Bu makalede, psikolojiye dayalı eserlerin öğretiminin ve analiz edilmesinin en etkili yolları tartışılmaktadır. Dünya edebiyatı ile Kazak edebiyatını birbirine bağlayan bir konuda kahramanın karakteri ile psikolojik durumunu karşılaştıran şiirsel bir analiz yapılmaktadır. Eserdeki psikologizmlerin öğretilmesinin metodolojik ve pedagojik yönleri, Ernest Hemingway'in “Yaşlı Adam ve Deniz” ve Abiş Kekilbaev’in “Kuyu” hikayeleri örneklerinden hareketle incelenip açıklanmaktadır. Makalede ayrıca, edebi bir form oluşturma kavramı üzerinde de durulmaktadır. Edebiyatta, mantıksal düğümü kahramanın monoloğu üzerinden yürütmek ve herhangi bir sanatsal eserdeki fikirleri yorumlamak mümkündür. Bununla birlikte, tüm çalışmanın mantıklı bir monologdan yapıldığı ve dünya edebiyatında yer aldığı gerçeği, yazarın felsefi ve psikolojik düşüncelerinin sonucudur. Ernest Hemingway'in “Yaşlı Adam ve Deniz” adlı romanı sadece başarılı bir çeviri değil, aynı zamanda edebiyatımızdaki bir yeniliktir. Nıgmet Gabdullin'in çevirisi ile Kazak edebiyatında yeni bir roman-monolog türünün ortaya çıkışından bahsedilmektedir.

This article discusses the most effective ways of teaching and analyzing works based on psychologism. A poetic analysis is made comparing the temper of a character and his psychological state in a plot linking world literature and Kazakh literature. Methodological and pedagogical aspects of the teaching of psychologisms in prose are analyzed and explained on the example of E. Hemingway's story «The Old Man and the Sea» and A. Kekilbaev's story «The Well». The article also describes the concept of creating a literary form. In the literature, to carry out the logical node through the monologue of the hero, as well as to interpret ideas are possible in any work of fiction. However, the fact that the entire work is built from a logical monologue, and takes place in the world literature, is the result of the philosophical and psychological ideas of the author. The novel “The Old Man and the Sea” by E. Hemingway is not only a successful translation, but also a novelty in our literature, since with the translation of N. Gabdullin in Kazakh literature a new genre of monologue appeared.