Sağlık Kültür Endüstrisinin Bir Aracı Olarak Yazılı Basında Sağlık ve Yaşam Haberleri

Çalışmada Frankfurt Okulu düşünürlerinden ödünç alınan ve daha çok müzik, sanat alanlarını kapsayan Kültür Endüstrisi kavramı, farklı bir boyutta ve daha dar bir kapsamda “Sağlık Kültür Endüstrisi” olarak yeniden ifade edilmektedir. Sağlık Kültür Endüstrisiyle, insan sağlığına ilişkin ortaya konan tüm gelişmelerin çok sınırlı ve herkese hitap eden kısımlarıyla, günübirlik, popüler ve ticari kazanca hizmet edecek biçimde kurgulandığı iddiası yazılı basının sağlık sayfalarındaki haber ve yazılarla ortaya konmaya çalışılmıştır. Kitle iletişim araçlarının denetiminde gelişim gösteren kitle kültürü, toplumsal denetiminden çıkarak tamamen ticari amaçlı bir yapı almış ve kültür endüstrisi tarafından gerçek olmayan, tek boyutlu ve seri olarak üretilmeye başlanmıştır

HEALTH AND LIFE NEWS IN WRITTEN PRESS AS A VEHICLE OF HEALTH CULTURE INDUSTRY

In this study Cultural Industries as a term, which is especially used in the fields of music and art, is redefined as Cultural Industry in Health used in more different and narrower-scope. With the term Cultural Industry in Health it is tried to suggest two theses: The first one is that all information about human health are presented as limited info and accessible for anyone; the second one is that they are given in popular and commercial daily contexts.. The mass culture has developed under the control of mass media; meaning that it is out of social control and shaped completely as commercial structure; in the end it is produced serially in one-dimensional and unauthentic way

___

  • Adorno, T. W. (2003). Kültür Endüstrisini Yeniden Düşünürken. Cogito Dergisi.
  • Adorno, T. W. (2011). Kültür Endüstrisi-Kültür Yönetimi. (N. Ülner, M. Tüzel, & E. Gen, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Aytaç, Ö. (2006). Tüketimcilik ve Metalaşma Kıskacında Boş Zaman. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 27–53.
  • Birsen, Ö., & Öztürk, Ş. Y. (2011). Tüketim Kültürü Çerçevesinde Sağlık Haberleri. Akademik Bakış Dergisi, (26), 1–21.
  • Canöz, N. (2015). Kültür Endüstrisi Ürünü Olarak 14 Şubat Sevgililer Günü. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (34), 135–143.
  • Damlapınar, Z., & Işık, U. (2017). Sağlık İçerikli Basın Haberleri ve Çocuğa Yaklaşımı: Bir İçerik Analizi. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 5(1), 373–398.
  • Demir, M. (2008). Yazılı Basında Yayınlanan Sağlık Haberlerinin Kamuoyuna Etkisi (Doktora Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Göker, G., & Keskin, S. (2015). Sosyal Medya Türevi Olarak Sosyal İçerik Platformları: Btimsel Bir İnceleme. The Journal of International Social Resarch, 8(39), 861–874.
  • Gür, E. G. (2009). Tüketim Kültrü Bağlamında Sağlık Haberleri (Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
  • Hülür, B. (2016). Sağlık İletişimi, MEdya ve Etik: Bir Sağlık Haberinin Analizi. CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 155–177.
  • Karataş, Z. (2015). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Manevi Temelli Sosyal Hizmet Araştırmalar Dergisi, 1(1), 62–80.
  • Kaytaz, K., Tütüncü, M. F., Erbatur, N. H., Ertekin, C., & Aktan, A. Ö. (2010). Yazılı Basında Çıkan Sağlık Haberlerinin İncelenmesi. Marmara Medical Joırnal, 23(3), 369–372.
  • Kejanlıoğlu, B. (2011). Zamanın Tozu Frankfurt Okulu’nun Türkiye’deki İzleri. Ankara: Deki Yayınları.
  • Kuş, E. (2003). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri Sosyal Bilimlerde Araştırma Teknikleri Nicel mi? Nitel mi? Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Küçükcan, U. (2002). Frankfurt Okulu ve Kitle Kültürü Çalışmaları. Kurgu Dergisi, (19), 257–269.
  • Laughey, D. (2010). Medya Çalışmaları Teoriler ve Yaklaşımlar. (A. Toprak, Çev.). İstanbul: Kalkedon.
  • Mattelart, A., & Mattelart, M. (2016). İletişim Kuramları Tarihi. (M. Zıllıoğlu, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Mıgret, E. (2014). Medya ve İletişim Sosyolojisi (4.Baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Mora, N. (2008). Medya ve Kültürel Kimlik. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 5(1), 1–14.
  • Rıtzer, G. (2008). Modern Sosyoli Kuramları. (H. Hülür, Çev.) (7.Baskı). Ankara: Deki Yayınları.
  • Savaş, G. (2004). Kitle İletişim Araçlarına Eleştirel Bir Yaklaşım. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 1–5.
  • Sevim, B. A. (2010). Walter Benjamin’in Kavramlarıyla Kültür Endüstrisi:“Aura”, “Öykü Anlatıcısı” ve “Flaneur”. Uluslararası Sosyal Araştırmlar Dergisi, 3(11), 509–516.
  • Sezgin, D. (2010). Sağlık İletişimi Paradigmaları ve Türkiye: Medyada Sağlık Haberlerinin Analzi (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
  • Sezgin, D. (2011). Yaşam Tarzı Bağlamında Sağlık Haberlerinin Analizi. Anakara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 52–78.
  • Şahinoğlu, S., & Baykara, Z. G. (2011). Bir Gazetenin Sağlık Haberlerinin Sağlık/Hastalık Kavramı Çerçevesinde İncelenmesi. Lokman Hekim Journal, 1(2), 11–15.
  • Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2013). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemi. Ankara: Seçkin.
  • Yeşilşerit, T. (2012). Sağlık Kültürünün Oluşumundan Sağlık Haberlerinin Yeri: Sağlık Muhabirleri ve İstanbul’daki İki Farklı Sosya-Ekonomik Yapıdaki Mahallerde Yapılan Araştırma (Doktora Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
  • Yıldız, İ., & Tanyıldızı, N. İ. (2015). Türkiye’de 2012 Yılında Sağlık Haberlerinin Ulusal Yazılı Basında Yer Alış Biçimleri ve Bilgilendirme Düzeyleri( Habertürk, Hürriyet, Posta, Sabah, Sözcü ve Zaman Gazeteleri Örneği). Sosyal Bilimler Dergisi, (2), 122– 141.
  • Yiğit, Z. (2009). Medyaya Eleştirel Bir Bakış ve The Truman Show. e-Journal of New World Sciences Academy, 4(4), 258–270.
  • Yiğit, Z. (2012). “Modernliğin Arka yüzü” Olarak Gündelik Hayat: Aşkı Memnu. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bililmler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 125–144.