TAMAMLAYICI SAĞLIK SİGORTA KULLANICILARININ BİLGİ VE MEMNUNİYET DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ: ANKARA İLİNDE BİR UYGULAMA

Tamamlayıcı Sağlık Sigortası, Türkiye’de on yıldır sağlık harcamalarının bir kısmını finanse etmektedir. Bu süre sonucunda üç milyona yaklaşan nüfus için sınırlı bir kapsamda da olsa finansal koruma sağlamaktadır. Hızla gelişen bu enstrümanın sürdürülebilirliği birçok faktörle ilişkilidir. Bu çalışmada, bu faktörlerden olan, kullanıcı memnuniyet ve bilgi seviyelerinin demografik değişkenler ile olan ilişkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaca ulaşmak için, tamamlayıcı sağlık sigortası poliçesi sahibi bireyler arasından kolayda örneklem yoluyla seçilen 152 kişiye hazırlanan anket forumu uygulanmıştır. Anket soruları sıralama ölçme düzeyinde olduğu için hipotez testi olarak parametrik olmayan yöntemlerden Mann-Whitney U kullanılmıştır. Çalışmaya katılan bireylerden alınana veriler analiz edildiğinde, çalışma kapsamında yer alan tamamlayıcı sağlık sigortası ile ilgili yargıların bazı demografik değişkenlere göre farklar gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmaya katılan bireyler arasında erkek olanların kadınlara göre tamamlayıcı sağlık sigorta poliçesi hakkında bilgi seviyelerinin daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır. Benzer şekilde özel kesimde çalışanların kamu kesimi çalışanlarına göre tamamlayıcı sağlık sigorta poliçesi hakkında bilgi seviyelerinin daha yüksek olduğu sonucu ortaya çıkmıştır. Tamamlayıcı sağlık sigorta şirketlerinden alınan hizmetler için memnuniyet seviyeleri ile demografik değişkenler arasında herhangi anlamlı ilişkiye rastlanılmamıştır.

A STUDY OF KNOWLEDGE AND SATİSFACTİON LEVELS OF COMPLEMENTARY HEALTH INSURANCE USERS: AN APPLİCATİON İN ANKARA PROVİNCE

Complementary Health Insurance has been financing some of the health expenditures in Turkey for ten years. As a result of this period, the population approaching three million provides financial protection. The sustainability of this rapidly developing instrument is related to many factors. In this study, it was aimed to determine the relationship between user satisfaction and knowledge levels, which are among these factors, and demographic variables. In order to achieve this aim, a questionnaire prepared was applied to 152 people who were easily selected from among individuals who have supplemental health insurance policies. Mann-Whitney U, one of the non-parametric methods, was used as a hypothesis test because the survey questions were at the rank-measurement level. When the data obtained from the individuals participating in the study were analyzed, it was concluded that the judgments regarding complementary health insurance within the scope of the study differ according to some demographic variables. It has been revealed that among the individuals participating in the research, the level of knowledge about complementary health insurance policy is higher in men than in women. Similarly, it has been concluded that the level of knowledge of the private sector employees about the supplementary health insurance policy is higher than the public sector employees. No significant relationship was found between satisfaction levels and demographic variables for the services received from complementary health insurance companies.

___

  • KAYNAKÇA Alpar, R. (2011). Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistiksel Yöntemler. Ankara: Detay Yayıncılık.
  • Ateş, M. (2016). Sağlık Sistemleri. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
  • Atilla, İ. ve Gülay, A. (2022). Türkiye'de Genel Sağlık Sigortası'nın Sürdürülebilirliği İçin Zorunlu Tamamlayıcı Sağlık Sigortası Modeli Önerisi. Uygulamalı Bilimler Fakültesi Dergisi, 4(1), 17-40.
  • Başoğlu, B. (2021). Türkiye’de Tamamlayıcı Sağlık Sigortaları Prim Üretimi ve Özel Sağlık Sigortaları Sistemine Katkıları Açısından Değerlendirilmesi. Selçuk Ün. Sos. Bil. Ens. Dergisi, 46, 108-123.
  • Bloomberght (2022). 10.2022 tarihinde https://www.bloomberght.com/: https://www.bloomberght.com/tamamlayici-saglik-sigortasinda-hizli-artis-2315740 adresinden alındı
  • Çelik, Y. (2019). Sağlık Ekonomisi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Deloitte. (2015). Tamamlayıcı Özel Sağlık Sigortası Dünya Uygulamalarından Örneklerin İncelenmesi ve Türkiye için Öneriler Raporu. Deloitte.
  • Foubister, T., Thomson, S. Mossialos, E. & McGuire, A. (2006). Private Medical Insurance in the United Kingdom. WHO.
  • Manavgat, G. (2019). Sağlık Hizmetlerinde Finansman Mekanizmaları. A. Demirci, & G. Manavgat içinde, Sağlık Kurumları Yönetimi (s. 43-68). Ankara : Gazi Kitabevi.
  • Orhaner, E. (2006). Türkiye'de Sağlık Hizmetleri Finansmanı ve Genel Sağlık Sigortası. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 1-22.
  • Orhaner, E. (2018). Türkiye'de Sağlık Sigortacılığı. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Önder, M. E., Ersoy, E. ve Karacaoğlu, K. (2016). Sağlıkta Yeni Bir Finansman Yöntemi Olan Tamamlayıcı VE Destekleyici Sağlık Sigortası Hakkında Hastaların Bilgi ve Memnuniyet Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Uluslararası İşletme, Ekonomi ve Yönetim Perspektifleri Dergisi, 1(1), 23-36.
  • Özer, Ö., Gözlü, M., Karsavuran, S. ve Gözlü, K. (2014). TÜRKİYE SAĞLIK FİNANSMANINDA YENİ BİR ALTERNATİF: TAMAMLAYICI SAĞLIK SİGORTASI. Akademik Bakış Dergisi. 42.
  • Özgen Narcı, H., Şahin, İ. Ve Yıldırım, H. (2014). Financial catastrophe and poverty impacts of out-of-pocket health payments in Turkey. The European Journal of Health Economics, 16(3), 255-270.
  • Sekhri, N. & Savedoff, W. (2005). Private health insurance: implications for developing countries. Bulletin of the World Health Organization (s. 127-134). içinde World Health Organization.
  • Serdar, F., Kurtaran, A., Kurtaran, A. ve Çelik, M. (2021). Tamamlayıcı Sağlık Sigortasının Sürdürülebilirliği: Öğretim Elemanlarının Görüşlerinin Değerlendirilmesi. The Journal of International Scientific Researches, 6(2), 218-231.
  • Thomson, S. & Mossialos, E. (2010). Private Health Insurance and The Internal Market. E. Mossialos, G. Permanand, R. Baeten, & T. Hervey içinde, Health Systems Governance in Europe: The Role of European Union Law and Policy (s. 419-460). Cambiridge University Press.
  • Thomson, S., Foubister, T. & Mossialos, E. (2009). Financing health care in the European Union Challenges and policy responses. Copenhagen: World Health Organization European Observatory on Health Systems and Policies.
  • Tiryaki, D. ve Tatar, M. (2000). Sağlık sigortası: Teori ve Uygulama. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 5(4), 123-138.
  • Uygun, D. (2018). Sigortacılık / Özel ve Sosyal Sigorta. İstanbul: Umut Kitap.