ÖRGÜTSEL MUHALEFETİN ÖRGÜTSEL DEĞİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: HİZMET SEKTÖRÜ ÖRGÜTLERİNDE BİR ARAŞTIRMA

Küresel rekabetin hızlandığı ve örgütsel faaliyetlere ilişkin değişkenlerin sayısının ve etkilerinin daha yoğun bir şekilde yaşandığı günümüz şartlarında, ortalama her işletme ya da örgütün, yeni değişim aktörlerinin etkilerine karşı isabetli bir şekilde uyum sağlama zorunluluğu vardır. Açık bir sistem olma niteliğinde çalışmak durumunda olan işletme ya da örgütlerin, sürekli değişim halinde çeşitli kararların alınması esnasında, mevcut değişmelere karşı en etkili ve isabetli uyumu gösterecek kararların alınması ve uygulanması gerekmektedir. Teorik ve amprik birçok araştırma bulgularına göre, örgütsel değişim için en etkili ve isabetli değişim öngörüleri ve pratiği, bizzat örgütün kendi içindeki yönetsel ve örgütsel süreçler konusunda uzmanlaşmış olan “muhalif” çalışanlardan gelmektedir. Bu çalışmada, Denizli’de hizmet sektörü firmalarında çalışmakta olan çalışanların görüşlerine dayalı olarak örgütsel muhalefet ile örgütsel değişim arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu kapsamda Denizli ili merkez ilçelerinde faaliyet gösteren firmalarda çalışan 210 çalışanın görüşüne başvurulmuştur. Araştırmada, öncelikle katılımcıların örgütsel muhalefet ve örgütsel değişimin ne düzeyde olduğu sorusuna cevap aranmıştır. 

___

  • Ayverdi, İ. (2006). Asırlar Boyu Tarihi Seyri İçinde Misalli Büyük Türkçe Sözlük, 2. Cilt, Kubbealtı Lugatı, Kubbealtı Neşriyat, İstanbul.
  • Balcı, A. (2002). Etkili Okul: Okul Geliştirme, Kuram, Uygulama ve Araştırma, 3. Baskı, Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara.
  • Bilgiseven, A. K. (1989). Sosyal İlimler Metodolojisi, 3. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.
  • Bingül, B. (2006). Study to Investigate The Relationship Between Crises and Openess to Change in Organizations, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Graham, J. W. (1986). “Principled Organizational Dissent: A Theoretical Essay”, Research in Organizational Behavior, 8, 1-52.
  • Grant, A. ve Grant, G. (2015). Yaratıcılığı Kim Öldürdü, (Çev. Çetin Soy), NTV yayınları, İstanbul.
  • Kassing, J. W. (1997). “Articulating, Antagonizing, and Displacing: A Model of Employee Dissent”, Communication Studies, 48, 311-332.
  • Kassing, J. W. (2008). “Consider This: A Comparison of Factors Contributing to Employees’ Expression of Dissent”, Communication Quarterly,56(3), 342-355.
  • May, R. (1992). Yaratma Cesareti, 4. Baskı, Metis Yayınları, İstanbul.
  • Özdemir, M. (2010). Ankara İli Kamu Genel Liselerinde Görev Yapan Yönetici ve Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Özdemir, M. (2013). “Genel Liselerinde Görev Yapan Öğretmenlerin Örgütsel Muhalefete İlişkin Görüşleri Ankara İli Örneği”, Eğitim ve Bilim Dergisi, 38/168, 113-128.
  • Parker, L. E. (1997). “Silent Dissenters: A Model for Exploring the Sources and Consequences of Principled Turnover”, Academy of Management Proceedings, 71-75.
  • Rifkin, J. ve Howard, T. (1992). Entropi, Dünyaya Yeni Bir Bakış, (Çev. Hakan Okay), Ağaç Yayıncılık: 34, İstanbul.
  • Yıldırım, R. (1998). Yaratıcılık ve Yenilik, Sistem Yayıcılık:157, İstanbul.