Terörizm Hala Demokratik Bir Olgu mu?

Son dönemde terror üzerine yapılan çalışmaların çoğunluğu, terörizmin demokratik olmayan ülkelerden ziyade demokratik ülkelerde yaşandığını ortaya koymaktadır. Bu olguyu açıklamaya çalışan beş ana grup tanımlama bulunmaktadır: demokratik sistemlerin açıklığı, demokratik rekabetten kaynaklanan kurumsal baskılar, demokratik olmayan rejimlerdeki bilgilendirmeme sorunu, çok partili yapıların tıkanmaya neden olması ve terörizmin demokrasiler kaşısındaki baskıcı etkinliği. Bu çalışmaların büyük bir kısmı ne yazıkki 1997 sonrası dönemi incelemektedir. Bu çalışma 2010 yılında terörün demoratik ülkelerde daha fazla meydana gelip gelmediği incilenmektedir. Çalışma sonucunda terörrizmin demokrasilerde hala daha yaygın olmakla birlikte siyasa yapıcılarca genellikle “başarısız” ya da “aciz” devletler olarak nitelenen “anokrasi”lerde arttığı sonucuna ulaşılmıştır. Yazar bu artışın muhtemel nedeninin ABD’nin Irak ve Afganistan’ı işgali olduğunu iddia etmektedir. Çalışmada, anokrasilerde artan terörizmin terrör ve demokrasi üzerine yapılan geleneksel açıklamaları nasıl etkilediği konusunda da bir takım değerlendirmelerde bulunularak güncel anlayışımızın iyileşmesine yenlik bir takım önerilerde bulunulmaktadır.

Is Terrorism Still a Democratic Phenomenon?

In recent years, multiple studies have confirmed that terrorism occurs in democracies more often than in nondemocratic regimes. There are five primary groups of explanations for this phenomenon, including the openness of democratic systems, organizational pressures resulting from democratic competition, the problem of underreporting in authoritarian regimes, gridlock resulting from multiparty institutions, and the coercive effectiveness of terrorism against democracies. Most of these studies, however, examine the relationship only through 1997. In this article, I explore whether terrorism has continued to occur more in democratic countries through 2010. I find that while terrorism is still prevalent in democracies, it has increased in “anocracies,” countries that policymakers would often describe as “weak” or “failed” states. I offer a potential reason for this increase: the American-led occupations of Iraq and Afghanistan. I conclude by offering some insights into how the rise of terrorism in anocracies affects the typical explanations for terrorism and democracy, and I suggest a few ways to improve on our current understanding