akademi.
Catts, R. ve Ozga, J. (2005). What is socialcapitaland how might it be used in Scotland'sschools? CentreforEducationalSociology, 36-39.
Cohen, D. ve Prusak, L. (2001). Kavrayamadığımız zenginlik kuruluşların sosyal sermayesi (Çev. A. Kardam). İstanbul: Mess Yayınları.
Coleman, J. S. (1988). Socialcapital in thecreation of humancapital. AmericanJournal of Sociology, 95-120.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
Ekinci, A. (2008). Genel liselerdeki sosyal sermaye düzeyinin ÖSS başarısına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Elâzığ: Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ersözlü,A. (2008).Sosyalsermayeninortaöğretimkurumlarındagörev yapanöğretmenlerinişdoyumunaetkisi.Tokatiliörneği. Yayımlanmamış YüksekLisansTezi,Elâzığ: Fırat Üniversitesi Sosyal BilimlerEnstitüsü.
Fukuyama, F. (2005). Güven: sosyal erdemler ve refahın yaratılması(Çev. L. Cinemre). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
Galindo,C.,Sanders,M. veAbel,Y.(2017).Transformingeducationalexperiencesinlow-incomecommunities:aqualitativecasestudyofsocialcapitalinafull-servicecommunityschool.AmericanEducationalResearchJournal,54(1),140-163.
Hanifan,L.J.(1916).Theruralschoolcommunitycenter.TheAnnalsoftheAmericanAcademy of PoliticalandSocialScience,67, 130-138.
Harriss,J.veDeRenzio,P.(1997).Missinglink oranalyticallymissing?Theconceptof socialcapital.Journal of InternationalDevelopment,9(7),919-937.
Jöreskog, K., G. veSörbom, D. (2000). LISREL 8: New statisticalfeatures. Scientific Software International.
Kahraman,M. veSummak,M.S.(2016).Öğretmenlerinpsikolojiksermayeleriningeliştirilmesineyönelikbirkarmayöntemaraştırması.AkademikSosyalAraştırmalar Dergisi, 26, 482-504.
Meier,A.(1999).Socialcapitalandschoolachievementamongadolescents.CenterforDemographyandEcology,University of Wisconsin-Madison.
Moolenaar, N., M., Daly, A. J. veSleegers, P. J. (2011). Tieswithpotential: Social network structureandinnovativeclimate in Dutchschools. TeachersCollegeRecord,113(9), 1983-2017.
Nahapiet, J. ve Ghoshal, S. (1998). Socialcapital, intellectualcapital, andtheorganizationaladvantage. Academy of Management Review,23(2), 242-266.
Plagens, G.K. (2011).Socialcapitalandeducation:Implicationsforstudentandschoolperformance.EducationandCulture,27(1), 40-64.
Putnam, R. D. (1995). Bowling alone: America'sdecliningsocialcapital. Journal of Democracy,6(1), 65-78.
Rice J. K. veCroninger, R.G. (2005). Resource generation, reallocation, ordepletion: An analysis of ımpact of reconstitution on schoolcapacity. LeadershipandPolicy in Schools, 4(2), 73-103.
Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: Temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3(6), 49-74.
Takakura,M.,Hamabata,Y.,Ueji,M. veKurihara,A.(2014).Measurementofsocialcapitalatschoolandneighborhoodamongyoungpeople.JapanAssociationSchool Health, 10(1), 1-8.
Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: Kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi,8(4), 556-573.
Woolcock,M.(2001).Theplaceofsocialcapitalinunderstandingsocialandeconomicoutcomes.CanadianJournal of PolicyResearch,2(1), 11-17.