ACANTA MAĞARALARI: BUDDHİST GELENEK VE ÇAİTYALAR

Buddhist kültüre ait oldukça önemli unsurları içerisinde barındıran Acanta mağaralarının tarihi, MÖ 2. yüzyıla kadar gitmektedir. Bu mağaralar, oluşturuldukları dönem itibarıyla ikiye ayrılmaktadır. Birinci grup, MÖ 2-1. yüzyıllar arasında oluşturulmuşken; ikinci grup ise yaklaşık olarak dört yüz yıl süren bir aranın ardından, MS 4-6. yüzyıllar arasında oluşturulmuştur. Tarihsel süreçte birinci grup olarak adlandırılan mağaralar, Buddhizm’in Hīnayāna mezhebi inanırları tarafından kullanılmış, ikinci grup ise Mahāyāna mezhebinin manastırları olarak hizmet vermiştir. Yapısal ve şekilsel özellikleri bakımından da ikiye ayrılan Acanta mağaralarının, yirmi beşi vihāra, beşi ise çaitya formunda inşa edilmiştir. Çalışmamıza konu olan çaitya-grihaların içerisinde birer küçük stūpa bulunmaktadır. Stūpalar, Buddhist kültüre ait oldukça kıymetli ipuçlarını günümüze taşımaktadır. Bu sebeple çalışmamızda, Acanta’daki çaityaların yapısal ve kültürel özellikleri incelenerek, Hint kültüründeki yeri ve önemi konusuna vurgu yapılmak istenmiştir.

Acanta Caves: Buddhist Tradition And Chaityas

The history of Acantacaves, which containvery important Buddhist cultural elements, goes as far as tothe 2nd century BC. The caves are divided into two periods according to the period when they were created. The first group was created in 2nd-1st. centuries BC while the second group, after an interval of approximately four hundred years, was created in 4th-6th. Centuries AD. The caves, which are called the first group in history, were used by Buddhism's Hīnayāna sect believers. On the other hand, the second group served as monasteries of Mahāyāna sect. In terms of its structural and morphological features, Acanta caves are gain divided into two, twenty-five of the mare built in the form of vihāra and the other five are built in the form of çaitya. There is a small stupa in Çaitya-Grihas which is the subject of this study. Stūpas brings a grea tamount of Buddhist cultural treasure to our day. For this reason, in our study, by examining the structural and cultural features of the cottages in Acanta; it was aimed to emphasize their place and importance in Indian culture.

PDF

___

Agrawal, Naidu vd. (2016). “AjantaCaves: A Perspective on Construction Methodsand Techniques”. International Journal of Research in Engineeringand Technology, C, 5, S. 6, s. 217-223. [Erişim Tarihi: 07.01.2018]
Ahir, D. C. (2000). The Influence of Jatakas on Art and Literature. Delhi: B. R. Publishing Cooperation.
Fergusson James ve James Burgess (1988). The Cave Temples of India. Delhi: Munshiram Manoharlal Pvt. Ltd.
Hastings, James (1908). “Ajanta”. Encyclopaedia of Religion and Ethics. C. 1, Edinburgh: T&T Clark, s. 257-258.
Kaya, Korhan (2017). Buddhizm Sözlüğü. Ankara: Doğu Batı Yayınları. Mitra, Debala (2003). Ajanta. Delhi: Archaeological Survey of India.
Rowland, Benjamin (1963). The Ajanta Caves Early Buddhist Paintings From India. New York: United Nations Education, Scientificand Cultural Organization Mentor-Unesco Art Books.
Singh, Madanjeet (1965). Ajanta, Ajanta Painting of the Sacredand The Secular. New York: The Macmillan Company Press.
Smith, Vincent A. (1930). A History of Fine Art in India&Ceylon. Oxford: The Clarendon Press.
Upadhya, D. Om (1994). The Art of Ajanta and Sopocani. Delhi: Motilal Banarsidass Publications.
Wiener, Sheila (1977). Ajantaits Place in Buddhist Art, London: University of California Press.