Ünlü Azerbaycan aydını ve ilk tarihçisi Abbaskulu Ağa Bakıhanov tarih hakkında “Kendi tarihini bilmeyen bir insan yolu belli olmayan bir çöle düşmüş insan gibidir. O yolun önünü ve sonunu bilmediği için hiç bir yere varamaz” demiştir. Gerçekten de böyle. Her bir millet, milli yolunun nerden başlayıp nereye vardığını bilmeli ki, bir yere ulaşabilsin. Dünyada farklı ırklar vardır ve bu ırklara dahil olan milletler ortak dil, kültür, tarih, coğrafya ve din etrafında birleşirler. Bu yüzden bir ırka sahip olan halklar önce kendilerini bilmeli ve diğer halklarla yakınlıklarını etno-psikolojik açıdan anlamalıdırlar. Uzak Asya’dan Akdeniz’e kadar uzanan büyük coğrafi alanı kapsayan türk halklarının da ortak bir tarihi, kültürü, dili, haritası vs. vardır ve bunun öğrenilmesi şarttır. Neden dünyada büyük etkiler doğurmuş bir ırkın ortak tarih kitabı olmasın? Türk halkları tarih boyunca fetihler yapmış ve komşu halklara adaletli bir yaklaşımla onları himayesine alarak, barış ve huzur içinde yaşamalarına neden olmuştur. Bu yüzdende sürekli savaşlar yapmışlar ve eğitime pek önem vermemişlerdir. Bu yüzden ilk çağdan orta çağa kadarki büyük bir devirde türklerin tarihini çin, fars, arap, slavyan, rum, alman ve başka yabancı halkların yazı ve folkloründen öğreniyoruz. Orta çağdan yeni çağa kadarki bir dönemde ise türk tarihini türk asılı yazarların ya bilim dili olan arapça, ya da edebi dil olan farsça yazdıkları kitaplardan okumaktayız. Fakat 19.yüzyılın ikinci yarısından sonra Turancılık, Türkçülük ideolojilerinin ortaya çıkıp gelişmesi ile yeni bir dönem başladı. Ali Bey Hüseyinzade Turan, İsmayıl Gaspıralı, Ziya Gökalp, Yusuf Akçura, Zeki Velidi Togan, Ahmet Ağaoğlu, Mehmet Emin Yurdakul, Mehmet Emin Resulzade, Sadri Arsal Oğuz gibi ünlü şahsiyetler büyük araştırmalar yapmışlardır. Onların türk tarihi için değeri bilinmeyen kitapları, bastıkları dergiler türk dünyasının birliğine, ortak tarih ve kültürün meydana gelmesine yön vermiştirler. Fakat 20.yüzyılda Türk toprakları üzerinde hakim olan sözde kosmopolit düşünceye sahip ırkçı Rusya Sovyeti, İran şahlığı, Çin Halk Cumhuriyeti gibi sömürgeci devletler türklerin milli kimliklerinin gelişmesini her açıdan engellemiştirler. Turan ve Türkçü gibi düşünceler sadece rejimlerin dağılması, bununla bir kaç türk cumhuriyetinin bağımsızlık kazanması ve milli haklar alması ile Turancılık fikri yeniden ortaya çıkarak günümüze kadar güncelliğini korumuştur. Bütün bunlar gösteriyor ki, türk halklarını birleştiren bir sıra milli unsurlar genelde bizim etno-psikolojimizi kapsar. Bu psikolojiyi daha da geliştirmek ve Türk halklarının ortak bir noktada toplanması günümüzün en önemli amacıdır. Çünkü çağımızda dünyanın siyasi durumunda bütün ülkeleri göz önünde bulundurursak hepsinin milli kimliklerini belirleyen çeşitli siyasi-ekonomik teşkilatlarda birleştiğini görürüz. Neden biz Türkler böyle bir birliği daha da sağlamlaştırmayalım? Bunu elde etmenin ilk adımlarından biri ise tüm Türk Cumhuriyetlerinde ortak bir “Turan elleri tarihi” kitabının yazılmasıdır. Ortak bir çalışmanın sonucu olacak bu kitapta Türk gençliğine dünya türklerinin ilk yayıldığı yerler, arkeolojisi, kültürü, kurdukları imparatorluklar, büyük ve ya küçük devletleri, hanlıkları, beylikleri, onların siyasi tarihi, dil ve dinleri, şimdiki siyasi ekonomik durumları yer alacaktır. Her bir türk genci psikolojik olarak kendi halkını merak edecek ve araştıracaktır. Böyle bir kitabın yazılıp eğitime sunulması önemlidir. Hatta böyle bir kitap sadece okullarda değil üniversitelerde de kullanılmalıdır. Okullarda bu bilinci almış öğrenciler yetişkin bir birey olunca kendilerinin ne kadar büyük bir tarihe, kültüre ve aileye sahip olduklarını gururla kalp ve akıllarında taşıyıp kendi kardeş devlet ve milletine saygı ve sevgide bulunacaklardır. Hızla gelişen ve küreselleşen dünyada kardeşlerine sımsıkı bağlanıp dünya halklarında söz sahibi olacaklardır. Tüm dünya türklerinin birliği onların tarih, kültür ve dillerine sahip olmalarından geçer. Değerli okuyucum bu yüzden “Turan Elleri Tarihi” kitabının yazılıp eğitime sunulması gereklidir.