TÜRKİYE' DE İYİ YÖNETİM

Kamu yönetiminde yaşanan gelişmeler kapsamında geleneksel kamu yönetimi anlayışı yerine yeni kamu yönetimi yaklaşımı hakim olmuştur. Yeni kamu yönetimi anlayışının bir görünümü ise yönetişimdir. Yönetişim birlikte yönetimi esas alan, karar alma süreçlerine tüm aktörlerin katılımını öngören bir yönetim modelidir. Yenidünya düzeninde vatandaş ile devlet iletişiminin güçlendirilmesi gerekmektedir. Yönetişim bu bakımdan önem taşımaktadır. Yönetişimin temel ilkeleri demokratik katılım ve hesap verilebilirlik, hükümet etkinliği, politik istikrar ve şiddetin yokluğu, düzenleyici kalite, yolsuzluğun kontrolü ve hukuk ve düzendir. Söz konusu ilkelerin yerine getirilmesi ile iyi yönetişim sağlanır. İyi yönetişime ilişkin Dünya Bankası’nın çalışmaları önemli bir yere sahiptir. Bu bağlamda Dünya Yönetişim Endeksi adı altında 1996 yılından itibaren veri yayınlamaktadır. Çalışmada Dünya Bankası yönetişim endeksi çerçevesinde Türkiye’de yönetişimin ne düzeyde olduğu araştırılmıştır. 1996-2016 dönemi ortalama değerleri incelendiğinde, Türkiye’nin 100 üzerinden yaklaşık 48 ile ortalama düzeyde bir yönetişime sahip olduğu ifade edilebilir. Ayrıca diğerlerine göre daha yüksek endeks değerine sahip olan ilkeler düzenleyici kalite ve hükümetin etkinliğiyken, diğerlerine göre daha düşük endeks değerine sahip olan ilkeler ise politik istikrar ve şiddetin yokluğu ile demokratik katılım ve hesap verilebilirlik olarak tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yönetişim, İyi Yönetişim, Dünya Bankası, Endeks

GOOD GOVERNANCE IN TURKEY

Within the scope of developments in public administration, instead of traditional public administration, new public administration approach dominated. A view of the new concept of public administration is governance. Governance is a management model based on co-management, which envisages the participation of all actors in decision-making processes. It is necessary to strengthen citizen and government communication in new world order. It is necessary to strengthen citizen and government communication in Yenidwon order. Governance is important in this regard. Governance is important in this regard. The basic principles of governance are democratic participation and accountability, government effectiveness, political stability and absence of violence, regulatory quality, control of corruption and law and order. Good governance is provided by the fulfillment of these principles. The World Bank’s studies on good governance has an important place. In this context, data are published since 1996 under the name of World Governance Index. In this study it is investigated the level of governance in Turkey within the framework of World Bank governance indices. When the average values for 1996-2016 period are examined, it can be said that Turkey has an average level of governance with approximately 48 point out of 100. In addition, the principles with higher index values than the others are determined as regulatory quality and the effectiveness of the government, while the principles with the lower index values than the others are determined as democratic participation and accountability with political stability and absence of violence.

Keywords:

Governance, Good Governance Components, World Bank Index.,

PDF

___

ALI, M. (2015). “Governance and Good Governance: A Conceptual Perspective”, The Dialogue Journal, 10(1): 65-77.
KAUFMANN, D. KRAAY, A. and MASTRUZZI, M. (2010). "The Worldwide Governance Indicators: A Summary of Methodology, Data and Analytical Issues", World Bank Policy Research Working Paper, No. 5430, http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=1682130
ERGUN, T. ve POLATOĞLU A. (1988). Kamu Yönetimine Giriş, Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayını, Olgaç Matbaası, Ankara.
ERYILMAZ, B. (2006). Kamu Yönetimi, Erkam Matbaası, İstanbul.
HERGÜNER, B. (2017). Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar Başlangıcından Günümüze Kamu Yönetiminin Değişen Yüzü, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
HOOD, C. (1995). “The New Public Management in The 1980s: Variations on A Theme”, Accounting, Organizations and Society, 20 (2/3): 93-109.
KLJIN, E. H. (2012). “Public Management and Governance: A Comparison of Two Paradigms to Deal with Modern Complex Problems”, (Ed.) FAUR D. L., The Handbook of Governance, Oxford University Press, 201-214.
OSBORNE, S. P. ve MCLAUGHLIN, K. (2002). “The New Public Management in Context, (Ed.) MCLAUGHLIN, K., OSBORNE, S.P. ve FERLIE, E., New Public Management: Current Trends and Future Prospects, Routledge, London, 7-14.
ÖKMEN, M. YILMAZ, A. ve BAŞTAN, S. (2004). “Kamu Yönetiminde Yeni Yaklaşımlar ve Bir Yönetişim Faktörü Olarak Yerel Yönetimler”, (Ed.) ÖKMEN, M ve YILMAZ A., Kuramdan Uygulamaya Kamu Yönetimi, Gazi Kitapevi, Ankara, ss.23-80.
ÖZER, M. A. (2005). Yeni Kamu Yönetimi Teoriden Uygulamaya, Platin Yayınları, Ankara.
POLLITT, C. (1994). “Modernizing the Management of the Public Services Sector: Between Crusade and Catastrophe?”, paper presented to the Administrative Development Agency (November, Helsinki).
ROBINSON, M. (2015). From The Old Public Administration to The New Public Service, Global Centre for Public Service Excellence, UNDP, https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0ahUKEwjOtLv1sf7YAhWJCiwKHTixAc8QFggwMAA&url=http%3A%2F%2Fwww.undp.org%2Fcontent%2Fdam%2Fundp%2Flibrary%2Fcapacity-development%2FEnglish%2FSingapore%2520Centre%2FPS-Reform_Paper.pdf%3Fdownload&usg=AOvVaw2id-d88Sd9SlWSkL8La5O3, (02.01.2018)
STOKER, G. (1998). “Governance as Theory: Five Propositions”, International Social Sciences Journal, 50(155):17-28.TESEV (2008). İyi Yönetişim El Kitabı, Tesev Yayınları, İstanbul.
YÜKSEL, M. (2000), “Yönetişim (Governance) Kavramı Üzerine”, Ankara Barosu Dergisi, 3: 145-160.