Bu araştırma, İvesi Ost-Friz x İvesi (F|) melezi kuzuların besi performansı, kesim ve karkas özelliklerinin araştırılması amacıyla yapılmıştır. Besi döneminde saf genotipden 7, melez genotipden 9 baş, kesim ve karkas özelliklerinin belirlenmesinde saf genotipden 7, melez genotipden 6 baş erkek kuzu kullanılmıştır. Kuzular ortalama 20 kg besi başı canlı ağırlığı ile büyüklükleri aynı, fakat farklı iki bölmede besiye alınmış, 45 kg canlı ağırlığa ulaşana kadar kuzulara ad libitum kesif yem ve kuru yonca verilerek beslenmiştir. Besi süresince kuzulara daima temiz içme suyu sağlanmıştır. Daha sonra kesim ve karkas özelliklerini incelemek amacıyla kesilmişlerdir. Besi süresince günlük ortalama canlı ağırlık artışı, saf ve melez grupta sırasıyla 225 ve 222 g, 1 kg canlı ağırlık artışı için tüketilen ortalama konsantre yem 5.98 ve 5.15 kg olarak bulunmuştur. Kırkbeş kg kesim ağırlığında kesilen İvesi ve Ost-Friz x İvesi (Fi) kuzularda sırasıyla, soğuk karkas ağırlığı 21.80 ve 20.93 kg, karkas randımanı %48.3 1 ve 44.29, karkas da but oranı %3I.04 ve 30.79, karkasta kol oranı %16.78 ve 18.37, kuyruk yağı oranı %11.60 ve 1.72 (P
In this study, fattenning performance, slaughter and carcass characteristics of Awassi and East-Friesian x Awassi (F|) crossbred male yearling lambs were determined. Seven Awassi lambs and 9 East-Friesian x Awassi (F[) crossbred animals were used to determine fattening performance and 7 Awassi and 6 East-Friesian x Awassi (Fj) male lambs were used to determine slaughter and carcass characteristics in the study. Animals were fed in two separate boxes which had similar living conditions. At the start of fattening, all the animals had 20 kg avarage live body weight and when live body weight reached to 45 kg/each, the fattening stage was ceased. During the fattening period, animals were fed with intensive lamb feed and alpha alpha hay ad libitum. Clear drinking water was provided at all temis. After the fattening, animals were salughtered and carcass characteristics were determined. During the fattening, the average daily weight gain for Awassi and EastwFreiesian x Awassi (F1) crossbred lambs were 225 and 222 g respectively. Average daily grain or concentrated feed consumption for the groups were 5.98 and 5.15 kg respectively. Purebred and crossbred animals slaughtered at 45 kg live body weight had 21.80 and 20.93 kg cold carcass weight respectively. Carcass dressing percentage in these animals were 48.31 and 44.79% respectively. Percentage of rearleg, foreleg and tail fat were 31.04, 16.78 and 11.60% in Awassi lambs and 30.79, 18.37 and 1.72% in East-Friesian x Awassi (F,) crossbreds. The difference in tail fat percentage between two groups was statistically significant (P<0.01). In the groups, MLD areas were 19.08 and 16.082 and backfat thicknesses were 16.35 and 6.1 mm (P<0.001) respectively.
___
1. ADINARAYANA, Y., REDDY. K.S., CHARYULU, E.K., PARABHAKAR, K. Carcass Characteristics Among Native and Crossbred Feeder Lambs. 1. Study of Breed differences and Prediction of Carcass Weight With pre. Sloughter Body Measurements Indian Veterinary J., 62, 7, 508-513, (1985).
2. AKÇAPINAR, H. Koyun Yetiştiriciliği. I. Baskı Medisan Yayın Serisi, No: 8, Ankara, (1994).
3. AKÇAPINAR, H. Türkiye Koyunculuğunun Gele ceği Hakkında Görüşler. Türk Vet. Hek. Derg., 8, 2 15-17, (1996)
4. APOLEN, D., MALİK, J., MARGETİN, M., CAPISTRAK, A. The use of Suffolk and East Friesian Rams in Commercial Cross Breeding with Merinos, Anım. Breed Abstr., 56, 9, 6263, (1988).
5. BİÇER, O., GÜNEY, O., PEKEL, E. VE KOR, A. Yoğun Üretim Koşullarında Kr ve Kif Melez Erkek Kuzularının Besi Gücü ve Karkas Özellikleri. Ç.Ü.Z. Fak. Derg., 7, 1-8, (1992).
6. BOIKOVSKI, S. Fattening Performance of Crossbred lambs of Different Dairy Breeds. Threebreed Cross Breds Based on F1 East Friesian Crossbreds and Awassi Rams Animal Breeding Abstracs 51, 11, (1983).
7. DURU. H. VE GÜNEY O. Sakız x İvesi Melezi Birinci Generasyon (F1) ve Saf İvesi Kuzularda Gelişme, Yaşama Gücü, Besi Gücü ve Karkas Ka litesinin belirlenmesi üzerinde Karşılaştırmalı Bir araştırma Ç. Ü. Fen Bilimleri Enst. Derg. 1, 1. ada na, (1987).
8. DÜZGÜNEŞ, O., KESİCİ, T. VE GÜRBÜZ, F. İstatistik Metotları I. A.Ü.Z. Fak. Yay., 861. A.Ü. Basımevi. Ankara, (1983).
9. HAŞİMOĞLU, S., ÇAKIR, A., KÖPRÜCÜ, E., VANLI, Y., EYÜPOĞLU, Ö. ve AKSOY, A. Morkaraman, Merinos, İvesi ve Bunların Çeşitli Melezlerinin Besi Performansları ve Karkas Değer lendirilmeleri I. %50 ve %70 Kesif Yem İçeren Rasyonlara Gösterdikleri Reaksiyon VII. Bilim Kongresi Vet. Ve Hay. Arş. Grubu Teb. İstanbul. 559-574, (29 Eylül – 3 Ekim 1980).
10. KADAK, R. Akkaraman, Morkaraman ve İvesi Irkı Kuzuların Farklı Kesim Ağırlıklarında Besi Per formansı ve Karkas Özelliklerinin Karşılaştırılma sı. F.Ü. Sağlık Bil. Enst. Dok. Tezi, Elazığ, (1983).
11. KADAK, R. AKÇAPINAR, H., TEKİN, M.E., AKMAZ, A. Ve MÜFTÜOĞLU, Ş. Alman Siyah Başlı Etçi x Akkaraman, Hampshire Down xAkkaraman, Alman Siyah Başlı Etçi x İvesi ve Hampshire Down x İvesi (F1) Kuzuların Büyüme, Besi ve Karkas Özellikleri. Hay. Araş. Derg., 3,1,1-7, (1993).
12. ODABAŞIOĞLU, F. Ve BOLAT, D. Kuzu, toklu ve Koyun Besisi. Elazığ Bölgesi Vet. Hek. Odası Derg., 3-4, 1-2-3, 55-62, (1988).
13. OSSELAER, P.V., MORELES, A., MICHELS, H. Contribution to Sheep Breeding Improvement. 3. Fatteninp, Slaughter and Dıssection Results of Belgian Milk Sheep ana Suffolk Crossbreds. Anim. Breed. Abstr., 52, 1, 208, (1985).
14. ÖZCAN, L., PEKEL, E., GÜRSOY, O ve TORUN, O. Gap Bölgesinde Yetiştirilen İve si’lerin Süt, Döl ve Et Verimlerinin Islahında Eg zotik Irklardan Yararlanma Olanakları. I. Besi Per formansı. C.Ü.Z. Fak. Derg., 6,3, 103-118, (1991).
15. ÖZCAN, L., PEKEL, E., GÜRSOY, O ve TORUN, O. Gap Bölgesinde Yetiştirilen İve si’lerin Süt, Döl ve Et Verimlerinin Islahında Eg zotik Irklardan Yararlanma Olanakları. II. Karkas Özellikleri. Ç.Ü.Z. Fak. Derg., 6, 3, 119-134, (1991).
16. SARICAN, C., LISYCHKA, R., ve ASSMUTH, R. Kuzu Eti Üretiminde Kalite ve Kantite Üzerinde Araştırmalar. E.Ü.Z. Fak. Derg., 24, 3, 470-477, (1987).
17. TEKİN, M.E., AKMAZ, A., KADAK, R. Ve NAZLI, M. Akkaraman, İvesi ve Merinos Erkek Kuzuların Besi ve Karkas Özellikleri. Hay. Araş. Derg., 3, 2,98-102, (1993).
18. TEKİN, M.E. Türkiye Koyunculuğunu Geliştirme Projesi Çerçevesinde et Koyunculuğunu Geliştirme Çalışmaları. A.Ü. Vet. Fak. Zootekni A.B.D., Se miner. 2, (1989).
19. YALÇIN., B.C. Koyun Yetiştiriciliği, 378-449, AYTUĞ C.N., ALAÇAM. E., ÖZKOÇ, Ü., YALIN, B.C.; GÖKÇEN, II. ve TÜRKER H. Ko yun-Keçi Hastalıkları ve Yetiştiriciliği. Tüm-Vet. Hay. Hizmetleri Yayını. No: 2. Teknografik Mat baası. İstanbul, (1990).
20. YILDIZ, N. Ve BİRCAN, H. Uygulamalı istatistik. H.Ü.Z. Fak. Ders Kit. Şanlıurfa, (1983).