Günümüzde insani güvenlik, güvenlik politikalarının ana merkezine oturmuş durumdadır. Akademik ve uluslararası arenada kavramın çerçevesi oluşturulmaya çalışılırken aynı zamanda da insani güvenliğin nasıl sağlanacağı tasarımları yapılmaktadır. Diğer taraftan insani güvenliğe, devletlere ve bireylere yönelik tehdit türleri değiştikçe ve fazlalaştıkça, devletlerin savunma mekanizmaları da genişlemekte ve etkinleşmektedir. Bireyi koruma yükümlülüğü altında olan devlet, özellikle terörle mücadelede, bir taraftan kendi vatandaşlarını korurken yani insani güvenliğe tehditleri önlerken diğer taraftan da özgürlükleri ihlal edebilmektedir. Bu durum paradoksal bir durum ortaya çıkarmaktadır.