Condolence In Classical Arabic Literature

Condolence In Classical Arabic Literature

In many cultures, to visit relatives of a dead person in order to console them and sendletters expressing condolences is a common practice. Expressions and statements usedfor condolence are close even if the cultures could differ from each other. This articletries to examine approaches and attitudes toward death in Arab customs and culturewith reference to examples of condolences in the Classical Arabic Literature.

___

  • Âbî, Ebû Sa’d Mansûr b. el-Huseyn (ö. 422/1030), Nesru’d-durr fi’l-muhâdarât (nş r. Hâlid Abdulğ anî Mahfûz), I-VII, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l–ilmiyye 2004. Âmilî, Behâuddîn Muhammed b. Huseyn (ö. 1031/1622), el-Keşkûl (nş r. Muhammed Abdülkerîm en-Nemerî), I-II, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye 1998. Bağ dâdî, Ebû Bekir el-Hatîb Ahmed b. Ali (ö. 463/1071), Târîhu Bağ dâd, I- XIV, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye [t.y.] Begavî, Ebû Muhammed Huseyn b. Mes’ûd (ö. 516/1122), Ş erhu’s-Sünne (nş r. Ş uayb el-Arnâût, Muhammed Züheyr eş - Ş âvîş ), I-XV, Beyrut: el- Mektebü’l-İ slâmî 1983. Beyhakî, Ebû Bekir Ahmed b. el-Huseyn b. Ali (ö. 458/1066), Sünenü’l- Beyhakî el-Kübrâ (nş r. Muhammed Abdülkâdir Atâ), I-X, Mekke: Mektebet-ü dâri’l-bâz 1994. ___, Ş u‘abü’l-Îmân (nş r. Muhammed es-Saîd Besyûnî), I-VII, Beyrût: Dâru’l- kütübi’l-ilmiyye 1410. Câhı z, Ebû Osmân ‘Amr b. Bahr (ö. 255/869), el-Beyân ve’t-tebyîn (nş r. el- Muhâmî Fevzî Atavî), Beyrut: Dâru sa‘b 1968. ___, et-Tâc fî ahlâkı’l-mülûk (nş r. Ahmed Zeki Paş a), Kâhire: el-Matbaatü’l- emîriyye 1914. ___, Kitâbu’l-hayevân (nş r. Abdusselâm Muhammed Hârûn), I-VIII, Beyrut: Dâru’l-cîl 1996. Chelkowskı , Peter, “Ta’ziyah”, The Oxford Encyclopedia of the Modern Islamic World, New York: Oxford University Press 1995, IV, 200. Dîneverî, Ebu Bekr Ahmed b. Mervân b. Muhammed (ö. 333/944), el- Mücâlese ve Cevâhiru’l-‘Ilm (nş r. Ebû ‘Ubeyde Meş hûr b. Hasan), I-X, Beyrut: Cem’ı yyetü’t-terbiyeti’l-İ slâmiyye 1419. Ebû Ubeyd, Kâsı m b. Sellâm el-Herevî (ö. 224/838), el-Emsâl (nş r. Abdülmecid Kutamı ş), Beyrut: Dâru’l-Me’mûn li’t-türâs 1980. Husrî, Ebû İshâk İ brâhim b. Ali (ö. 413/1022), Zehru’l-âdâb ve semeru’l-elbâb (nş r. Yusuf ‘Ali Tavîl), I-II, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye 1997. ___, Cem‘u’l-cevâhir fi’l-mulah ve’n-nevâdir (nş r. Ali Muhammed el-Bicâvî), Beyrut: Dâru’l-cîl [t.y.] Hüseyin Kâzı m Kadri, Türk Lügati, İ stanbul: Maârif Matbaası 1943. Isfahânî, Ebu’l-Ferec (ö. 357/967), el-Eğ ânî (nş r. Semîr Câbir), I-XXIV, Beyrut: Dâru’l-fikr [t.y.] İ bn ‘Abdi Rabbih, Ebû Ömer Ş ihâbüddîn Ahmed (ö. 328/940), el-‘Ikdu’l-ferîd, I-VIII, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye 1404. İ bn Hamdûn, Muhammed b. Ali (ö. 562/1167) , et-Tezkiretü’l-hamdûniyye, I-X, Beyrut: Dâru sâdı r 1417. İ bn Hı cce, Ebu’l-Mehâsin Takı yyüddîn Ebû Bekir b. Ali (ö. 837/1434), H ızânetü’l-edeb ve Ğ âyetü’l-ereb (nş r. ‘Isâm Ş uaytu), I-II, Beyrut: Dâru’l-hilâl 1987. İ bn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullah b. Müslim ed-Dîneverî (ö. 276/889), ‘Uyûnu’l-ahbâr, I-IV, Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye 1418. İ bn Manzûr, Ebu’l-Fazl Muhammed b. Mükerrem (ö. 711/1311), Lisânu’l- ‘Arab, I-XV, Beyrut: Dâru sâdı r [t.y.] İ bnü’l-Cevzî, Ebu’l-Ferec Abdurrahman b. Ali (ö. 597/1201), Ahbâru’l-hamkâ ve’l-muğaffelîn, Beyrut: el-Mektebü’t-ticârî [t.y.] İ sen, Mustafa, “Mersiye”, Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi, İ stanbul: Dergâh Yayı nları 1986, VI, 272-274. Mu‘âfâ en-Nehrevânî, Ebu’l-Ferec el-Mu‘âfâ b. Zekeriyyâ (ö. 390/1000), el- Celîsü’s-sâlih ve’l-enîsü’n-nâsı h (nş r. Abdülkerîm Sâmî el-Cündî), Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye 2005. Müberred, Ebu’l-Abbâs Muhammed b. Yezid (ö. 286/900), el-Fâdı l , Kâhire: Dâru’l-kütübi’l-mı sriyye 1421. ___, el-Kâmil fi’l-luga ve’l-edeb (nş r. Muhammed Ebu’l-Fadl İ brâhim), Kâhire: Dâru’l-fikri’l-‘arabî 1997. ___, et-Te‘âzî ve’l-merâsî (nş r. İ brahim Muhammed Hasen), [y.y.], Nahdatü M ısı r [t.y.] Öz, Mustafa “Ta’ziye”, TDV İ slâm Ansiklopedisi (Dİ A), XXXX, 217. Özkırımlı , Atilla, “Mersiye”, Türk Edebiyatı Ansiklopedisi, İ stanbul: Cem Yayı nları 1984, III, 845. Safvet, Ahmed Zeki, Cemheretü hutabi’l-‘Arab fî’l-‘usûri’l-‘arabiyyeti’z-zâhira, Beyrut: el-Mektebetü’l-ilmiyye [t.y.] Sûlî, Ebû Bekr Muhammed b. Yahya (ö. 335/946), E ş‘âru Evlâdı ’l-Hulafâ ve Ahbâruhum, [y.y.], Matbaatü’s-sâvî 1936. Ş emseddîn Sâmi, Kâmûsu Türkî (nş r. Raş it Gündoğ du, Niyazi Adı güzel, Ebu’l-Fârûk Önal), [y.y.], İ deal Yayı nları [t.y.] Taberânî, Ebu’l-Kâsım Süleyman b. Ahmed (ö. 360/971), el-Mu’cemu’l-evsat (nş r. Târı k b. ‘Ivadillâh b. Muhammed, Abdulmuhsin b. İ brâhim), I-X, Kâhire: Dâru’l-harameyn 1415. Tevhîdî, Ali b. Muhammed b. Abbas Ebû Hayyân (ö. 414/1023 ), el-Besâir ve’z-zehâir (nş r. Vedâd el-Kâdî), Beyrut: Dâru sâdı r 1988. Toprak, M. Fâruk, “Mersiye”, TDV İ slâm Ansiklopedisi (Dİ A), XXIX, 204. Vecdî, Muhammed Ferîd (ö. 1373/1954), Dâirat-ü me‘ârifi’l-karn: er-Râbi‘ ‘aş ar el-‘ı ş rîyn, I-X, Beyrut: Dâru’l-ma’rife 1971. Yâkut el-Hamevî, Ebû Abdillah Ş ihâbüddîn Yâkut b. Abdillah (ö. 626/1229), Mu‘cemu’l-udebâ (nş r. İ hsân ‘Abbâs), I-VII, Beyrut: Dâru’l-garbi’l-islâmî 1993. Yazı cı , T., “Taziye”, İslâm Ansiklopedisi (İ A), XII, 73. Zebîdî, Muhammed b. Muhammed b. Abdirrezzâk el-Huseynî (ö. 1205/1791), Tâcü’l-‘arûs min cevâhiri’l-kâmûs (nş r. Komisyon), I-XXXX, [y.y.], Dâru’l-hidâye [t.y.] Zeccâcî, Abdurrahman b. İ shâk (ö. 337/949), el-Emâlî (nş r. Abdüsselâm Hârûn), Beyrut: Dâru’l-cîl 1987. Zemahş erî, Ebu’l-Kâsı m Cârullah Mahmûd b. Ömer (ö. 538/1144), Rabî‘u’l- ebrâr ve nusûsu’l-ahbâr, I-V, Beyrut: Müessesetü’l-a‘lemî 1412.