Zarif Bir İstanbul Efendisi: Safiye Sultanzâde Mehmet Rezmî’nin Dîvânı ve Edebî Kişiliği

Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî, 17. yüzyıl şairlerindendir. Rezmî’nin bilinen tek eseri divanıdır. Divanda, şairin kendisine, çevresine ve devrin sosyal hayatına dair pek çok ipucu bulmak mümkündür. Sade ve anlaşılır bir dille şiir yazan Rezmî, deyimleri ve kalıplaşmış halk söyleyişlerini de şiirlerinde sıkça kullanmıştır. Bu makalede, Rezmî’nin divanı ve edebî kişiliği hakkında bilgi verilmiştir.

An Intellectual Gentelman of Istanbul: Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî’s Divan and His Literary Personality

Safiye Sultanzâde Mehmed Rezmî is one of the poets of seventeenth century. The only known literary work of Rezmî is divan. In Divan, it is possible to find lots of traces concerning the details about himself and his environment, reflections of social life of his period. Rezmî had written his poems in clear and in unsophisticated Turkish. He had also used many of idioms and stereo-typed public expressions in his poems. In this article, the literary peculiarity of Remzi and about his Divan are focussed on.

PDF

___

AKSOYAK, İsmail Hakkı, (2008)“Osmanlı Şairlerinin “Aruz Tasarrufları” ve Araştırmacıların Gereksiz Müdahaleleri”, Turkish Studies (Prof. Dr. İsmail Ünver Adına - İmlâ Özel Sayısı), vol. 3/6, s. 59-74. (http://www.turkishstudies.net/sayilar/sayi12/3aksoyakihakkı.pdf)
ÇAPAN, Pervin, (2005), Mustafa Safâyî Efendi, Tezkire-i Safâyî (Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâidi’l-Eş´âr) İnceleme-Metin-İndeks, Ankara.
Esrar Dede, (2000), Tezkire-i Şuarâ-yı Mevleviyye, (hzl. İlhan Genç), Ankara.
Hüseyin Ayvansarâyî, (1985), Mecmua-i Tevârîh, (hzl. Fahri Ç. Derin-Vahid ÇABUK), İstanbul.
GÜRBÜZ, Mehmet, (2005), Rezmî Divanı, (İnceleme-Metin-İndeks), (Gazi Üniversitesi Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
HANÇERLİOĞLU, Orhan, (2000), Dünya İnançları Sözlüğü, İstanbul.
İPEKTEN, Haluk, İSEN, Mustafa-TOPARLI, Recep-OKÇU, Naci-KARABEY, Turgut, (1988), Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü, Ankara.
KAYA, Bilge, (2002), Hisâlî, Hayatı-Eserleri ve Metâliü’n-Nezâir Adlı Eserinin Birinci Cildi (İnceleme-Metin), (Gazi Üniversitesi Basılmamış Yüksek Lisans Tezi), Ankara.
KÖKSAL, M. Fatih, (2001), Edirneli Nazmî, Mecmaü’n-Nezâ’ir (İnceleme-Tenkitli Metin), C. 1, (Hacettepe Üniversitesi Basılmamış Doktora Tezi), Ankara.
KURNAZ, Cemal, (1997), “Divan Şiirinde Belge Redifler”, Divan Edebiyatı Yazıları, Ankara.
Mehmed Süreyyâ, (1315), Sicill-i Osmânî, C. 4, İstanbul.
Mehmet Tevfik Efendi, (1989), Mecmuatü’t-Terâcim, (hzl. Ruhsar Zübeyiroğlu), (İstanbul Üniversitesi Basılmamış Doktora Tezi), İstanbul.
Özgül, M. Kayahan, (1997), Resmin Gölgesi Şiire Düştü – Türk Edebiyatında Tablo Altı Şiirler, İstanbul.
Recâizâde Ahmed Cevdet, (1998), Nevâdirü’l-Âsâr Fî Mütâlaati’l-Eş´âr, (hzl.Abdülkerim Abdülkadiroğlu-Mehmet Sarı), Ankara.
Sâlim, (1315), Tezkire-i Sâlim, İstanbul, C. 3.
Silahdarzâde Mehmed Emin, Silahdar Tezkiresi, Millet Kütüphanesi, Ali Emiri Tarih, nr. 795.
Şeyhî Mehmed Efendi, (1989), Vakâyiü’l-Fuzalâ (Şakâyık-ı Nu´mâniye ve Zeyil-leri), (hzl. Abdülkadir Özcan), C. 4, İstanbul.
TUMAN, Mehmet Nail, (2001), Tuhfe-i Nâilî: Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri, (hzl. Cemal Kurnaz-Mustafa Tatcı), , C. 1-2, Ankara.