ÇALIŞMA ORTAMINDA SOSYAL KAYTARMA

Sosyal kaytarma bireylerin birlikte çalıştıklarında, bireysel olarak çalıştıklarından daha az çaba göstermeleri eğilimi olarak tanımlanabilir. Özellikle grup çalışmasının yaygın olduğu iş ortamlarında sosyal kaytarma olgusunun işte verimliliği olumsuz etkilemesi kaçınılmazdır. Araştırma kapsamında; İlgili literatür taraması yapılarak sosyal kaytarma kavramı, tarihçesi, kapsamı, sosyal kaytarma kavramıyla çelişen teoriler, sosyal kaytarma kavramıyla ilgili kavramlar, sosyal kaytarmanın nedenleri incelenmiş, araştırmanın bir modeli oluşturulmuş ve sosyal kaytarmayı azaltmaya yönelik öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Sosyal Kaytarma, Ringelmann Etkisi

PDF

___

Allport, F. H. (1924). Response To Social Stimulation In The Group. Social psychology, 260–291.
Barsoux, J.L. ve Manzoni, J.F. (1998). Procedural Justice In Action: Restructurıng At Air France. http://www.insead.edu/facultyresearch/research/doc.cfm?did=46420, 22.12.2015.
Brickner, M. A., Harkins, S. G. ve Ostrom, T. M. (1986). Effects Of Personal Involvement: Thought-Provoking Implications For Social Loafing. Journal of Personality and Social Psychology, 54( 4), 763-770.
Doğan A., Bozkurt S. ve Demir R. (2012). Sosyal Kaytarma Davranışı İle Algılanan Görev Görünürlüğü Arasındaki İlişkinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi - Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 53-80.
Folger, R. ve Konovsky, M.A. (1989). Effects Of Procedural And Distributive Justice On Reactions To Pay Raise Decisions. Academy Of Management Journal, 32(1), 115-130.
George, J. M. (1992). Extrinsic And Intrinsic Origins Of Perceived Social Loafing In Organizations. Academy of Management Journal. 35, 191-202. Hackman. J. R.. ve Oldham. G. R. (1980). Work Redesign, Reading, MA: Addison-Wesley.
Hardy, C.J. ve Latane, B. (1988). Social Loafing In Cheerleaders: Effects of Team Membership and Competition. Journal of Sport ve Exercise Psychology, 10, 109-114.
Harkins, S.G. ve Petty, R.E. (1982). Effects of Task Difficulty and Task Uniqueness On Social Loafing. Journal Of Personality and Social Psychology, 43(6), 1214-1229.
Heuze, J.P. ve Brunel, P.C. (2003). Social Loafing In A Competitive Context. Int. Journal of Sport and Exercise Psychology, 1, 246-263.
Ilgın, B. (2013). Toplumsal Bir Hastalık: Sosyal Kaytarma. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergis, 6(3), 238-270.
Ingham, A.G., Levinger, G., Graves, J. ve Peckham, V. (1974). Ringelmann Effect: Studies of Group Size and Group Performance. Journal of Experimental Social Psychology, 10, 371-384.
Jackson, J.M. ve Harkins, S.G. (1985). Equity In Effort: An Explanation of The Social Loafing Effect. Journal of Personality and Social Psycholohy, 49(5), 1199-1206.
Jezerskyte, E. ve Zydziunaite, V. (2005). Comparing Teamwork Competencies of the School Administration and Educators: the Aspects of Groupthink (Avoidance) and Social Loafing. Social Science / Socialiniai Mokslai, 3(49), 87–95.
Kanten, P. (2014). İşyeri Nezaketsizliğinin Sosyal Kaytarma Davranışı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisinde Duygusal Tükenmenin Aracılık Rolü. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(1), 11-26.
Karau, S.J. ve Williams, K.D. (1993). Social Loafing: A Meta – Analytic Review and Theoretical Integration. Journal of Personality and Social Psychology, 65(4), 681-706.
Kesen, M. (2015). Psikolojik Güçlendirme Çalışanların Sosyal Kaytarma Davranışlarını Azaltır mı?. Journal of Yasar University, 10(32), 6478-6554.
Kidwell, E.R. ve Bennett, N. (1993). Employee Propensity To Withhold Effort: A Conceptual Model To Intersect Three Avenues Of Research. Academy of Management Review, 18(3), 429-456.
Kim, J.Y., Moon, J., Han, D. ve Tikoo, S. (2004). Perceptions Of Justice And Employee Willingness To Engage In Customer - Oriented Behavior. Journal Of Services Marketing, 18(4), 267-275.
Kravitz, D.A. ve Martin, B. (1986). Ringelmann Rediscovered: The Original Article. Journal of Personality and Social Psychology, 50(5), 936-941.
Latane, B., Williams, K. ve Harkins S. (1979). Many Hands Make Light The Work: The Causes and Consequences of Social Loafing. Journal of Personality and Social Psychology, 37(6), 822-832.
Lee Bagley, P. (2007). Evaluation Apprehension: An Examination of Affect In The Audit Environment. Doctor Of Philosophy, The University of Georgia.
Liden, R.C., Wayne, S.J., Jaworski, R.A. ve Bennett, N. (2004). Social Loafing: A Field Investigation. Journal Of Management, 30(2), 285-304.
Loh, J. ve Smyth, R. (2010). Understanding Students’ Online Learning Experiences in Virtual Teams. MERLOT Journal of Online Learning and Teaching, 6(2), 335-342.
Manz, C. C. ve Angle, H. (1986). Can Group Self-management Mean ALoss Of Personal Control: Triangulating AParadox. Group ve Organization Studies, 11, 309-334.
Mehtap, Ö.K., Alnıaçık, E., Akyürek, T. ve Günsel, A. (2015). Akademisyenlerin Prosedürel Adalet ve Sinizm Algılarının Bireysel Performansları Üzerindeki Etkileri. Elektronik Mesleki Gelişim ve Araştırma Dergisi, (2), 1-15.
Pabico, J. P., Hermocilla, J. A. C., Galang, J. P. C. ve De Sagun, C. D. (2008). Perceived Social Loafing in Undergraduate Software Engineering Teams. Paper Presented At 6th National Conference On Information Technology Education (NCITE 2008) NCAS Auditorium, UP Los Baños.
Plaks, J. E. ve Higgins, E. T. (2000). Pragmatic Use of Stereotyping in Teamwork: Social Loafing And Compensation As A Function of Inferred Partnersituation Fit. Journal of Personality And Social Psychology, 79(6), 962-974.
Robbins, S.P. ve Judge, T.A. (2013). Organizational Behavior. 15. Baskı, Pearson, Boston.
Rothwell, J. D. (2004). In the Company of Others. New York. McGraw-Hill.
Shea, G. P. ve Guzzo, R. A. (1987). Groups As Human Resources. Research in Personnel and Human Resources Management, 5, 323-356.
Simms, A. ve Nichols, T. (2014). Social Loafing: A Review of the Literature. Journal of Management Policy and Practice, 15(1), 58-67.
Spreitzer, G. M., Kizilos, M. A., ve Nason, S. W. 1997. A dimensional analysis of the relationship between psychological empowerment and effectiveness, satisfaction, and strain. Journal of Management, (23), 679–704.
Stroebe, W. (2012). The Truth About Triplett (1898), But Nobody Seems to Care. Perspectives on Psychological Science, 7(1), 54-57.
Sünnetçioğlu, S., Korkmaz, H. ve Koyuncu, M. (2014). Konaklama İşletmelerinde Algılanan Örgüt Kültür Tipinin Çalışanların Sosyal Kaytarma Davranışlarını Algılamasına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(28), 17-34.
Szymanski, K. ve Harkins, S.G. (1987). Social Loafing And Self-Evaluation With A Social Standard. Journal of Personality and Social Psychology, 53(5), 891-897. Şeker, S. E. (2014). Bilişim Sistemleri ve EşitlikTeorisi. YBS Ansiklopedi, 1(2),17-19.
Şeşen, H. ve Kahraman, Ç.A. (2014). İş Arkadaşlarının Sosyal Kaytarmasının, Bireyin İş Tatmini,Örgütsel Bağlılık ve Kendi Kaytarma Davranışlarına Etkisi. İş ve İnsan Dergisi, 1(1), 43-51.
Triplett, N. (1898). The Dynamogenic Factors in Pacemaking and Competition. American Journal of Psychology, 9, 507-533.
Uslu, Y.D. ve Çavuş, M.F. (2014). Örgütsel Adalet ve Kaytarma Davranışları”, Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, (9), 51-54.
Ülke, H.S. ve Bilgiç, R. (2011). Investigating The Role of The Big Five On TheSocial Loafing of Information TechnologyWorker. International Journal of Selection and Assessment, 19(3), 301-312.
Weiten, W. (2013). Psychology: Themes and Variations. 9. Baskı, Briefer Version, USA: Cengage Learning.
Williams, K.D. ve Karau, S.J. (1991). Social Loafing and Social Compensation: The Effects of Expectations of Co-Worker Performance. Journal of Personality and Social Psychology, 61(4), 570-581.
Williams, K., Harkins, S. G., ve Latane, B. (1981). Identifiability as A Deterrent To Social Loafing: Two Cheering Experiments. Journal ofPersonality and Social Psychology, 40(2), 303-311.
Zajonc, R. B. (1965). Social Facilitation. Science, New Series, 149(3681), 269-274.