Yazma eserlerde yazımla ilgili sorunlar söz konusu olabilmektedir. Yazıcıların birtakım kelimeleri yanlış, eksik veya fazladan yazması her zaman mümkündür. Filoloji ile uğraşan araştırmacının işlerinden biri de yazma eserlerdeki yazım karışıklıklarını tespit ederek metnin okunma sorunlarını çözmek ve doğru okuma şeklini ortaya koymaktır. Ancak bu konu son derecede dikkat ve özveri ister. Aksi durumda metindeki yazım yanlışları araştırmacıyı yanlış okumalara götürür. Bu nedenle araştırmacının sadece önündeki kelimeyi, ibareyi veya cümleyi incelemesi üzerinde kafa yorması yeterli değildir. Araştırmacının metnin neresinde hangi konuların anlatıldığını, yani bağlamı iyi bilmesi, metnin doğru okunması ve yorumlanması için son derece önemlidir. Bunu tamamlayan veya destekleyen diğer önemli bir nokta ise araştırmacının hangi kelimelerin metnin neresinde ve hangi anlamlarda kullanılmış olduğunu bilmesi, yani eserin diline hâkim olmasıdır.

On the manuscripts, problems with the orthography may come into question. It is always probable for the scribals to write some words incorrectly, deficiently or affluently. One of the occupations of the researchers dealing with Philology is to solve the reading problems of the text identifying the miswritings on the manuscripts and to put forward the correct way of reading. However this requires an uttermost caution and self- abnegation. Otherwise, the miswritings on the text lead the researcher to misreadings. Therefore, the reasearcher’s preoccupying him/herself with a focus only on the word, expression or the sentence in question is not adequate. It is of vital importance for the correct reading and interpretation of the text that the researcher knows what issues are discussed where in the text, that is context. Another significant point which is completing or supporting this is that the researcher knows which words are where and used in what sense in the text, that is to have a command of the text’s language.