ÖĞRETMEN ADAYLARININ ÖĞRETMENLİK MESLEĞİNE İLİŞKİN TUTUMLARI VE PROBLEM ÇÖZME BECERİLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın temel amacı, öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve problem çözme becerilerini cinsiyet, sınıf ve devam ettikleri program türü gibi çeşitli değişkenlere göre incelemektir. Araştırma grubu, Ankara’da bulunan bir üniversitenin Eğitim Fakültesine devam eden öğrenciler ile aynı üniversitede Pedagojik Formasyon Programına devam eden toplam 584 öğretmen adayından oluşmaktadır. Veri toplama sürecinde öğretmen adaylarına, “Öğretmenlik Mesleğine İlişkin Tutum Ölçeği”, “Problem Çözme Envanteri” ve araştırmacılar tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu”verilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre, Eğitim Fakültesine ve Pedagojik Formasyon Programına devam eden öğrencilerin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları arasında anlamlı bir farklılık bulunmamış, ancak problem çözme becerileri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur.Araştırmada ayrıca Eğitim Fakültesine devam eden birinci sınıf ve son sınıf öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları arasında ve Pedagojik Formasyon Programına devam eden ilk ve son dönem öğrencilerinin problem çözme becerileri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Araştırmada son olarak tüm katılımcıların tutumları ve problem çözme becerilerinin cinsiyete göre anlamlı bir farklılık göstermediği sonucuna ulaşılmıştır

THE INVESTIGATION OF TEACHER CANDIDATES’ATTITUDES TOWARDS TEACHING PROFESSION AND PROBLEM SOLVING SKILLS

The main of thisresearch is toexamineteachercandidates’ attitudesand problem solvingskills in terms of some variables such as gender, type of program. The participants of the research n=584 consists of teacher candidates who enrolled at Faculty of Education and those enrolled at Pedagogical Formation Program in a university in Ankara. A Teaching Profession Attitude Scale, Problem Solving Inventory and Individual Information Form were given the participants in order to gather data. According to the results of the research, there was no significant difference between the attitudes of the students attending the Education Faculty and the Pedagogical Formation Program towards the teaching profession, but there was a significant difference between problem solving skills.The results also showed a significant difference between the attitudes of first and last grade students attending the Faculty of Education towards the teaching profession and the problem solving skills of the first and last semester students who continued to the Pedagogical Formation Program.Finally, the attitude and problem-solving skills of all participants did not change according to the gender variable

___

  • Aşkar, P. (1988). “Etkileşimli Problem Çözme”. Problem Çözme Yöntemleri Sempozyumu. ODTÜ, Ankara:29-30 Eylül, s:65-73.
  • Ayık,A.veAtaş.Ö. (2014).Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları İle Öğretme Motivasyonları Arasındaki İlişki. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi –Journal of EducationalSciencesResearch,Vol 4,No 1,Nisan,25-43.
  • Bakaç, E. ve Özen, R. (2017) Pedagojik Formasyon Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz-Yeterlik İnançları İle Tutumları Arasındaki İlişki, Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(4), 389-1404.
  • Baykara-Pehlivan, K. (2004). Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları ve okul tutumları arasındaki ilişki. Eğitim Araştırmaları, 14, 211-218.
  • Baykul, Y. (1995). Matematik Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bingham, A. (1976). Çocuklarda Problem Çözme Yeteneklerinin Geliştirilmesi. (Çev.Oğuzkan,F.), 3.Basım.İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Çakır, Ö., Erkuş, A., ve Kılıç, F. (2004). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi 1999- 2000 yılı öğretmenlik meslek bilgisi programının (ÖMBP) çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. Mersin: Mersin Üniversitesi Yayınları.
  • Çakır, Ö. (2005). Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi İngilizce öğretmenliği lisans programı ve eğitim fakülteleri İngilizce öğretmenliği lisans programı öğrencilerinin mesleğe yönelik tutumları ve mesleki yeterlik algıları. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6, 9, 27-42.
  • Çakır, Ö. Kan, A. ve Sünbül, Ö. (2006). Öğretmenlik meslek bilgisi ve tezsiz yüksek lisans programlarının tutum ve özyeterlik açısından değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 36-47.
  • Çapri, B. ve Çelikkaleli, Ö. (2008) Öğretmen adaylarının öğretmenliğe ilişkin tutum ve mesleki yeterlik inançlarının cinsiyet, program ve fakültelerine göre incelenmesi, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9 (15), 33–53.
  • Erden, M. (1995). Öğretmen adaylarının öğretmenlik sertifikası derslerine yönelik tutumları. H.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 99-105.
  • Erkuş, A., Sanlı, N., Bağlı, M. T. ve Güven, K. (2000). Öğretmenliğe ilişkin tutum ölçeği geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 25, 116, 27-34.
  • Fishbein, M. ve I. Ajzen, I. (1975). Belief, Attitude, Intention and Behavior: An Introduction to Theory and Research. Reading, Mass: Addison,Wesley.
  • Gürbüztürk, O. ve Genç, S. Z. (1997). Sınıf öğretmenliği bölümü öğrencilerinin fakülteye ilişkin tutumları ile akademik başarıları arasındaki ilişki: Atatürk üniversitesi örneği. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri I: Program geliştirme, öğretmen yetiştirme, yaygın eğitim. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları, 51, 473-485.
  • Heppner, P. P., Hibel, J., Neal, G.W., Weinstein, C. L.; Rabinowitz, F. E. (1982) Personal Problem-Solving: A descriptiveStudy of Individual Differences, Journal of Counseling Psychology, 29(6), 580-590.
  • İnceoğlu, M. (2004). Tutum, Algı, İletişim. Ankara: Elips Kitap.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel Araştırma Yöntemi. 9.Baskı, Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kuzgun, Y. (1992). Rehberlik ve Psikolojik Danışma. Ankara: ÖSYM Eğitim Yayınları.
  • Küçükahmet, L. (2009) Öğretmenlik Mesleği (3.Bölüm), s.183-252, L. Küçükahmet (Ed.), Eğitim Bilimine Giriş, (7.Baskı), Ankara: Nobel Yayınları.
  • Muller, D. J. (1986) MeasuringSocialAttitudes: A Handbook for Researchers and Practitioners. NY: TeachersCollegePress.
  • Morgan, C. (1985). Psikolojiye Giriş. (Çev: S. Karakaş ve diğ.) Ankara: Meteksan.
  • Oral, B. (2004). Eğitim fakültesi öğrencilerinin öğretmenlik mesleğine ilişkin tutumları. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 15, 88–98.
  • Otacıoğlu, S.G. (2007) Eğitim fakültelerinin farklı branşlarında eğitim alan öğrencilerin problem çözme beceri düzeylerinin karşılaştırılması.EurasianJournal of EducationalResearch, 29, 73–83.
  • Otacıoğlu, S.G. (2008). Müzik Eğitimi Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme, Özgüven Düzeyleri İle Çalgı Başarılarının Karşılaştırılması. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 26,143 -154.
  • Pehlivan, Z ve Konukman, F. (2004). Beden eğitimi öğretmenleri ile diğer branş öğretmenlerinin problem çözme becerisi açısından karşılaştırılması, Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, II (2), 55–60.
  • Şahin, N. (1992). Arifiye Anadolu Öğretmen Lisesi 3. sınıf öğrencilerinin öğretmenliğe ilişkin tutumları. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Saracaloğlu, S., Serin, O. ve Bozkurt, N. (2002). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü öğrencilerinin problem çözme becerileri ile başarıları arasındaki ilişki. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 16, 149-162.
  • Serin,O. (2004). Öğretmen adaylarının problem çözme becerisi ve fene yönelik tutum ile başarıları arasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
  • Taylan, S. (1990). Heppner’in problem çözme envanterinin uyarlama, güvenirlik ve geçerlik çalışmaları. Ankara Üniversitesi: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Tezbaşaran, A. (1997). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
  • Üstün, E., Erkan, S. ve Akman, B. (2004). Türkiye'de okul öncesi öğretmenliği öğrencilerinin öğretmenliğe ilişkin tutumlarının incelenmesi. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10, (2), 129-136.
  • Yüksel, S. (2007). Sınıf Ortamında Etkili Öğretmen Davranışları., L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi, 9.Baskı, Ankara: Nobel Yayınları.